Türkiye'de 2009 yılında 37 bin altı yüz elli bir ton (37.651 ton) olan toplam tarım zehri kullanım miktarı son 10 yıl içinde %57 oranında artarak 59 bin tona ulaşmıştır.

"Pestisitler antibiyotik direnci sorununu büyütüyor. Pestisit kullanılmasını azaltacak yöntemlerin teşvik edilmesi yaşanacak sağlık sorunlarını azaltmak ve iklim krizini de daha fazla derinleştirmemek için öncelikli hedef olmalı."

İklim krizinin içindeyiz. Hayati sorunlar kısa sürede daha da derinleşecek. Ve bu konulara sağır olan -epeyce çok- yerel yönetimleri zorlamak gerekiyor. Çözüm oralardan çıkacak…

İyi ki Gezi Parkı olayları oldu bu ülkede ve iyi ki o park yıkılamadı. İktidar partisinin ülkeyi neredeyse tepeden tırnağa betona gömme sevdası en azından Gezi Parkı’nda gerçeklik kazanmadı. Ne kurtarsak o kârdır…

Yurtiçinde tüketilen kuru incirlerde aflatoksinler ve okratoksinler açısından bir kontrol yapılıyor mu? Yapılıyorsa elde edilen sonuçlar karşısında ne yapılıyor? Örneğin son on yıl içinde yapılan kontrol çalışmalarından elde edilen sonuçlar nedir?

Mutfak eşyalarının ya da yiyecek ve içecek üretiminde kullanılan her türlü eşyanın, malzeme ve aparatın kontrollerinin ülkemizde ne ölçüde yapıldığı gerçek bir sır.

Elbette ihracattan geri dönen bütün gıda ürünlerinin sağlığa zararlı olduğunu söyleyemeyiz. Ama ortada ciddi bir işleyiş zafiyeti olduğu da açıktır.

Okçuluk Vakfı’na aktarılan 16.5 milyon TL ile İSKİ bünyesinde bulunan ve su kalitesini korumak amacıyla faaliyet gösteren analiz laboratuvarı mükemmel bir donanıma kavuşturulabilirdi.

Ulaşabildiğim kadarıyla klorpirifos sorunu hakkında son iki yıl içinde verilmiş altı soru önergesi var. Bazı soru önergeleri yanıtlanmış bazıları ise yanıtsız bırakılmış.

Tarım ve Orman Bakanlığı çocuk sağlığı için çok zararlı olan bu kimyasal maddeyi üç yıldır piyasadan toplama işini neden beceremediğini, klorpirifosun meyve ve sebze ürünlerinde yaygın olarak neden hala kullanıldığını açıklamak zorundadır.

Cumhuriyet'teki odana gelmiştim. Cezaevinden bir süre önce çıkmıştın. Astronomiden çevre sorunlarına, insanlığın geleceğinden ülkemizin içinde olduğu berbat hale varana dek pek çok konuda konuşmuştuk.

AKP ve MHP koalisyonu “milletin” sağlığını tehlikeye atıyor. Plastik çöpü ile birlikte kanser hastalığına, hormonal ve nörolojik sistemlerde bozulmalara yol açan toksik kimyasal maddeleri de ithal ediyoruz.

Tarımsal üretimde “verimlilik” sözcüğünü her duyduğumuzda “biyolojik çeşitliliğe ne oluyor” sorusunu da mutlaka akla getirmeli.

Gıdalarla ve beslenme ile ilgili olarak bizi kaygı içinde bırakan pek çok soruna kalıcı çözümler bulmak bireysel değil kamusal yaklaşımlarla olanaklı ancak.

Gıdalara Sudan boyası katılıp katılmadığı laboratuvar analizleriyle anlaşılabiliyor. Piyasadaki kırmızıbiber, sumak gibi baharatların Sudan boyası içerip içermediğini kontrol etmekten sorumlu kurum ise Tarım ve Orman Bakanlığı.

Ülkemizde üretilen bitki çayları, baharatlar, bal ve polen gibi gıda ürünlerindeki pirolizidin alkaloitleri kalıntılarının ne olduğuna ve beslenme yoluyla ne düzeyde maruz kaldığımıza dair bir bilgimiz yok.

Tahinli piyaz bir meze değildir; başlı başına bir yemektir. Kuru fasulyeden yapılan bu yemek başta proteinler olmak üzere besleyici öğeler açısından çok zengindir. Yani sadece piyazla öğün olur.

Kritik soru şudur: Merkezi kamu otoritesi örneğin Sağlık Bakanlığı ya da Tarım ve Orman Bakanlığı su kalitesini korumaya yönelik çalışmaları yapmadığında ya da yetersiz yaptığında ne olacak?

Mikotoksinler gıda ürünlerine bulaşan bazı küfler tarafından üretilen zehirli kimyasal maddelerdir. Bazıları kanserojen. Mısır ve soya fasulyesi mikotoksin içerme ihtimali yüksek olan gıda maddeleri.

İstanbul Havalimanı faaliyete girip, çevresi imara açıldığında, ormanlar ve yüzeydeki su varlıkları zarar görüp yeraltı sularını mecburen daha çok kullanmak gerektiğinde neler olacak?