Kadir Aydoğmuş, 40 yaşında Diyarbakırlı bir hayvan dostu.
Yaşamını ayakkabı boyacılığı, seyyar satıcılık gibi günlük işlerde çalışarak sürdürüyor. Günlük kazancının yarısını sokak hayvanlarıyla paylaşıyor.
Her gün iş bitiminde kasaba uğruyor. Hayvan dostları için bir parça et, kemik alıyor yanına da mama koyuyor. Sonra motoruna atlıyor, Diyarbakır'ın Yenişehir ve Sur ilçelerinin ara mahallerinde dostlarına götürüyor.
Yıllar önce bir kedinin mama kabını dökmesiyle başlıyor hayvanlarla dostluğu. O zamana kadar hayvanlarla mesafeliyken mamasını döktüğü kedinin mahzun bakışlarından sonra hayvanlarla bağı farklılaşıyor. O gün bugündür hayvanları beslemeyi kendine görev ediniyor.
Her gün sokak sokak gezdiği elleriyle beslediği, kazancının yarısını paylaştığı dostlarının şimdi toplanacak ve öldürülecek olması ise onu oldukça üzüyor.
Ölümlerden ölüm beğenmek: Kırk katır mı kırk satır mı?
Meclis gündemine gelmesi öngörülen “Hayvanları Koruma Kanunu’nda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi”ne tepki gösteriyor:
“Allah'ın verdiği canı nasıl uyuturlar, biz buna karşıyız. Bazı insanlar tutturmuş hayvanları uyutsunlar, uyutamazlar! Benim beslediğim hayvanlarını hiçbir tanesini bile uyutamazlar, öldüremezler, izin vermem!”
(MT/Mİ)
