Nazmiye Güçlü

Zeytinburnunda arabayla dolaşmak iyi gelir sıkıntılarıma diye çıkıyorum evden. Bana sorsa biri bayramın anlamını, ne derdim, diye düşündüm; yazı konusu, derdim herhalde. Bir daha bayramı beklemeden, arada sırada gitmeye karar vereceğim Esma Teyzeye.

Bacağımı caddeye bir atıyorum attığım hızla da geri çekiyorum. At çek, at çek, at çek... Sayamayacağım kadar çok kereler at-çek oyunu oynamaktan yorgun ve argın ve bitap düştükten sonra, kendimi arabaların önüne atmayı düşünmeye başladım...

Şu anki inşaat halindeki İstiklal caddesi gelecekteki benim de rahat yürüyebileceğim, yürüyemediğim zamanlar tekerlekli sandalye ile rahatça dolaşabileceğim bir caddenin habercisi olamaz mı? Olabilir... Umutlanmak mutlu ediyor galiba beni. Çok mu safım?

Eğer biri bana balon ya da şeker verirse ve ben salak salak kuşlara ya da başka şeylere bakarken o balonu/şekeri elimden düşürürsem, sandalyeyi bırakıp onların peşine düşmeyecek. Çünkü bu arada ben sandalyeden düşebilirim. Müracaat e-posta adresine...

Ses tellerimden ameliyat olup çok aylar boyunca konuşamadığımda, Konuşmayan bir Nazmiye meyvesiz ağaca benzer, deme gafletinde bulunmuştum. Güzelim çınarları, salkım söğütleri, kavakların hışırtılarını unutarak ettiğim lafın bedelini ödettiler bana.

Adaylarda aranan hiçbir özellik yoktur. Benim dediklerimi yapsınlar, bir cümleyi dokuz kez söyletmesinler yeter. Çünkü boğazım acıyor. Sigara içenler tercihimdir. Boğazım çok acıyor, dediğimde, Her gördüğünle konuşma o zaman diye azarlamayacak...

Arzulanan tüm çıplak kadınların düzgün bacaklı oluşuna gıcık oldum. Tüm filmlerde öyle zaten! Diyecek olana da gıcık olacağım; söyleyeyim. Acaba ben filmlerde benim gibi yamuk bacaklı bir kadın başrollerde olmadığı için mi, düzgün kelimesini sevmiyorum.

Henry Millerin kitabı, Amerikan toplumunun değer yargılarına şiddetli saldırılar olarak nitelendirildiği ve cinselliği açıkça anlatma tutumu yüzünden uzun süre ABD ve İngilterede yayımlanamadı.