Pembe Hayat LGBTİ+ Dayanışma Derneği 6 Şubat Maraş’ta meydana gelen ve 10 ili etkileyen iki depremin ardından bölgedeki depremzede lubunyalar için bilgilendirme yayınladı.
Dernek, depremin ilk anlarından itibaren lubunyaların birçok sorunla karşılaştığını ve LGBTİ+ derneklerinin kendileriyle dayanışma içinde olduğunu açıkladı.
"Araçlara alınmadılar"
Dernek şunları söyledi:
*Depremin ilk günü şebeke, internet ve dijital iletişim kanallarının bloke olması sebebiyle çoğu LGBTİ+ bulunduğu konumda depremin yıkımıyla birlikte yıkılan evlerin göçüğünde kaldı ve arama kurtarma çalışmaları yetersiz ve gecikmeli ilerlediği için hayatını kaybetti.
*Deprem anında yıkımdan kurtulabilenlerle ilk gün iletişim kurulamadı yahut kurulabilenlerle acil ihtiyaçları konusunda bilgi ve psikolojik ilk yardım haricinde herhangi bir hizmet ulaştırılamadı. Depremden etkilenen ve etkilenmeyen bölgelerdeki lubunyalar örgütlü ya da örgütsüz bir şekilde dayanışma içinde iletişim kurup neler yapılabileceği konusunda iletişim kanalları açtı.
*Temel ihtiyaç konularında AFAD tarafından yapılan yardımlar zaten yetersiz olduğu için; ayrımcılığa maruz kalanlar, şiddet görme ihtimallerinden dolayı zaten yetersiz olan yardımlardan talepte bulunamayanlar oldu.
*Cinsiyet kimlikleri ve cinsel yönelimleri sebebiyle, depremin sebebi oldukları gibi söylemlere, fiziksel saldırılara ve psikolojik şiddete maruz kalan lubunyalar kalabalık çadırlarda barınamadıkları için, artçı depremler devam ederken depremden hasar görmüş evlerinden acil ihtiyaçlarını karşılamak durumunda kaldı yahut hiçbir şekilde sahadaki yardımlardan yararlanamadı, şehri terk etmek için arayış içerisinde oldular ancak ulaşım da çift yönlü bir şekilde tıkandığı ve yine kimlik ve yönelimlerinden dolayı araçlara alınmayanlar da olduğu için deprem bölgesinde kaldılar.
*Depremin üçüncü günü LGBTİ+ dernekler ve dayanışma grupları üzerinden acil temel ihtiyaçlarını karşılamak üzere ilk fiziksel temaslar ve yardımlar ulaştırılmaya çalışıldı. Deprem bölgesinden Mersin, Ankara başta olmak üzere birçok şehire ulaşımları için lubunya dayanışması üzerinden destek sağlanmaya çalışıldı. Bu süreçte mülteci lubunyalar da çevirmen desteği bulunabilen kurumlar üzerinden destek alabilmeleri için yönlendirildi.
*Bölgede ulaşabildiğimiz lubunyaların temel ihtiyaçları; barınma (kışlık çadır), gıda, sağlık hizmetlerine erişim, battaniye, ısıtıcı, HIV baskılayıcı ilaçlar, hormonlara erişim, kışlık ve büyük beden kıyafetlere erişim, (bot, mont vb.) ulaşım ve psikolojik destek.
*Ankara’ya gelebilen lubunyalar şehre ulaştıklarında deprem bölgesindeki araçlara alınmadıkları, daha öncesinde tanıdıkları kişiler üzerinden ayrımcılığa maruz bırakıldıkları için hiçbir şeyleri olmadan çok ince kıyafetler ve terliklerle bölgeyi terk etmek zorunda kaldıklarını ve birçok nefret suçu ve söylemine maruz kaldıklarını aktardı.
*Başta uzun süreli barınma, gıda, ekonomik yoksunluk ve kışlık kıyafet konusunda ihtiyaçları acil bir biçimde devam ediyor. Aile desteği alamayan ve mülteci statüsünde olan translar başta olmak üzere bütün lubunyalar kaynaklara ulaşma konusunda oldukça zorlanıyorlar.
(HS/EMK)
