İşçi Mahmut Atilla Özbelen 26 yaşında Taksim’de öldü

Haberin İngilizcesi için tıklayın

Mahmut Atilla Özbelen 1 Mayıs 1951'de Ankara'da doğdu.

Yıldırım Beyazıt Sanat Enstitüsü mezunu.

Yoksulluk ve zorluklar içerisinde geçen bir yaşamı oldu. Yıllar içerisinde Devrimci Yol saflarında örgütlendi.

Sendikacı

1972 yılında Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı Ders Aletleri Yapım Merkezi'nin elektrik bölümüne işçi olarak girdi. Çalıştığı işyerinde işçilerin örgütlenmesinde aktif rol aldı.

Başta Çağdaş Metal-İş Sendikası'nda daha sonra ise DİSK'e bağlı Maden-İş Sendikası'nda çalışma yürüttü. İşyeri işçi temsilciliğine ve lokal başkanlığına seçildi.

İşçiler arasında çok seviliyor ve dürüstlüğüyle tanınıyordu.

Devrimci Yol dergisinde başka sendikaların onu kendi saflarına katmak için yaptıklarını şöyle anlatıyordu: "Onlar hafif kekemeliğimi gidermek için Hacettepe Hastanesi'nde özel iki doktora tedavi ettirdiler beni, Marmara Oteli'ndeki özel ziyafetlerine davet ettiler. Tüm bunları benim de kendi revizyonist siyasetlerine geçmem için yapıyorlar."1

1 Mayıs görevlisi

Mahmut Atilla Özbelen 1 Mayıs 1977 için DİSK tarafından görevlendirildi. Fakat o kendi siyasetinin pankartı altında yürüdü.

1 Mayıs'tan 5 Mayıs'a kadar, soruşturulmasına rağmen ismi tutuklular, yaralılar ve hayatını kaybedenler listesinde açıklanmadı. 5 Mayıs günü ailesi tarafından morgda bulundu. Otopsi raporuna göre ölüm nedeni göğüs tazyikine bağlı mekanik asfiksi. Görgü tanıklarına göre ise bacaklarında, kafasında, sırtında yara izleri vardı; ama tırnakları yoktu. Bu nedenle arkadaşları işkence ile öldürüldüğünü düşündü.

Ankara'ya gömülmesi için baskı

Elbiseleri ve kimliği ailesinin ısrarlarına rağmen verilmedi. Polis gözetiminde Yeşilköy Havaalanı'na getirilen cenazesinin Ankara'da gömülmesi için büyük baskı yapıldı. 6 Mayıs günü cenazesi defnedildi.

Mahmut Atilla Özbelen'i Devrimci Yol örgütlenmesinden tanıyan bir arkadaşına, yoldaşına ulaşmaya çalışsam da bir sonuç alamadım. Kendisiyle aynı fabrikada işçi olarak çalışan Zehra Şahin'den dinledim onu. Zehra Şahin, Mahmut Atilla Özbelen'in diğer insanlara karşı ne denli ilgili olduğunu, girdiği her mekânda nasıl dikkat çektiğini ve nasıl birisi olduğunu anlattı.

Arkadaşı Zehra Şahin anlatıyor

Fabrikadan tanıyorum ben Atilla'yı. Ders Aletleri Yapım Merkezi'nde çalışıyorduk ikimiz de, Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı bir işyeriydi burası.

Mesai arkadaşımdı. Başka atölyedeydi ama öğlen paydoslarında görüşüyorduk. Kart basarken de karşılaşıyor, konuşuyorduk.

1 Mayıs 1977'e birlikte gittik Atilla'yla. Bir gün önce gittik hatta, otobüsle Ankara'dan çıktık yola. Dört arkadaştık. Ben kızımı da götürdüm yanımda, bebek olduğu için bırakmak istemedim. 6 aylıktı daha. Otobüste giderken kızım ağlayınca Atilla yanıma geldi. Ne yapmamız lazım, bir şeye ihtiyacın var mı dedi. Bayağı ilgilendi bizimle. Kaç yaşında dedi, daha yaşında değil, 6 aylık dedim. Güldük.

Daha sonra İstanbul'a indik. Beni kız kardeşime bıraktılar.

Atilla'yla giden bir arkadaşımızla konuştum sonrasında, Atilla hakkında ne hatırlıyorsun Selvi, dedim. Ne yazık ki çok bir şey hatırlamıyor. Sevinç diye bir arkadaşımız vardı bir de, Atilla onunla tartışmış o akşam. Ne üzerine tartıştıklarını bilmiyoruz ama.

Atilla yoktu

Onlar başka grupta oldukları için 1 Mayıs'ta alanda göremedim.

Askere gitmem gerekiyor, istifa edeceğim askerlik için, istifa etmeden önce de Taksim'e gideyim 1 Mayıs'a demişti bana.

