Süt beslenme için kıymetli bir gıda maddesi. Dolayısıyla çocuklara yönelik süt ürünlerinin aşırı şeker içermesi kabul edilemez. Üstelik bu ürünlerin ambalaj tasarımlarının çocuklara yönelik olması ama içlerine katılan şeker miktarının bir yetişkine göre ayarlanması düpedüz tüketicileri yanıltmaktır.

Şeker pek çok yiyeceğin içinde az veya çok doğal olarak bulunur. Ancak yiyecek ve içeceklere tatlandırmak amacıyla ilave şeker konması akademik literatürde obezite sorununa yol açan en önemli faktör olarak görülmektedir.

Pestisit kullanımının ülkemizde yıldan yıla artış göstermesi tarım politikalarının yetersizliğinin yanısıra bir toplumsal zafiyet olarak da görülmelidir.

Kaz Dağları’nın ya da Artvin’in maden arama faaliyetleriyle bir avuç şirket tarafından yağmalanmasıyla tabağımızdaki kanserojen kalıntıların bolluğu arasında bire bir bağ var.

Nörotoksik etkili kimyasal maddeler bebek ve çocuk gelişimde zarara yol açar. Bu tip kimyasal maddelerin de kullanılmaması gerekir.

Kürt yurttaşların demokratik hak taleplerinin barışçıl bir karşılık bulduğu bir toplumsal hayatta gıdalardaki toksik kimyasal madde kalıntılarını ya da çocuk sağlığına zarar veren kimyasalları daha az konuşur olacağımızı söyleyebilirim.

Kullanılması yasak olmasına rağmen tarımsal üretimde çok sayıda pestisitin hala kullanıldığını söyleyebiliriz. Bu durumun halk sağlığı ama özellikle de bebek ve çocuk sağlığı ve doğal hayatta yaşayan diğer canlı türleri için çeşitli riskler içerdiği de aşikârdır.

81 valiliğe gönderilen ve Rusya’yla yaşanan Carbendazim sorununun çözülmesi talimatını içeren resmi yazıda halk sağlığını korumak için alınacak önlemlere yer verilmiyor. Mesele sadece ihracatta yaşanan sorunların çözümü odağında ele alınmış.

Carbendazim kullanımı 2014 yılında Avrupa Birliği ülkelerinde ve 2018 yılında ise Türkiye’de yasaklandı. Ancak görünen o ki Rusya’ya ülkemizden ihraç edilen gıda ürünlerinde sıklıkla Carbendazim kalıntısı çıkıyor.

Bu hafta art arda yazacağım birkaç yazının konusu ülkemizden Rusya’ya ve Suudi Arabistan’a ihraç edilen, ancak tarımda kullanılması yasaklanmış pestisit kalıntıları çıktığı için ülkemize (büyük bir ihtimalle) geri gönderilen gıda ürünleri ile ilgili.

Çeşitli ülkelerde glifosat kullanılmasının yasaklanmasına dair güçlü tartışmalar varken Türkiye’de bu konuda ciddi bir suskunluk var. Ülke tarımında kullanılan glifosat miktarının ne olduğunu bile bilmiyoruz.

Pestisit kullanım miktarlarındaki ciddi artışlar gıda üretim-tüketim zincirinin metalaştırılmasının, piyasa ilişkilerine tabi kılınmasının bir yansımasıdır.