bianette stajyer olmak

Güleç yüzlerle kendini yabancı hissetmediğin bir yerde staj yapabildiğim için mutluyum. Derslerde gördüğümüz aslında biraz hayalî görünen gazetecilik etiğinin pratiğe dönüştüğünü görmek ise umut verici.

bianet’te her günün sonunda öğrenilecek pek çok şey ve üzerinde düşünülecek pek çok konu çıkıyordu. Çukurcuma yokuşlarından çıkarken başlıyordu kafanda dönmeye…

bianet’teki habercilik eğitimimin hızlandırılmış bir şekilde başladığını anlamıştım ilk gittiğim haberde...

Çeviribilim bölümünü “ben mezun olunca çeviri işi yapmam” diye okuyan ben, bianet’teki staj deneyimim sayesinde kendime çeviri yapabileceğim ve hatta sevebileceğim bir alan buldum.

Cumartesi Anneleri/İnsanları haberi deneyiminin bana çok şey kattığını düşünüyorum. Bianet’te yaptığım haberle bir kere de olsa onların sesi olabildiğim için çok mutluyum.

Beni Beyoğlu sokaklarıyla tanıştıran bianet oldu. Her sabah Sadri Alışık’la bianet’i selamlıyor, her akşam Ayhan Işık’la birlikte veda ediyordum bianet’e.

Öğrendiklerinizin sadece kağıtlarda kalmadığını, inandığınız şeylerin sesini insanlara duyurabildiğinizi görmek asıl mutluluğu veriyor.

Aklınızda bir fikir, bir düşünce varsa söyleyin ve yapın gitsin…

Soma’daki maden işçilerinden, Artvin’deki HES inşaatına karşı dereleri için direnen kadınlara kadar yaptığım her haber çevirisinde kendimi Türkiye’yi adımlarken buldum.

Dört haftalık stajımın sonunda farklı bir bakış açısı kazandığımı hissettim bianet’e çeviri yaparken. Hem mecazi hem gerçek anlamda…

Staj boyunca bianet’in bana kattıkları bir yana bir de kendinden memnun olma duygusu var; yazdığım yazı yayınlanınca okuyup gülümsemek gibi... Doğrusu, “habere çıkmak” lafı bile beni ürkütürken en çok keyif aldığım iş haline geldi.

Hiç eksilmeyelim, hep çabalayalım. Belki bir gün, geriye baktığımda 'bir zamanlar bu ülkede ifade özgürlüğü zordaydı, peh ne günlerdi!' deriz.

Haber çevirisinin birinci şartı, cümleleri sahiplerinden daha iyi anlayabilmek olsa gerek. Bunu yaparken, memleketin düşünce haritasına da ulaşıyorsunuz.

Beni en çok etkileyen şey Sevag Balıkçı’nın ölümünün üçüncü yıldönümünde, 24 Nisan günü gerçekleşti. Yine elimde kayıt cihazım, kimseyi tanımadığım ama her kalbin aynı şekilde attığı bir ortamdaydım.

bianet gerçekten de insanın ülkeye ve ülkedeki insanlara, partilere ya da şahıslara ya da bakış açılarına olan önyargılarınızı tamamen kıran ve alt eden bir yer. Dünyaya daha geniş baktıkça daha rahat nefes alıyor, daha huzurlu oluyorsunuz.

Sen doğru olanı yapayım diye debelenedururken başka bir evrende; ofisin bir köşesinde birileriyle bir miktar kuantum fiziğinden, bir miktar izafiyet teorisinden bahsedip Einstein’ın, Hawking’in kulaklarını çınlatabilirsin...

En çok etkilendiğim haberim Cumartesi Anneleri oldu. Hasan Karakoç'un "Kürt olduğumuz için beni yargılıyorsunuz. Eğer gücünüz yetiyorsa beni Kürt olarak yaratanı yargılayın" sözleri kulaklarımda hep yankılanacak…

Ekim başı yolum İstanbul'a Çukurcuma'ya düşüyor. Ajandamda da bianet'in adresi yazılı. Hem apartman hem de ofis kapısı açık şansıma. Patdadanak içeri giriyorum, “merhaba, ben staj için konuşmaya gelmiştim.”

Benim için bianet, bunca haber yığını içerisinde önemli haberleri derleyip toplayabilen, zenginleştirebilen ve değer olarak yeniden üreten bir alternatif.

Mezuniyet sonrası gönlüne göre iş bulamamış kendini stajlara vermiş, iş aramadığı için kendini işsiz kategorisine sokmayarak durumunu örtbas etmeye çalışan bir kadın olarak, en rahat ve eğlenceli stajımı burada geçirdim.