İki Said'le bir Seyid'e ve diğer Kürt şahsiyetlerine sıkça saygısızlık da yapılıyor. Kürtlerin değerlerine saygı gösterilmesine, tabii ki mezarlarının yerini de bilmeyi istemeye, talep etmeye sizce de hakları yok mu?

Her yıl ortalama 200 bin dolayında ve çoğunluğu yoksul Kürtlerden oluşan işçilere "güvenlik politikaları" gerekçe gösterilerek Karadeniz coğrafyasının kapatılması gerçekten vahim. İşçiler bu yıl göçemeyecek.

Ziya Gökalp Lisesi eğer "düz lise" konumundan illa ki çıkarılacaksa; konumuna uygun ve geçmişine yaraşır ve fiziki yapısına da dokunulmadan Ziya Gökalp Sosyal Bilimler Lisesi veya Ziya Gökalp Anadolu Lisesine dönüştürülebilir. Bu okulun geçmiş kimliğine de uygundur.

Çocukları, yoksul Kürt Çocuklarını, Terörle Mücadele Kanunuyla yargılayarak / yargılatarak asıl siz "terörize" ediyor ve bölücülük yapıyorsunuz. Henüz vakit varken dönün bu yanlıştan. Teraziniz bu defa da çocukların minicik yüreklerinin adaletini, özgürlük istencini tartsın.

İnce bir ironi ve yaratıcı bir imgelemle Sennur Sezer neredeyse kitabı kadar kıymetli bir kitap adıyla Kürt sofrasına konuk oluyordu. Dilsiz ve Dengbêj... Yani Dilsiz Dengbêj...

120 yayınevi, 40 etkinlik ve 300 yazarın Diyarbakır ve bölgede yaşayan kitap okurlarıyla buluştuğu kitap fuarı, fuar alanının kente uzaklığına rağmen okurun yoğun ilgisine mazhar olmakla şimdiden gelecek yıllardaki devamını garantiledi bile, benden söylemesi...

Şimdi kadim kent yıllardır İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa ve Adana'da kitap üzerine organizasyonlar yapan bir kurum Tüyap aracılığıyla Diyarbakır ve bölge halkını kitabın diliyle buluşturuyor. Bu çok anlamlı.

"Siz bugün Doktor ê Nemir Yusuf Azizoğlu'nun mezarına güller ve karanfiller koyuyorsunuz. O çiçekler kısa zamanda büzüşecek ve solacaktır. Ama Kürt halkının gönlünde ve ruhunda Doktor Beg gibi şahsiyetler için yarattığınız sevgi ve saygı tohumları mutlaka kökleşecektir."

Memleket Dîyarbekir olunca şehrin bilinen eşhaslarından olan Qerete Qedri’yi tanımadan olmaz. Qerete Qedri geçtiğimiz günlerde sessiz sedasız, daha 45’indeyken kalpten öte yakaya göçüp gitti. Onu ananlar mutlaka onun olmazsa olmaz "repliği" ya da kendine has "racon kesişi" ile yâd ettiler.

Hiç tereddüdünüz olmasın, eğer Kürtler de Hıristiyan olsaydı o tekçi mantığın dayatması gereği aynı sonu paylaşacaklardı...Şükür ki Kürt sadece kendi için değil, kendisini kişiliksizleştirip, kimliksizleştirmeye yeltenen muktedirlere inat, Ermeni'sine de, Süryani'sine de, bütün Kürt coğrafyasındaki halklara özgürlük ve demokrasi istiyor.

Diyarbakır, sadece siyasetçilerine değil, yazarlarına, aydınlarına da değerini veren ender şehirlerden biri. Evrim'e de vefa borcunu ödedi... Cesur ve direngen halk çocuklarının kalbine gömülen diğer tüm arkadaşlarımız gibi Evrim Alataş'ın da ruhu şad, toprağı bahtiyar olsun...

"Dönüşü Olmayan Yol, Sarya ve Geçmişin Gölgeleri"ni, kültürel ve siyasal varoluşun sıkı yürüyüşçülerine armağan edilmiş iyi bir edebiyat örneği olarak okudum. "Dönüşü olmayan yol" henüz tamamlanmamış bir uzun roman gibi aynı zamanda!

Bütün bunları size niye mi yazıyorum. Durduk yerde değil elbet, duduk niyetine. İşte Malatya, Hrant, restore edilecek Taşhoran Kilisesi, kayısı, kayısı ağacından yapılan Ermeni Duduk'u ve onunla hüzünkâr nağmeler üfleyen musikişinaslar...

Doğrusu ruh halim bayramların naif ve mutlu bayram havasında kutlanmasının doğru olduğuna inanmak felsefesi üzerine bina edilmiştir. Ama ortada devasa bir sorununun henüz çözüm sath-ı mailine girmediği olanca gerçeği orta yerde duruyorken bayram kutlaması beklemek ve de talep etmek elbette en basitinden safdillik oluyor

Hani diyorum ki; hazır Newroz Bayramını kutluyorken, valiler, kaymakamlar, hatta bilumum devlet büyükleri Kürtlerin Newroz davetlerine icabet etseler...Halkla birlikte Newroz'u kutlasalar ve samimiyetle "Rojbaş, Cejna Newroz pîroz be" deseler. Ne kadar güzel olur, değil mi?

Lis Yayınevi, William SHAKESPEARE'in 154 soneden oluşan "Bütün Soneleri"ni Kürtçeye çevir(t)ip "İngilizce-Kürtçe" olarak iki dilli çok düzgün bir baskıyla yayınladı. Çeviriyi şair ve dilci olan Kawa Nemir yaptı.

Türkiye'de hiçbir takım yoktur ki; yönetimiyle taraftar kitlesi bu denli birbirine zıt olsun. Çok az takım vardır ki; en azından son yirmi yıldır üzerinde bunca resmi politikalar, entrikalar dönsün!

Haydi, hayırlısı diyeceğim ama demeye de dilim varmıyor...Avrupa da iki yüzlülük edip fukara Kürdün nefes ve haber aldığı Roj tv'ye huruç eyledi. Ayıklayın bakalım şimdi pirincin taşını...

Bir önyargı vardır her şeyden evvel. Hani bilim adamı demiş ya, "Bir önyargıyı ortadan kaldırmak atomu parçalamaktan daha güç" diye. Aynen öyle! İtfaiye aracı potansiyel suçludur, 21 plakalıdır ve Diyarbakır'ın mührünü taşımaktadır.

Sır saklamak dünyanın en zor işidir. Bu nedenle hep denir ya! "İki kişinin bildiği, sır değildir" diye! Bunu sanki en iyi bilenler; "hiç konuşmayan, evin bir köşesinde oturan yalnız" neneler, dedeler. Torunlar meraklı gözlerle soru sordukça "yanıtsızlık".