Siyasetçiler, askerler, gezginler, maceracılar, sanatçılar, sporcuları ağırlayan bir zamanların Baron Oteli. Ermeni katliamından kurtulanlara, yetimlere sığınak olan yer. Der Zor çöllerinde ölüme terk edilmişlere yardım elinin uzandığı yer.

AKP iktidarının Suriye konusundaki tutumuyla, yani dış politikasıyla Türkiye’nin çıkarları aynılaştırıyor! Aslında bu çarpıtma, iktidarların en eski ve en yaygın çarpıtmasıdır.

Modernizme, aydınlanmaya, Batı’ya söylenecek çok söz var. Kapitalizm, Batı vs. elbette eleştirilmelidir, ama bunun yolu İslam dini ya da herhangi bir din üzerinden geçmiyor.

Erdoğan ve AKP iktidarı, güvenilmez bir durumda. AKP iktidarının dönemleri, bu güvenilmezliğin uygulamalarıyla, söylemleriyle dolu! Dimyat’a pirince gitme sevdalıları yüzünden evdeki bulgurdan olma tehlikesi gittikçe büyüyor.

Erdoğan’ın ve AKP iktidarının ülkeyi sürüklediği bu durum karşısında biz var ya biz diyerek övünmenin de, biz kim oluyoruz ki diyerek yerinmenin de gereği yok. Her iki uç da toplum sağlığı açısından zararlıdır.

Silah sanayi, kapitalizmin hem maksimum karlılığının hem de bunalımlarının aşılmasının başlıca yolu olmaya devam ediyor. Suriye özelinde dünyaya bir de bu açıdan bakmalı.

Mücadelesinin merkezine şiddeti koyan bir örgüte isteyerek dâhil olmak, örgütün savunduğu görüş her ne ise, ona inanmayı gerektirir. İnanmayan bir insanın gönüllü olarak bu tür yapılarda yer alması mümkün değil.

Terörizmi soyut tarzda lanetlemek bir formalitedir. Terör ve şiddeti yalıtmanın en etkin yolu, içerden itiraz ve ayağa kalkmaktır.

Mujica’yı Mujica yapan salt bu tavır da değildir. Bunda ciddi bir siyasal birikimin ve tecrübenin de büyük payı var.

2011 tarihinde billboardlarda dönemin Başbakanı Erdoğan’ın fotoğrafının yanında “Yerli uçağımız göklerde” yazılı. 2015 tarihli billboardlarda ise bu kez Davutoğlu’nun fotoğrafının yanında “ Yerli yolcu uçağımızı yapıyoruz” yazılı afişleri asılı.

400 milletvekilleri olsaydı, yine bu katliamlar olur muydu? Olmazdı diye kendileri söyledi! Yaptırdığı köprüden geçenden otuz, geçmeyenden de döverek kırk akçe alan Deli Dumrul misali; Erdoğan ve AKP bize ya oyunuzu verin ya da canınızı diyor!

Devlet destekli dolandırmanın altında esas olarak, dolandırılan kişinin devletten korkusu yatar. Bu korkunun tarihsel bir arka planı vardır.

Antik tiyatronun zeminine beton döken, Selçuklu medrese ve kervansaray avlularını yüksek beton duvarlarla kuşatan, Bizans sarayına PVC takan bir ülkenin kültür sanat atmosferinde yaşamak ne zor ve ne utanç verici.

Suriye’deki yangına petrol kuyularını bağlayarak Suriye halkının daha fazla ölümüne sebep olan Katar ve Suudi Arabistan, petrodolarlarının bir kısmıyla milyonlarca göçmenin barınabileceği göçmen kampları yapabilecekken parmaklarını kıpırdatmıyor.

Saray’ın son seçeneği, seçimleri yaptırmamak, daha ileri bir tarihe erteleyerek mevcut hükümetin görünüşü altında Saray merkezli iktidarın devamı olacaktır.

11 Eylül, Amerikan toplumunun bir travmasıdır. Bunun üzerine ABD’nin ayrımcı ve korunmacı tavırlarının açığa çıkışı, saldırganlaşması ABD’ye karşı tepkilere neden oldu, oluyor. Ancak her tepkinin geldiği yer, köktendincilik değil!

Saray ve çevresi, korkularından dolayı toplumu erken seçime götürmek için tehlikeli oyunlar oynuyorlar.

Dolarım da yok, dolar alacak param da; dolar artmış bana ne diyebilirsiniz! Ancak piyasa bize bunun cevabını pahalılık olarak verecek. Enerji başta olmak üzere birçok mal yavaş yavaş zamlanacak.

İktidarlar, zulüm ve adaletsizliklerine kılıfı olarak hep millet, din, bayrak, vatan gibi kitleleri kuşatıcı kavramları kullanmışlardır. Milletin yanındayız demek, diyenlere haklılık kazandırmaz!

Başbakanın açıklamalarına baktığımızda, sanki bugünkü Başbakan Davutoğlu değil de 1990’ların Başbakanı Tansu Çiller konuşuyor sanırsınız.