Kârların düşmeye başladığı anda, sermayenin milli-yerli pulları dökülür ve gerçek derisi ortaya çıkar. Sermayenin milliliği, kâr ve sermaye birikimine hizmet ettiği yere kadardır, bu hedefle çatıştığında ne millilik kalır, ne yerlilik.

Başta Haydarpaşa bölgesi olmak üzere, TCDD eliyle limanların, Anadoludaki 500 istasyonun mülkünü satışını amaçlayan hükümet IMF-Dünya Bankası imalatı Washington Mutabakatınınin kamusal alanı daraltmak, kamuya piyasayı sokmak direktifini yerine getiriyor.

Telekomun yüzde 55 hissesini satıp yönetimini yabancı bir şirkete hemen devretme karşılığında ele geçen para, kuruluşun altı aylık kârı kadar. Oysa, bu satışı unutun, bu kazanç temposuyla Telekom, kamuya sadece 10 yılda en az 25 milyar kâr getirir.

İstanbul, her şeyden önce bir tarihi mirastır ve bizden sonraki kuşaklara en az zayiatla devretmemiz gereken bir zenginliktir. Ona sadece bir mal gibi bakıp davrananlara karşı duyarlı davranmazsak, çocuklarımıza karşı sorumsuzluk etmiş oluruz.

Kapitalist toplumsal formasyonda piyasa, özünde anti-demokratik bir mekanizmadır. Anti-demokratiktir çünkü, piyasanın tam egemenliği insanlara ancak parası kadar yaşama şansı verir. Sosyal mevziler tamamen yıkılınca sermayenin mutlak tahakkümü gerçekleşir

IMFnin yeni stand-byının ücretten sağlığa, sosyal güvenlikten başka kamu hizmetlerine kadar sert ve doğrudan bir saldırıyı amaçlıyor. IMF acısına pansuman olacak AB katkısı ise 29 Mayıs Fransız Hayırıyla artık biraz daha uzaklaşmış görünüyor.

Sıcak para, MB Başkanının iddia ettiği ve TBMMye sunduğu gibi 14 milyar dolar mıdır? Serdengeçti, TBMMye sunumunda, Sıcak paranın miktarından ziyade, ani hareketleri önemlidir diyor. Sıcak paranın, miktarı da, ani hareketleri de önemlidir.

İşsizlerin yarıya yakını İstanbul, Çukurova, Ankara ve İzmirde. En az işsizlik ise Kuzey Doğu Anadoluda... Güneydoğu S.O.S veriyor. Dünya rekoru büyüme işsizliği 1 puan bile azaltamamış. Açılan bir parça iş kapısı da, tarım dışında kayıt dışı sektörde.

TV sektörüne yabancı sermaye girişi, Türkiyedeki medya ortamını nasıl etkiler? Sadece ekonomik saikler düşünülürse, Türkiyedeki medya sektörünün bir cazibesi yok. Aslında mevcut Türk grupları açısından da medyaya yatırımın ekonomik rasyonalitesi yok.

Türkiye kapitalizmi, dış dünya ile rekabet edebilmenin teknolojik imkanlarını, fırsatlarını ıskalamıştır, elinde temel olarak ucuz, maliyetsiz, itaatkar, örgütsüz, sinmiş, ürkek işgücü avantajı kalmıştır.

Güney Avrupanın yükselen turizm ekonomisi Türkiye, bunu sadece kum-deniz-güneşe yaslanarak yapıyor. Turizm çeşitliliği ve bölgesel çeşniyi ihmal etmeyen, yatırımcı bir politikayla, 10 yıl içinde İspanyanın tahtını elinden alabilir; ama...

Sıcak paranın hovardaca kullanımı, büyüyen cari açığı, sanayideki erimeyi, borç yükündeki artışı, toplumsal gerilimlerin artmasını, eşitsizliklerin büyümesini umursamıyor ve hatta ABD karşısında ülkeyi iyice bağımlı olmaya, köşeye sıkışmaya götürüyor.

Borç stokunu tırmandıran dış borçlanmanın, ekonominin büyümesine gerekli döviz açığını karşılayan bölümü, gerçeğin yarısıdır. Tehlikeli borçlanmanın diğer yarısı yurtdışına sermaye ihracı ve düşük döviz kuru politikası için rezerv biriktirmeye ayrılıyor.

Dervişin çağdaş sosyal demokrasi diye tanımladığı yaklaşım, olmayan bir piyasaya tapınma ile baştan malül. Dervişin solda diyalog dileğine katılalım, katılalım ama önce yurdum siyasetçisi tavrını bırakıp bilim insanı kimliğimizi takınalım.

Turizmin iki büyük merkezi İstanbul ve Antalya aynı zamanda en büyük asayiş sorunu yaşanan iki metropol. Tempoları farklı da olsa hormonal büyümelerini sürdüren bu iki önemli merkezin asayiş sorununun büyümesinin önü nasıl alınacak?

İster, IMF mecbur bırakıldı diye yorumlayın, ister, AKP, IMF için en uygun partner olduğu için bu kıyak yapıldı deyin, örtülü bir moratoryum ile AKP, IMFye borçlarını yeniden yapılandırmış görünüyor.

İşsizlik önemini artırdı. Reel ücretlerde önemli bir iyileşmenin yaşanmadığı 2004te, tarım kesimi küçülmeye devam etti, kamu maliyesinde de gelir ve harcama sonuçları, çalışan kesimin ve dar gelirlilerin aleyhine seyretti.

İç talepce kışkırtılmış 2004 büyümesinin parlak görünümü arkasında, bunu finanse etmek için kısa vadeli borçların 30 milyar dolara çıkarılması gibi bir maliyet vardır.

Noktada ödenmeyen ücretlerin birikmesini, derginin daha az basılmasını, tanıtım yapılmamasını getirdi ve bunların hepsi ciddi motivasyon düşüşünü getirirken editoryal ve idari kadroda kopuşlara, giderek gerilimlere ve işverenle restleşmelere yol açtı.

Yıllık yüzde 8,5luk yüksek büyümeyi finanse eden sıcak para oldu. Türkiye, ekonomik büyüme döneminde hem toplam 20.3 milyar dolarlık cari işlemler açığını finanse etti; hem de 21.3 milyar dolarlık rezerv biriktirdi. Bu nasıl oldu? Tabii ki borçlanarak.