Geri zekalı, kör, topal, kambur, sağır, otistik, spastik, tüm sakat kadınların ve sakat çocuk annelerinin 8 Martı kutlu olsun!

Benimle karşılaştığınızda bocalayıp, ne yapacağınızı bilemez bir duruma düşmeyin. Ben sıradan bir insanım. Sesinizi yükseltmenize ya da bana çocukmuşum gibi davranmanıza gerek yok.

Birisi kendisine alay etmek için topal diye seslendiğinde, efendim demenin keyfini yaşamış biri yazmış olsaydı ve ben de okusaydım, belki de otuz yaşımdan önce yaşardım bu keyfi diye yazıyorum.

İnsan isterse her şekilde dans edebilir, bunu gördüm; neden üzüleyim ki? Dans denince iki bacak üzerinde yapılan bir şey geliyorsa aklınıza üzülürsünüz tabii. Kadın denince de aklınıza hemen 90-60-90 geliyor, değil mi?

Sakatların gelemeyeceği etkinlik düzenleyen, şu bu karşıtı muhalif arkadaşlarımızın düzenlediği etkinliklerin kapısında da Sakatlar giremez! yazıyor. Hiç görmediniz mi?

İyi ama neden bu kadar istemiyorsun benim gitmemi, içim acıyor, ama çok acıyor. Ağlamamak için kendimi zorluyorum. Üzüldüğümü anlayınca, Sen gelirsen arkadaşlarım sonra benimle alay ederler...

Ben de oturup ağlamıştım. Ağlamaktan yorulunca da kıçımın üstüne oturarak kaya kaya inmiştim. İnmiştim ama sadece pantolonum değil donum bile paralanmıştı taşlı yolda kıç üstü yürümekten.