Ben o gün Atilla'yı kaybettiğimizi bilmiyordum. İşyerine geldik, Atilla yoktu. Vefat ettiğini öğrendik sonra. Çok üzüldük tabii, ağladık bayağı.

Fotoğrafını bastırdık hemen.

Çok yakışıklı, güzel bir gençti

Cenazesine gitmek için izin almaya çalıştık, izin vermediler fabrikadan. Dinlemedik tabii, gittik arkadaşımızın cenazesine.

İki kardeşlerdi. Mine diye bir kız kardeşi vardı. Çok severdi onu, sıkça bahsederdi. Cenazede çok ağladı Mine.

Mezarı Ankara, Karşıyaka Mezarlığı'nda.

Çok yakışıklıydı Atilla, çok güzel bir gençti. Biraz kekemeydi. Kadınlarla konuşmaya çekiniyordu o yüzden; ama girdiği her yerde dikkat çekerdi.

Çok genç yaşta kaybettik maalesef onu. Çok zeki, parlak bir insandı. Yaşasaydı neler başarırır, nerelere gelirdi diye düşünmeden edemiyor insan.

(TY/APA)

^{^[1]} http://www.devrimciyol.net/Devrimci%20Yol/dergiler/devrimciyol3yazi8.htm

Bu metin Etkiniz AB Programı kapsamında Avrupa Birliği finansal desteği ile üretilmiştir. Bu yayının içeriğinden yalnızca "İPS İletişim Vakfı" sorumludur ve hiçbir şekilde Avrupa Birliği'nin görüşlerini yansıtmamaktadır.

TIKLAYIN - bianet'ten 1 Mayıs 77 Kayıplarının Yakınlarına Çağrı: Bizi Arayın

1 Mayıs 1977'de hayatlarını kaybedenler

Yakınlarıyla görüştüklerimiz: Ahmet Gözükara (34, öğretmen), Ali Sidal (18, işçi), Bayram Çıtak (37, öğretmen), Bayram Eyi (50, inşaat işçisi), Diran Nigiz (34, işçi), Ercüment Gürkut (27, üniversiteli), Hacer İpek Saman (24, üniversiteli), Hamdi Toka (35, Seyyar Satıcı), Hasan Yıldırım (31, Uzel işçisi), Hikmet Özkürkçü (39, öğretmen), Hüseyin Kırkın (26, işçi), Jale Yeşilnil (17, liseli), Kadir Balcı (35, tezgâhtar), Kıymet Kocamış (Kadriye Duman, 25, hemşire), Kahraman Alsancak (29, Uzel işçisi), Kenan Çatak (30, öğretmen), Mahmut Atilla Özbelen (26, işçi-üniversiteli), Mustafa Elmas (33, öğretmen), Mehmet Ali Genç (60, bekçisi), Mürtezim Oltulu (42, işçi), Nazan Ünaldı (19, üniversiteli), Nazmi Arı (26, polis), Niyazi Darı (24, işçi-üniversiteli), Ömer Narman (31, öğretmen), Rasim Elmas (41, sinema emekçisi), Sibel Açıkalın (18, üniversiteli), Ziya Baki (29, Uzel işçisi),

Yakınlarıyla görüşmediklerimiz: Aleksandros Konteas (57, İşçi), Bayram Sürücü (işçi), Garabet Akyan (54, işçi), Hatice Altun (21), Leyla Altıparmak (19, hemşire), Meral Cebren ‘Özkol'(43, hastabakıcı), Mustafa Ertan (öğrenci), Ramazan Sarı (11, ilkokul öğrencisi)

Sadece isimleri bilinenler: Ali Yeşilgül, Mehmet Ali Kol, Özcan Gürkan, Tevfik Beysoy, Yücel Elbistanlı, kimliği belirlenemeyen bir erkek.

1 Mayıs 1977 Kayıplarını Yakınları Anlatıyor/Tuğçe Yılmaz

Sinema Emekçisi Rasim Elmas 41 Yaşında Taksim'de Öldü

İnşaat İşçisi Bayram Eyi 50 Yaşında Taksim'de

Öğretmen Bayram Çıtak 37 Yaşında Taksim'de Öldü

Liseli Jale Yeşilnil 17 Yaşında Taksim’de Öldü

Öğretmen Kenan Çatak 31 Yaşında Taksim'de Öldü

Öğretmen Ahmet Gözükara 33 yaşında Taksim’de öldü

Öğretmen Hikmet Özkürkçü 39 yaşında Taksim’de öldü

Öğrenci-işçi Niyazi Darı 24 yaşında Taksim’de öldü

Üniversiteli Nazan Ünaldı 19 yaşında Taksim’de öldü

Öğretmen Ömer Narman 31 yaşında Taksim’de öldü