Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi "Gelin Geleceğimizi Birlikte Planlayalım-Amed 2020" sloganıyla seçimlerin hemen sonrası itibariyle Stratejik Plan Forumları düzenliyor.

Madencinin yoksul mahallelerinde artık çocuklar oynamıyor. Birbirlerine soruyorlarmış “senin baban da öldü mü?”

Emir Ali Türkmen ve Abdürrahim Özmen hazırladığı "Kürdistan Sosyalist Solu" Kitabı, 1960’lardan 2000’lere kadar Kürdistan genelinde boyveren sol hareketlerin ayrıntılı bir dökümü ve şeceresi.

Son yıllarda Türkçe kitaplar Kürtçeye çevrilip yayınlatılmak isteniyor. Peki, sorarım Türk aydınına; Neden bir zahmet siz de Kürtçe edebiyatın örneklerini Türkçenin okurlarıyla buluşturmuyorsunuz?

Basit ve sadece anı poz’layan küçük fotoğraf makinemi Armen Tsolag Mersobyan’ın eline tutuşturup bir fotoğrafımı çekmesini istediğimde kelimelere dökülmemiş ve geleceğe kalacak olan bir sözün karesi olacağını biliyordum.

Artlarından ne bir tas su dökenleri ne mendil sallayanları ne el sallayanları ne de güle güle diyenleri olmuştu. Çaresiz ve umarsızdılar. Can havliyle yaban ellere sığınmışlardı. İşte, 99 Sürgün portreleri onları anlatıyordu.

Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi Eşbaşkanı Gültan Kışanak’ın dile getirdiği, bölgede üretilen enerjiden istenen pay sadece siyasetin değil, bölge temsiliyetinin ve Kürt halkının da talebidir.

Otuzdört kişiden en küçükleri onüçündeydi daha. Çoğu onüçle yirmibeş arasındaydı. Gittiler, yüklerini katırlarıyla yüklendiler. Ve dönüş yolunda devletin uçaklarıyla taammüden cinayete kurban gittiler.

Arada bir başe, başe diyorlardı sahi o dedikleri nedir ki! İyi, iyi demektir dedim başe. Çok sevindi bir kelime öğrenmişti ve başe deyip durdu bu kez.

Kürdistan seçmeni demokratik özerklik şiarını kendine ilke edinen BDP dedi. Kadın temsiliyeti açısından Kürtlerin siyasal varoluşuyla tarih yazıldı.

Haydi hayırlısı. Gece uzun. Bu gece geç saatlere kadar il, il, ilçe ilçe sonuçları izleyeceğiz. Yeni bir süreç başlayacak/başlıyor.

Ey seçmen; dostlarınız ve yoldaşlarınız, hiçbir etnik, dinsel kimliği, siyasal, cinsel varoluşu ötekileştirmeden ben buradayım diyor. Bugüne kadarki tercihlerini bir kez daha sorgula ve öylece sandık başına git.

"Başkan Apo"nun özgürlüğüne gidecek yolun 2014'ün Newrozu üzerinden okuma yapılarak önümüzdeki dönemde daha da büyüyerek gelişeceği sanırım bu yılın Newrozunun mührü olarak kabullenilmeli.

Baysal’ın O Gün’ü savaşın, felaketlerin, sürgünlerin, ihanetin çemberinden geçmiş bir çağ yangınının, devasa Kürdistan’a göre çok küçük diyebileceğimiz bir “havza”sındaki hikâyenin yeniden yazılışının bize değen yüzü.

Bir tek Licê kaldı geriye taammüden cinayete kurban gitmiş bir şehir arayanı, soranı hak getire…

İstanbul Taksim Gezi'de on ağacın kıyımına yedi can verdi bu ülke. Topyekun ayaktaydı Türkiye. Eğer çifte standart değilse neden suskun kalınır Hewsel'in çaprazındaki, Kadim Dicle Nehrinin öte yakasındaki orman kıyımına.

Hasan Cemal, bir gece karanlığında Kürdistan dağlarının Metina bölgesinde bir gerillanın teyp kasetinden dinlettiği bir parçada sesine çarpılır kadın gerillanın. Sorar hikâyesini, sesinin ahenginde anlatırlar Delîla’nın.

Dili üzerinden hak talepkârlığını yok saymak, ötelemek, anadili dışında bir başka dilin öğrenilmesini ısrarla, devlet zoruyla dayatmak, hele zekâ testiyle ölçümleyerek aşağılamak nefret suçuna kadar giden bir felaket.

Tarihler ve tarihlerin resmi ideoloji cephesinden kodlanması ve tarihler üzerinden bir okuma yapılması, adeta bilinçaltına nakşedilmesi önemli.

Diyor ki muktedir; “Uzun süreli tutukluluk halini beş yıla indiriyoruz”. Ve kimseden ses seda yok. Sanki “af” çıkmış da kimseciklerin haberi yok gibi! Oysa ne vahim! Sahiden garip ve tuhaf zamanlarda yaşıyoruz.