Bir yıl önce, 8 Mayıs 2014’de tahliye olduğumda, bir yanımın Gebze Hapishanesi’nde kaldığını hissetmiş ve ifade etmiştim.
Özgür günlerimde yaşayarak gördüm ki, hakikaten bir yanım hala Gebze Hapishanesi’nde ve tüm tutsaklarla.
Gittiğim her yere mapusdaşlarımı da yanımda taşıyorum.
Dokunduğum her güzellikte içim cız ederek onları hatırlıyorum.
Onlar için bir şey yaptığımda çocuklar gibi seviniyorum.
Onlardan söz açıldığında anında vücut kimyam değişiyor.
Gittiğim her yerde, sözün bana düştüğü her zaman tutsakları unutmamak, onlara yazmak, bir şeyler yapmak, dayanışmak gerektiğine dair cümleler kuruyorum.
Çoğu zaman dışarıdakilere sitem ediyorum, içeridekileri unutuyorsunuz, hissetmiyorsunuz diye!
Bu nedenledir ki, tutsaklarla dayanışma içerisinde olan kurum ve bireylere çok özel bir sevgi besliyorum, emeklerine büyük bir saygı duyuyorum.
Bunca duyarsızlık karşısında gösterdikleri çabanın, emeklerinin çok değerli olduğunun altını her fırsatta kalınca çizmek gerektiğine inanıyorum.
Belki bir çoğunuz sosyal medya üzerinden “Görülmüştür.org” adresini duymuşsunuzdur.
Bir kaç yıldır mapusların mektuplarını yayınlıyor, onlar için etkinlikler yapıyor, sürekli olarak da bir adres alarak, her hangi bir tutsakla mektup arkadaşlığı yapmamızı öneriyor.
Şimdilerde “Görülmüştür.org”un bir kampanyası var.
Bizlere diyorlar ki:
“Yıllardır sürdürmeye çalıştığımız politik tutsaklarla yazışma, dayanışma çabamız devam ediyor. Tabi bu süreçte politik tutakların ‘dışarıdan’ yeterince mektup alamadıklarından –dolaylı olarak- şikayetçi olduklarını fark ettik. Bir tutsak için en önemli moral kaynağı: Ziyaretçi ve mektuplardır diyorlar. Biz de ‘Bir adres de siz alın, bir mektup da siz yazın’ diyoruz. Tüm sanatçıları benzer dövizlerle çağrı yapmaya davet ediyoruz.”
Bu yolla, bireylerde duyarlılık yaratmak, tutsaklarla dayanışmak, mektup arkadaşlarını çoğaltmak istiyorlar!
Hapishanede mektup beklemenin, hatırlanmanın, dayanışmanın insanda yarattığı duyguları iyi biliyorum.
Mazgaldan mektup dağıtan infaz koruma memurunun elinden sevinç ve heyecanla kapılır mektup demeti.
Dışarıdan yazılmış iki satır kartın, mektubun değeri bir başka olur demir parmaklıklar, beton duvarlar ardında.
Hele bir de mektup arkadaşları mapusun sorunlarıyla ilgileniyorsa, daha bir özel ilgi gösteriyorsa, bir bilseniz mektup arkadaşının bu ilgisi içeridekinde nasıl bir duygu yaratır, nasıl bir sevgi inşa eder!?
Tahliye olduğumda bir çok dostumun, arkadaşımın dışarıdaki zaman darlığından şikayet edip, mektup yazmamalarını gerekçelendirmeye çalışmalarına tanık oldum.
Kim ne derse desin, bütün bu gerekçelerin hakikaten bir gerekçe olamayacağını görmek için çok fazla çaba sarfetmek gerekmiyor.
İnsan istediğinde mektup yazmanın da, mapuslarla dayanışmanın da en güzel örneklerini yaratabileceğine inanıyorum.
Yeter ki, biraz sorumluluk duyabilsin, hissedebilsin!
Hepsi bu kadar!
Hazırsanız eski bir mapus olarak, “Görülmüştür.org” sitesinden tutsaklarla dayanışmayı örgütleyen, büyütmeye çalışan arkadaşların sorusunu buradan da yöneltmek istiyorum.
Hala sizin bir mektup artadaşınız yok mu?
Zindandaki bir mahpusun hayatına girmek, halini hatırını sormak, dayanışmak için yapacağınız şey çok basit.
Kendinize bir ya da birden fazla mektup arkadaşı seçmek istiyorsanız; www.gorulmustur.org adresine girmeniz ve bir mektup arkadaşı seçmeniz emin olun sadece bir kaç dakikanızı alacaktır.
Sonrası mı?
Mazgaldan uzanan mektup demetinde göndereceğiniz mektupların yolunu bekleyen mapuslar...
Bir kaç satırla başlayan güzel, anlamlı dostluklar demek olduğunu kısa sürede anlayacağınıza inanıyorum. (FE/HK)
