Anneler Günü'nden bir gün önceydi bu. Beklemediği bir sonuçtu, buruldu. Aslında herkes buruldu.
Yarışmadan sonra Kenan Doğulu'nun otelinin önünde "dokunaklı" sahneler yaşandı. Türkiye'den gelenler, "ailemizin sanatçısı" Doğulu'yu teselli etmeye çalışıyorlardı.
Gülüyordu, "birinci olamasak da dördüncü olduk" diyordu, ama apaçık, "dokunsan ağlayacaktı".
Sonra kalabalıkta annesini gördü. İşte o an çözüldü, annesine sarılıp ağlamaya başladı.
Büyük ihtimalle yıllardır annesinden ayrı yaşayan, küçük yaşından beri ayakları üstünde duran, zorluklara alışık olduğunu düşündüğümüz Doğulu bu sahneyle bir kez daha gösterdi ki, "insan kaç yaşında olursa olsun annesine çözülür, annesine sarılıp ağlar." (NZ/TK)
