Laik ordu anayasal olarak inanç konusunda ayrımcılık yapmaması gerekirken bir tavır belirliyor ve tavrını bir dinden ve onun ibadet yeri olana camiden yana koyuyor. Bu ülkede “Türkiye Cumhuriyeti, insan haklarına saygılı, demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devletidir” masalını dinlemekten ben şahsen bıktım.

Dün "açık görüş" vardı. Her ayın son görüş günü zaten "açık görüş"üyorduk. Ama dün "bayram"dı. Kızım bana bir "bayram hediyesi" verdi. Ben ona bir şey veremedim...

Yaşamımda, "projeyi yarıda bırakmak" için nedenler hep oldu. Biri de, AnaBritannica Genel Kültür Ansiklopedisi'nde Adana tarihi için "Rupinyan Krallığı", Adıyaman için de "Kommanege Krallığı" adlarını kullandığımız için soruşturmalık olmamızdandı...

Duymaktan en çok korktuğum şey Kürt olduğumuzdu, çünkü çok iyi biliyordum başıma gelecekleri. "Eee ne diyecektim şimdi ben yarın arkadaşlarıma" diyerek ve ağlayarak uyudum o gece. Çocukça rüyalar görmek isterdim, rüyalarımın dili de karışmıştı.

Medya, pornografik bir biçimde ve her türlü etik ilkeyi bir kenara bırakarak takip ettiği cinayet olayında, zanlı çocuğun yakalanmasıyla birlikte homofobiyi de işin içine soktu.

Duydum ki savcılar Medya öğretmenin ailesine de soruşturma açmış. Bence, illa ki Kürtçe olması şart değil, hangi dilde olursa olsun; 10 yaşındaki Medya Öğretmenin örneklerini çoğaltmak lazım...

İletişim Yayınları'ndan çıkan "Mağlubu Anlamak"taki yazılar -ki okuyanlar bilir, sadece futboldan bahsetmiyorum, az önce de dediğim gibi hayatı, oturduğu mahalleyi, gençliğini, arkadaşlıklarını, Babı Ali anılarını, insan hikayelerini anlatıyor; neşesi bol, hüznü gani, samimi bir biçimde...

Eşe tecavüze yedi yıl hapis cezası verilmesi bu eylemin suç olarak kabul görüp caydırıcı şekilde cezalandırılmasını sağlamakla kalmıyor, kadınların "şikayetçi" oldukları takdirde, cinsel şiddet oranının azalacağı umudunu pekiştiriyor.

Şimdi büyük ustanın 1961’den günümüze inançla ve inatla dile getirdiği, kaleme aldığı yazıları, konuşma metinleri ve söyleşileri, yine Yaşar Kemal’in sıklıkla kullandığı “Binbir Çiçekli Bahçe” adıyla ilk kez bir araya geliyor.

'80 sonrası kuşağın istek, dert ve yaşam tarzlarının, egemen anlayış tarafından arzu edilen dar bir alana sıkıştırılması için kullanılan jargonun en koyu söylemlerinden birisi apolitikliktir.

Başlangıç tarihi 12 Eylül, ana sponsor Koç Holding, küratör Zagrepli komünist kolektif WHW, başlık Brecht’in “Üç Kuruşluk Opera”sındaki “İnsan Neyle Yaşar?” şarkısı... 11. İstanbul Bienali’nin yaman çelişkilerini, söyleşilerde tüzel isimleriyle anılmayı ilke edinen WHW üyeleri Nataşa Iliç, Ivet Curlin ve Ana Devic’le konuştuk...

Setlerdeki tek sorun sosyal güvence ve hakkını alamama sorunu değil; aynı zamanda set çalışanlarının kabullenip, sineye çektikleri bir zihniyet sorunu da mevcut.

Ergenlik dönemde aileler çocuğunun yaşadığı her olayın ergenlikten olduğunu sanıp önemsememe ya da aşırı tepki gösterme veya "gaz verme" çabasıyla biraz fazla zorladıklarının fark ettim...

Kadın işçilerin cinsiyetinden dolayı özel olarak düzenlenmiş koruyucu hakların başında, doğum öncesi ve sonrası dönemde verilecek izinler gelmektedir; periyodik kontrol, emzirme izni, fazla ve gece çalışma yasağı, özel hal bu izinlerden bazıları.

Özel mülkiyet koşullarının, mülk sahibinin şahsında gerçekleşmesi, barınmaya dair toplumsal boyutları da zayıf kılmaktadır. Aslında bir tür "hak arayışı"nın anlamını ve önemini de geri plana atmaktadır.

Ertuğrul Cenk Gürcan, kitap değerlendirmelerine devam ediyor. Bu haftanın kitabı olan "Türkiye'de Bölgelerarası Gelişmişlik Farkları ve Doğu Anadolu", bugünlerde özellikle okunması gereken, dikkat çekici bir çalışma.

Özgürlük hayalini kurmaya da, her doğum günümüzde bir arada olmaya da devam. Çünkü ne yollar var aşılmayacak, ne de engeller önümüzde... Şu hayatta bana, bize, hayat öpücüğü vererek yeniden yaşamamıza vesile olan Kaos GL, nice senelere...

Yaşadığımızı düşündüğümüz dünyayı, bütün gerçeğiyle görme-algılama fırsatını bulmayan bir kuşağa mensup bir "genç" olarak, bendeki kafa karışıklığının muadillerinin işi çok zor.

Liberalizmin, ifade özgürlüğü adına "nefret söylemlerini" hoş görmeyi meşrulaştırma çabasının ardında yatan Aydınlanmacı entelektüellerin yüzyıllık pişmanlığı, liberalizmi birebir uygulama hevesindeki Türkiyeli aydınların tarihselliğiyle örtüşmüyor.

Başka bir ifadeyle ramazan, ekonomik, dinî ve siyasal iktidar odakları için öylesine değerli bir pastadır ki, tarafların bu pastadan mümkün olduğunca büyük bir dilimi alabilmesi adına ülkenin en güzide meydanının bir piknik alanına dönüştürülmesine göz yumulur.