Greif Direnişinin irdelenmesi gereken en önemli noktalarından biri ise yıllarca işin çoğunu 44 ayrı taşerona yaptıran Greif Fabrikası’nda artık taşeronlar yok, işçiler sendikalı ve toplu iş sözleşmesi yapılıyor.

“Herkes bizimle dalga geçti. Mekan açacağımızı söyleyince ‘harika fikir’ deniyor ama içeriğini anlatınca dalga geçiyorlar. Annen, baban, belediye başkanı, amcan, eşin, dostun dalga geçiyor.”

Prof. Dr. Cem İncesu, “Antidepresanlara bağlı cinsel işlev bozuklukları konusunda doktorların aktif davranmasını ve bu konuda hastalarla mutlaka konuşulması gerektiğini” belirtiyor.

Son büyük depremlerden gerekli dersleri çıkardık mı? Artık huzur içerisinde ve güvenle yaşar hale geldik mi? Sığınacak, toplanacak güvenli bölgelerimiz arttı mı? Ne yazık ki hiç birine evet diyemiyoruz!

Evren’le Boğaziçi Üniversitesi’nde buluşup, “non-binary” kimlikleri, eğitim hayatını, fizikçi olma hayallerini konuştuk.

Radyum Kızları’ndan biri ölüme gitmeden önce hakime, “Şimdi kim her şeyin aynı olduğunu söyleyebilir?” diye soruyordu. Tutuklu inşaat işçileri için de aynı soruyu sormaya var mısınız?

Bu ülkeyi ne yazık ki kötü insanlar yönetiyor. Kötülerin karşısında iyi kalmayı, sevgiyi ve barışı savunmayı ısrarla sürdürmeliyiz.

“Ölülerini gömebilen insanlara imreniyorum. Keşke biz de gömebilseydik diyorum. Biz Kürtler hepimiz kemiğe dönüştük.”

Acar-Savran’ın yazıları kendimize sistemin işleyişine ilişkin birçok yeni soru sormamıza, tartışma alanları açmamıza vesile oluyor. Tıkandığımızı sandığımız noktalarda yeni argümanlar üretiyor; politika öneriyor.

Alzheimer hastalığı sadece hastayı değil hastanın yakınlarını, çevresindeki diğer kişileri de bir şekilde -az ya da çok- etkilediğinden, torunlar da bu hastalıktan payını alıyor.

Sanallaşan yaşamlar, tatsız hazır gıdalarla unutulan yemek tatları, ruhsuz yaşamlar, samimiyetsiz gülümsemeler, bizlere, yaşadığımızın yaşamak istediğimiz olmadığını acı gerçekliklerin fotoğraflarıyla gösteriyor.

“Önce Dağlar Kar Tutacak” taşrayı anlatıyor ve içindeki taşrayı başka bir kente taşıyarak sürdürmek niyetinde olan insanları.

Çocuklar, içine kapatılmak istendikleri kalıpların, projelerin hiçbirine sığmıyor. Başka şeyler yapmak, başka türlü büyümek istiyorlar ve ne yaparlarsa yapsınlar yalnız kalmamaları gerekiyor.

Ömründe bir kez olsun denizi görüp de ona kendinden bir parça bırakmayan, ondan bir damlacık duygulanım almayan var mıdır?

Sorun kapitalizm değildi, sorun kapitalizmin değiştirdiği insanlar değildi. Sorun “bizdik.” Ta en başından kimine göre elmadan, kimine göre biyolojik akrabalarımızdan gelen bir mirastı bu bize. Bizde bir hata vardı, yanlış kodlanmıştık.

Hollanda'nın Amsterdam kentinde düzenlenen uluslararası belgesel film festivali IDFA 14-25 Kasım tarihleri arasında gerçekleşecek.

"Gandhi’den Yaşam dersleri” adlı kitabı büyükbabasına bir güzelleme ama Arun Ghandi onun hatalarını, zayıflıklarını, yetersizliklerini özellikle saklamaya çalışmamış.

Şükür ki; imtiyazsız, sınıfsız kaynaşmış bir kitleyiz. Milyonerliğimiz ve yoksulluğumuz birlikte gayet mesut müreffeh yaşayıp gidiyor(uz) işte...

Türkiye’de ilk ulusal fındık kongresi 1935’te düzenlendi. Geçen 83 yılda Türkiye’de fındıkta ne değişti?

Anlaşılıyor ki hamam demek bir arada olmak demek, saflığıyla yaşanmışlıklara ve yaşanacaklara göz kırparak.