Yarın İşe Gelmeyin Dediler
Özelleştirme sonrası Petrol Ofisi'nde işten çıkartılanlar arasında onun da ismi vardı:
"14 Haziran'dı. Her günkü gibi işe gittim o gün. Çalışmaya yeni başlamıştım ki, telefon geldi. Bana ve yanımdaki birkaç arkadaşa daha 'yarın işe gelmeyin' dediler."
Adem Şahin işten çıkartıldığına inanamamış o an. Ne yapacağını bilememiş. "Şaşkın bir halde eve geldim. Yol boyunca 'eşime çocuklarıma ne diyeceğim' diye düşünüyordum. Eşim hemen anladı tabii."
Adem Şahin de, eşi de ikisi de ilköğretim okulu öğrencisi olan çocuklarına bir şey söylememişler
"Hukuki yola başvurup hakkını aramadın mı?" diye soruyoruz. Kırgın bir ifadeyle yanıtlıyor: "17 yıl devletin bir kurumu olan bir yerde çalışıyorsun kapı önüne konuyorsun. Bu olduktan sonra ne yapacaksın ki? Bu mu olmalıydı bize yapılacak hareket? Zaten insan haklarının olmadığı bir memlekette fazla bir şey beklemek saflık olur."
Adem Şahin "O ilk şaşkınlık günlerini sahilde yürüyüş yaparak geçirdim" diye anlatıyor, sahil yürüyüşleri hala sürüyor. Çünkü Şahin, o günden bu yana hala işsiz. İş aramadın mı" diye soracak oluyoruz, hafif kızgın bir ifadeyle "Aramaz olur muyum? Ama iş nerede?" diye yanıt veriyor. Yedi aydır işsizlik sigortasından para alıyor.
"Nasıl geçiniyorsun" diye soruyoruz. Anlatıyor; "Tazminat verdiler, şimdiye kadar onu harcadık. Ama artık suyunu çekti. Ne yaparız bilmem. Kız ilkokul 5'e gidiyor, oğlan 8'e. Ne yapacağım bilmiyorum."
Neyse ki, Şahin ailesinin evi kira değil. Beykoz'da aileden kalma küçük bir evde oturuyorlar. Ama yine de para lazım elbette.
Peki ne olacak? "Ne olacak bilmiyorum. Çok canım sıkılıyor" diyor ve devam ediyor; "42 yaşındayım. Çalışmak istiyorum ama iş yok. Kriz bitmiyor ki memlekette." Özelleştirme de bitmedi, devam ediyor" sözümüze de tepki gösteriyor; "Devlet ne insanına, ne fabrikasına sahip çıkıyor. Satıp savıyor ama bu yol yol değil." (BB)
* Türkiye Petrol Kimya Lastik İşçileri Sendikasının (Petrol-İş), Savaşın Gölgesinde Özelleştirme dosyasından alınmıştır.