Roboski Mektupları

Roboski Mektupları

Roboskiye Adalet Platformu Uludere'nin bombalanarak öldürülen 34 insanın hayat hikâyesini yayınladı. 34 gün boyunca her gün yayınlanan bu hikâyeler Cumhurbaşkanlığı Başbakanlık, Adalet bakanlığı ve İçişleri Bakanlığına faks ve mail yoluyla gönderildi.

Ben Yılmaz Encü'yüm

Ben Yılmaz Encü'yüm

"Katır sırtına yüklediğimiz ekmeğin peşinden yürüdüğüm yolun gidişiydi. Aynı yer aynı saat: 15 Nolu Sınır Taşı, 21.40. Tam o yerde yağmıştı ya ateş topları Otuz Dördün üstüne."

10 Haziran 2016

Ben Vedat Encü'yüm

Ben Vedat Encü'yüm

"Benim de parçalanmış bedenim katır sırtında taşındı. Ben de dağ başında öldüm. Otuz dört kardeşim gibi..."

10 Haziran 2016

Roboski Mektupları

Roboski Mektupları

Katliamın birinci yıldönümünde Roboski Mektupları'nı bir daha topluca yayınlıyoruz; unutulmasın diye...

28 Aralık 2012

Ben Salih Encü'yüm

Ben Salih Encü'yüm

Ah anam! Daha nasıl anlatayım sana, sınırın yollarından başka yol bırakılmadığını bizlere? Ömrümün sonuna kadar dizinin dibinde mesut olurdum, dünyanın onca gamı olmasa...

Ben Seyithan Enç'im

Ben Seyithan Enç'im

Dağları delemedik, göğsümüzü deldi kara gülleler. Ferhat'la Mecnun'a haber salın. Bir genç, sevdiğinin sesini duyabilmek için öldürüldü. Biliyor musunuz ölümün de kanatları var, sevgilinin kanatları gibi. Lakin bana sarılmakta sevgiliden daha istekliydi...

Ben Muhammed Encü'yüm

Ben Muhammed Encü'yüm

Ey beni bombalarla yakıp hayallerimi üzerime kefen yapan! Bilesin, "En az benimki kadar annemin de ahı tutar sana/ Burnumdan getirdiğin süt onun sonuçta"... Yağmur suyu yumuşatırmış değdiği yeri, yüreğin yağmura tutulsun, ne diyeyim!

Ben Cihan Encü'yüm

Ben Cihan Encü'yüm

Ben de düştüm yükü umut, kaderi ölüm olan bu kervanın ardına... Kimi okumak, kimi avlanmak, kimi ibadet için uykusunu feda eder. Bizi bu karda kışta uykumuzdan alan sebep ekmek kavgasıydı...

Ben Selman Encü'yüm

Ben Selman Encü'yüm

"Her el insanlığın mutluluğuna ya da sefaletine bir şey katar" demiş adamın biri, pilotun düğmeye basan eli sefaletimizi felakete çevirdi...

Ben Mehmed Ali Tosun'um

Ben Mehmed Ali Tosun'um

Nevzat, Şêrvan ve Osman'ın ardına düşüp "kaçağa" yani son yolculuğuma çıktım. Eğer soracak olursanız bana "Ne anladın bu hayattan" diye, size derim ki: "Acıdır ecel şerbeti içilmez / üç derdim var birbirinden seçilmez / bir ayrılık / bir yoksulluk / bir ölüm...

Ben Erkan Encü'yüm

Ben Erkan Encü'yüm

Dönüş yolunda ölüm taşıyan gülleler yağdı tepemize. Annemden dinlediğim bir hikayede geçiyordu, ebabil kuşları da böyle ölüm yağdırmışlardı zalimlerin başına. Ama biz masumduk, dinlemediler...

Ben Nadir Alma'yım

Ben Nadir Alma'yım

Gecenin kanatlarına sığındık, nafile, geceye döndü gün gibi hayatımız... Yorgunluk ve yoksullukla ayakta duran gövdem, cemre gibi düştü toprağa... O gece "otuz dört" yıldız kaydı gökten, "otuz dört" dilek tutuldu, "otuz dört" nefes...

Ben Osman Kaplan'ım

Ben Osman Kaplan'ım

Sanırım kimse benim yeni bir elbise giydiğime şahit olmamıştır. Anlayacağınız çok yoksuldum, hem de çok. O gece üzerimize yağan bombalar ailemi bir kat daha yoksul yaptı. Çocuklarım şimdi hem yoksul, hem de yetim.

Ben Özcan Uysal'ım

Ben Özcan Uysal'ım

19'una basamamak, maça gidememek, eve geç gelememek, âşık olamamak, üzülüp sevinememek ne garip şey anne.

Ben Zeydan Encü'yüm

Ben Zeydan Encü'yüm

"Otuz dördün her biri" bir başka acı ile öldü o gece. Ecel otuz dört çeşidini serdi ölüm tarlasına... Herkes umduğu ölümü değil bulduğu ölümü tatmak zorunda kaldı. Ben Zeydan Encü'yüm, kara toprağın kara bağrına, yanyana yürüdüğü kardeşi Orhan ile yanyana değil parça parça düşen.

