Türkan Şorayın oynadığı bir film vardı Buğulu Gözler diye. Seyrettiniz mi? O filmin şarkısıdır, Gülmeyi bilmedi hiç / Buğulu gözler... Yıllarca o şarkıyı içimden söylediğimi kimse bilmedi. O şarkı benim hayatımın şarkısı oldu.

Bu yaştan sonra düzeltemeyeceğin şeyler için kendini parçalama... Tecahül-i arif sanatını sevdiğini biliyorum. Peki, bu dolaylı anlatımın özel bir adı var mı? deyişine karşılıklı gülerken o fötr şapkasını kafasına geçirmişti. Haydi eyvallah!.

Hafta sonu onu görmeğe gittim içim acıdı. O yürüdüğünde ses getiren Mürüvvet Hanım, şimdi öne eğik bir tuhaf yürüyor. O muadili olmadığına inandığım ananemin artık bir çocuk olduğuna, üstelik küçülen ve gerileyen bir çocuk olduğuna inanamıyorum.

Hafta sonu onu görmeğe gittim içim acıdı. O yürüdüğünde ses getiren Mürüvvet Hanım, şimdi öne eğik bir tuhaf yürüyor. O muadili olmadığına inandığım ananemin artık bir çocuk olduğuna, üstelik küçülen ve gerileyen bir çocuk olduğuna inanamıyorum.

Duygularını ifade etmesine zemin hazırladım. Ben de onunla dertleştim. Her pazartesi akşam yemeğinde sevimli ikili toplantıları yaparak haftayı değerlendirdik. Birlikte yazdığımız sevimli ikili yeminini tekrarladık.

Üzerime giyeceğim yeni gömlek vesilesiyle bu aralar kendimi çalışıyorum. İnsanın Ne olursan, ne yaparsan yap, senin her zaman yanındayım ve sana yardımcı olacağım diyen karşılıksız, katıksız, sevgi dolu bir ailesinin olması ne büyük bir zenginlikmiş.

Sacayağı ilişkimizi tüm Foça biliyor... Pazarcı köylü kadınlar bile... Ne demişti Fatma Ana: Karını nasıl alıyon koynuna, eski herifinin yanında... Kadına Sana ne bile diyememiştim... Hiç değilse yüzüme demişti, ardımdan değil...

sıkılıyorum, süreğen işlerden... hava iyice kapandı... yağsa da, rahatlasa mübarek... bende bir yağabilsem... içimde kendime bile söyleyemediklerimi sağanak halinde döktürebilsem... içim yıkanır belki, sıkıntılardan kurtulurum...

sıkılıyorum, süreğen işlerden... hava iyice kapandı... yağsa da, rahatlasa mübarek... bende bir yağabilsem... içimde kendime bile söyleyemediklerimi sağanak halinde döktürebilsem... içim yıkanır belki, sıkıntılardan kurtulurum...

Sürekli seyrüsefer hali yoruyor elbette. İyi bir iş bulursam emekli olurum, değilse hayır! Ayrancıda eski, dökülen bir terasta oturuyorum. Kiraya çalışıyorum zaten. Yurttaki gibi, hep parasızım. Bayramdan sonra görüşelim!

Hoş geldin abi? Paltonu alayım!, diyen garsona Almadan önce ötekini vermelisin! dedim, anlamadı. Hüseyin geldi yanıma: Abi benim hatam. Kemal Bey eski müşterimiz. Öğlen bıraktı seninkini. Gece kitabı okumuş. Kiraya saysın! dedi.

İyi de, kendi şeytanlarımız varken niye karşımızdakinin şeytanlarını yargılıyoruz? Çünkü arkadaşımız kadar müdahale etmeyi de seviyoruz. Oysa başkalarını, başkalarının gözüyle görebilsek, görmeğe çabalasak, ggörmeğe çabalasak, geniş açıdan

Gebelik testi için tek başına eczaneye giden Yurdan, eczacının Maalesef pozitif demesi üzerine çığlık atmış. Biz de öyle yaptık. Herkes durumdan vazife çıkardı. Feylesof ve potansiyel teyze Türkan kendini dadı ilan etti. Ben de battaniye örücü başı...

Saplantılı ve takıntılı bir arkadaşla beraber olmak kolay değil! Güvenilir ve dürüst bir dostumu yitirmek istemiyorum. Yılbaşı gecesi telefon defteri bahanesiyle takıntılarımız üzerine konuştuk. Sonuç: O tedavi için doktora gidecek, ben de kırtasiyeye.

Zaten masalın sonunda kibritçi kızı soğuktan dondurmayacaktım ama Diloş benden önce davrandı. Önsezisiyle masalın sonunu getirmemi engelleyerek kendini korumaya aldı. Öyle ya, ne masallarda ne de gerçek yaşamda açlıktan ve soğuktan ölmemeliydi çocuklar.

Firdevs, Letafet, Cezmi, Züveyda, Vecihi, Itır, Adil, Mebruke, Faika, Nigar, Zaide, Alime, Zübeyde, Müzeher, Aytül, Muaffak, Macide, Ayça, Özden, Sinan, Candan ve Senar geçen Magdaki Canım ben üzerine kendi canım benlerini bizimle paylaşıyorlar...

Yıllardır görüşmeyen, yaşları 45 (+) dört arkadaş, İnci sayesinde bir araya gelince... Önce, şapkalar sayılınca hayatımızı nasıl denetlemeye çalıştığımız ortaya çıktı. Sonra, yorgunluklar, mecburiyetler, sorulamayan sorular ve her yıl dörtlü zirve...

Sülün hanım; babası ona gençliğinde sülün gibi olsun diye mi adı koymuş acaba? Ama, şimdi koli gibiyim diyor. 60 yıldır aşık ve Mertali ile evli. O 76, sevdiceği 83 yaşında. Kendisinin kolsolu var, kocası da alimzerli. İlgileri de ne kadar çeşitli?

Onlar kadınlar, çocuklar, erkekler, kurban, fail, tanık ve kurban, bir tanık ve kurban ve fail olarak şiddete nasıl maruz kaldıklarını, nasıl şiddet uyguladıklarını, gözleri önünde yaşanan şiddetten nasıl etkilendiklerini, ne hissettiklerini anlatıyorlar.

Kendinize hiç acıdınız mı? O menem duyguyu tanımayın. Ya aciz kalmak? Yaşamınızı denetleyememek? Israrla karşınızdakinin değişeceğini, eski günlere dönmeyi umut etmek. Sabır çıtanızı sürekli yükseltmek zorunda kalmak. Terkedersen öldürüleceğinden korkmak.