Terörle Mücadele Kanunu'nda (TMK) yapılan değişiklikle birlikte medyanın "simge" ilan ettiği 16 yaşındaki kız çocuğu da serbest bırakıldı; tahliye haberi televizyonda şova dönüştürüldü, çocuğun hakları ihlal edildi.
Batman'da geçtiğimiz yıl gösterilere katıldığı iddiasıyla Diyarbakır Ağır Ceza Mahkemesi'nce yedi yıl, dokuz ay ağır hapse mahkûm edilen ve dosyası halen Yargıtay'da bekletilen kız çocuğu, CNN Türk'ün haberine göre gece geç saatlerde tutulduğu Diyarbakır Cezaevi'nden bırakıldı. Çocuk, Batman'daki ailesi gelene kadar çocuk Diyarbakır Emniyet Müdürlüğü Çocuk Şubesi'nde bekletildi.
Basın mensupları çocuğun ailesiyle birlikte karakoldan çıkışını takip edip haberleştirdi; çocukla söyleşiler yapıldı.
Kız çocuğu CNN Türk muhabiriyle yaptığı söyleşide "Beni teyzemin kızının evine giderken aldılar" diyerek taş attığı iddiasını kabul etmese de haber kanalı söyleşinin videosunu "Taş atan çocukların simgesi artık özgür" başlığıyla verdi.
Bu cezayı hak etmedim
Sırtı kameraya dönük şekilde konuşan kız çocuğu, gözaltı, tutuklama ve cezaevinde tutulduğu sırada "çok korktuğunu" sık sık dile getiriyor. CNN Türk'te yayınlanan söyleşiden bölümler şöyle:
"Aileme kavuştuğum için çok mutluyum. Cezaevinde çok şey yaşadım. Her gün ailemin görüşe gelmesini bekliyordum. Cezaevine girdiğimden beri psikolojim çok bozuldu ve çok kötüydüm. Ayda bir hastaneye götürüyorlardı ama bir şey yapmıyorlardı, bir iki ilaç yazıp, bir iki kelime söyleyip gönderiyorlardı. Sonra bunu da kestiler. Koğuşta üç kişi kaldık, arkadaşlarım tahliye olunca iki hafta boyunca tek başıma kaldım ve çok korkuyordum.
"Teyzemin kızının evine giderken beni aldılar. Hâkimin karşısına çıktığımda zaten çok korkmuştum titriyordum. Hâkimin o halimi görüp anlaması gerekiyordu. Ben bu cezayı hak etmedim diğer çocuklar da hak etmiyor. Ceza aldığımı televizyonda öğrendim, çok korktum, çok ağladım, hak etmedim. Çocukluğumu burada nasıl yaşayacağım, diye düşündüm. Çok güzel hayallerim vardı; cezaevine gireceğimi hiç tahmin etmemiştim.
Avukat olmak istiyorum
"Yasa tasarısı görüşmelerini izlerken hem seviniyordum hem üzülüyordum. İnsanın içine korku giriyor; "Bu yasa çıkmayacak mı" diye düşünüyor. İnsanın psikolojisi bozuluyor, yasa birkaç kez ertelendi. Dışarıda en çok arkadaşlarımı, ailemi, dışarıyı özledim.
Hayalim okuyup avukat olmak. Çocukların benim durumuma düşmesini, benim yaşadıklarımı yaşamasını istemiyorum. Batman'a evime gidince aileme sarılacağım." (SP)