İyi beslenme bireysel tercihlerle değil toplumsal politikalarla mümkün kılınabilir ancak. Dolayısıyla bizim ne yediğimiz kadar başkalarının neleri yiyemediğini de dert edinmeden “sağlıklı” bir çıkış yolu bulabilmek olanaksızdır.

Her yıl doğaya milyonlarca ton plastik atık saçmak ve bu atıklar denizlere ya da okyanuslara taşınarak gözümüzün önünden kalktığında atık sorununu çözdüğümüzü, bu maddelerin bütünüyle yok olduklarını düşünmek hiç de akıllıca değil.

İhraç gıda ürünlerinde yapılan laboratuvar analizlerinde klorpirifos kalıntısı miktarı hala çok yüksek çıkıyor. Oysa kullanımı 2016'da yasaklanmıştı. Bakanlık bu konudaki sorulara yanıt vermeli.

Sorunların ve çözümlerin bireysel kılınması ile kamusal duyarlılıklar üzerinde şekillenmiş kurumların tasfiye edilmesi birbirine yapışık işleyen bir süreç. Belki de obezite sorununun en önemli nedenini de burada aramak gerekiyor.

Kamu kurumlarının tasfiyesi birbirimizle ve kurumlarla kurduğumuz toplumsal ilişki biçimlerinin de kaybolmasına yol açıyor. Bu kayıp toplumsal hayatın barışı, kamu refahının devamlılığı açısından yıkım yaratan nedenlerden biri.

Aramızdan koparılmadan çok kısa bir süre önce yaptığı bir çeviride doğayı tahrip etmeyen bir toplumun mümkün olduğunu dile getiren Nuh Köklü yaşıyor olsa İstanbul’da gelecekte yaşanacak su sorunu hakkında ne derdi acaba?

Gıda mühendisi çalıştırma zorunluluğu sadece hazır yemek şirketleri için zorunlu; toplu beslenme yapılan otel, restoran, yurt, kreş ya da kışlalarda böyle bir yasal zorunluluk yok ve bunun mantığını anlamak gerçekten zor.

Geçen yıl Avrupa Birliği ülkelerinde yapılan analizlerde insan sağlığına uygun özellikler taşımadığı tespit edildiği için ülkemize geri gönderilen her 100 üründen 14’ü kuru kayısı.

Demir miktarının yanlış yazılması, ıspanağın en fazla demir içeren yiyecek olarak algılanmasına ve vücudu daha güçlü kıldığına dair yanlış bir kanaate yol açtı. Bu kanaat Temel Reis'le dünya genelinde yaygınlaştı.

Patlıcan, biber ve domates birer yaz mevsimi bitkisi olduğu için, bu yemek de bir yaz mevsimi yemeğiydi eskiden; kış mevsiminde yapılmazdı.

Gazze, Irak, Kosova, Afganistan, Suriye... savaşın yol açtığı yıkım nedeniyle etkileri nesiller boyu sürecek bir toksik kirlenmeye maruz kalan ülkelerdir. Elde kalan vatan, ele geçiren için de yaşanmaz durumdadır.

Yeterli gıda temini ve gıda güvenliğinin sağlanması bir toplumun teknik imkânlarını artırarak çözebileceği bir sorun değil. Toplumsal barışın ve adaletin sağlanamadığı bir toplumda beslenme veya gıda güvenliği ile ilgili sorunları çözmek olanaksız.