Yeryüzü bütündür bölünemez, insanlar kardeştir ayrım yapılamaz.
Bence her ikisi de sözde kalmış gerçek olamamış düşler. İnsanlar arasındaki ayrım her an, her dakika var... Didişecek başka bir yeryüzü bulamadığımızdan, yeryüzünün katili de biz oluyoruz.
Ayrımcılık yok mu?
"Ayrımcılık yok" diyene gülüp geçerim, "Neler saçmalıyor" derim… Örneğin devlet dairesinde bir işiniz var ve siz uzun sıralardan birinde bekliyorsunuz ama arkanızdaki bir kişi içeriye bir şeyler söylüyor (sıranızı alarak) ve hemencecik işi oluveriyor.
Neden acaba? İçeride tanıdıkları olmasın? Tabii ki var ve siz orada sıra beklerken o işini hallediyor. Bu hak mı?
Şimdi bir de okumuş, zeki, başarılı, üniversite bitirmiş fakat günümüz şartlarında iyi maaş alamadığı için giyimine dikkat etmeyen biriyle, baba parasıyla holding başına geçen, marka giyinen, paraya para demeyen birini düşünün. İkisinin de bulunduğu bir toplumda sizce en çok hangisi hürmet ve saygı görür? Tabii ki maddi durumu iyi olan; peki bu hak mı?
Ülkeler arasındaki ayrımcılık
Bu düşündüklerimi bir de dünyaya uygulayalım. Amerika Birleşik Devletleri (ABD) geliyor (sözde barış getiriyor) Irak’ın yer altı zenginliklerini ele geçiriyor. Zaten geçmişte de Kızılderililerin topraklarını alıp onları yok olmaya iten devlet de o değil mi?
Sonra Fransa sömürge elde etmek için binlerce kişiyi öldürüyor. İngiltere, Almanya, Rusya hangi büyük devlet küçükleri ezmedi. Hangisi küçük ülkelere söz hakkı verdi? Hangisi küçük ülke insanlarına iyi davrandı. Hiçbiri. Ve bunları yapan devletlerin başında bulunanlar sonra çıkıp "Tüm insanlar eşit, ayrım yapılamaz" dedi. "Eşitlik" dedikleri buysa, insanlar aynı toprak üzerinde bile "Ben batılı, sen doğulu" ayrımı yapıyorsa vay halimize…
Büyükler çocuklara ne bırakıyor?
Büyükler, bize gelecek için neler bırakacaklarınız ? Sevgi mi, adalet mi, hak mı, kardeşlik mi, barış içinde yaşayan bir dünya mı?
Bence sadece kin, nefret, savaş ve haksızlıklarla dolu bir dünya. Bizlere "Bugünün küçüğü, yarının büyüğü" diyorsunuz. Eğer böyle giderse biz büyük olamadan yok olacağız. Şu an bombada yaralanan, açlıktan ölümü bekleyen ve savaştan kolu bacağı kopmuş çocuklar var...
Bu yüzden gelecekte hiçbir şeyin önemi kalmayacak. İş işten geçmiş olacak. Çok geç olmadan dünyayı düzeltelim, düzeltelim ki ileride torunlarımıza güzel bir dünya bırakalım... (DT/GG)
