“Hüseyin’in tutuklanmasından altı ay önce görmüştüm. Kaybolmadan bir ay önce beni aradı. ‘Oğlum seni çok özledim’ dedim. ‘Abim de ablam da yanında değil onları özlemiyorsun da neden beni özlüyorsun?’ dedi. Sanki onu Azrail’in elinden aldım. ‘Ben sana haber vereceğim anne, görüşeceğiz’ dedi. Ben de evde ne varsa hazırladım. Pekmez, peynir hazırladım. Ona götürecektim. Bi de duyduk ki Hüseyin tutuklanmış”
Bu sözler, Hatice Toraman’a ait. Toraman, 1991’de gözaltında kaybedilen Hüseyin Toraman’ın annesi. Politik nedenlerle şu anda Almanya’ya göç etmek zorunda kalan Toraman, diğer çocuklarını korumak için Almanya’ya gittiğini söylüyor:
“Biz, 23 yıldır Almanya’da yaşıyoruz. Oğlumu ararken, eşim çok korkuyordu. ‘Sana da bir şey yaparlar diyordu’. Diğer çocuklarıma zarar gelir diye korkuyordum. Eşimin korkusu biraz daha azalsın diye gittik ama benim aklım hep burada kaldı.”
“Amerika’dan Kolombiya’ya oğlumu aradım”
Çünkü, Hüseyin İstanbul’da kaybolmuştu ve annesi Hatice Toraman oğlunu ancak kaybettiği yerde bulabileceğini düşünüyordu:
“Orada da oğlumun arkadaşlarıyla buluştuk, toplantılara katıldık. Ama benim aklım hep buradaydı. Amerika’dan Kolombiya’ya kadar bir sürü ülkeye gittim. Bu ülkede neler yapıldığını anlattım. Oralarda da Hüseyin'i aradım, sordum. Ama muhatabım yoktu ki. Bu devlet biz anaların yüreğini yaktı, bunu anlattım.”
“Dünyam kapkaranlık oldu”
Toraman’ın hayatı oğlu Hüseyin’i kaybettikten sona ermiş neredeyse.
“Kimse onu nasıl büyüttüğümü bilmez. Benim dünyam kapkaranlık oldu onu kaybedince. Onu o kadar zor büyüttüm ki. Yedi yıl hasta oldu baktım, zar zor sağlığına kavuşturdum, sonra O’nu yok ettiler.”
“Hüseyin’i neden öldürdünüz?”
Hüseyin tutuklandığında annesi, onun serbest bırakılacağını ve eve döneceğini düşünmüş:
“Tutuklandığı haberi gelince, çıkar nasıl olsa dedik. Kimseyi öldürmemiş, eline silah almamıştı. Nerde görülmüş tutuklanan birinin yok edildiği. Ama benim çocuğumu yok ettiler. Bayram olurda görüşe giderim diyerek ona göre hazırlıklar yaptım. Biz ondan bir daha haber alamadık. Hüseyin’i neden öldürdünüz? Hüseyin’in mezarı nerde? Rüyalarımda onu görüyorum. Bir ağacın altında, ‘Üşüyorum anne beni ört diyor’. Hüseyin’e ne yaptınız? ”
TIKLAYIN - 709. Hafta: Galatasaray'dan Vazgeçmeyeceğiz
Cumartesi Anneleri, 700'üncü haftaki sessiz oturma eylemlerine, Ahmet Kaya'nın, "Beni Bul Anne" isimli şarkısıyla çağrı yaptı.
Hatice Toraman'ın 709. Hafta sessiz oturma eylemindeki konuşması.
(EMK)