Ben Orhan Encü'yüm

Ben Orhan Encü'yüm

Kaç zamandır bir bilgisayar istiyordum babamdan, o da yoksulluk mevsimi çıkınca alacağı sözünü veriyordu. Gel gör ki bitmek bilmiyordu bu mevsim, kara kışlardan daha uzun sürüyordu..

Ben Vedat Encü'yüm

Ben Vedat Encü'yüm

Sadece matematiği değil hayatı da çözüyordum her bir soruda. Kürtçe düşünüp Türkçe konuşmak ve yazmak zor oluyordu ama matematik sorularını her dilden çözebilirdin.

Ben Fadıl Encü'yüm

Ben Fadıl Encü'yüm

Ben "otuz dördün biri"yim; beşbin ikiyüz otuz üç numaralı kanuna göre "terörle mücadeleden doğan zarar"dan sayıldık biz... 'Ölümün eski hüznünü kaybettiği asırda' öldük, istatistik olarak geçtik "resmî" kayıtlara...

Ben Şêrvan Encü'yüm

Ben Şêrvan Encü'yüm

Yerin beyaz göğün kara olduğu o gece hepimizin türküsünü on ikiden vurdular! Kimimiz yanarak can verdi kimimiz donarak! Her birimizin düşleri vardı, gelinlik kız gibi sakladığımız düşlerimizi tuzla buz ettiler...

Ben Şerafettin Encü'yüm

Ben Şerafettin Encü'yüm

Benim hikayem de böyle bilinsin. Domdom kurşunu değil koca bombalar bedenimdeki... Yine teke tekte yenilmedik, yine haindi pusu. Şair yazarsa bir daha, aynen böyle yazsın!

Ben Şivan Encü'yüm

Ben Şivan Encü'yüm

Ben Şivan Encü'yüm, ömrünün ilk baharında fırtınaya tutulmuş "otuz dördün" biriyim... Şivan Perwer'in "Helepçe"sinde bir "ax hawar! hawar! hawar!" var ya; o benim işte...

Ben Savaş Encü'yüm

Ben Savaş Encü'yüm

'Ölümün bizi nerede beklediğini bilemeyiz' derdi Hüsnü ağabeyim, itiraf etmeliyim ki hazırlıksız yakalandık! Hiçbirimizin aklına gelmezdi bu kar-boran-fırtınada paramparça olup yanarak can vereceğimiz... "Otuz dört kaçakçı" idik biz...

Ben Karker Encü'yüm

Ben Karker Encü'yüm

Annem Karker, kimliğim Selahattin dese de aslında ben 34'den biriyim. Katledilen ve cenazesi en son kaldırılanım. Özlemlerimi soğuk toprağın bağrına gömen ve katırıyla ölenlerdenim.

Ben Nevzat Encü'yüm

Ben Nevzat Encü'yüm

Çok sürmedi, beni de "on ikiden" vurdu "kahraman" pilot! Ben de yedim o demir kanatlı kuşun o lanet meyvesinden, yedi kat gök delindi feryadımdan, yedi kez "oleyy!" dedi pilot ve arkadaşları, yedi parçasını bulabildiler vücudumun...

Ben Mahsun Encü'yüm

Ben Mahsun Encü'yüm

Sınırları zorlayan bizim ekmek davamız iken aynı kaderi paylaştığımız katırların o çıldırtan çalışkanlığına dalıp bir kaçağı daha bitirmek üzereydik belki. Sersemleten o F16 seslerini duyana kadar. Sonrası bir mahşerden farksızdı zaten

Ben Bilal Encü'yüm

Ben Bilal Encü'yüm

O katran karası gecede ben de otuz dördün biriydim. Her birimiz elimizde katırımızın yuları, aklımızda hayaller, karanlığın kalbine yürüyorduk...

Ben Hüsnü Encü'yüm

Ben Hüsnü Encü'yüm

Size nasıl anlatsam hikâyemi? Yoksulluğun kol gezdiği bu diyarda ''kaçak'' olmanın aslında ekmek kavgası olduğunu mu anlatsam? Sekiz yıl süren çocuk özlemimi dindirecekken daha annesinin karnında yetim olan çocuğumu mu yoksa?

Ben Hamza Encü'yüm

Ben Hamza Encü'yüm

Tepemize düşen ilk bombanın ateşi Roboskî'nin kıyameti oldu. Ömür tesbihimin ipi koptu. Her bir yaşım bir tespih tanesi gibi savruldu Roboskî'nin kayalarına...

Ben Aslan Encü'yüm

Ben Aslan Encü'yüm

Abim, 10 kardeşe bakmak için gittiği kaçakta bacağını bırakmıştı şimdi bana mezar olan bu toprağa. Sıra bana gelmiş abimin yerine ben düşmüştüm bu yola. Çıkmadan anama tembih ettim ''Kekliklerimi susuz bırakma'' diye. Keklikleri sahipsiz, anamı da Aslan'sız bıraktı o koca bombalar.

Ben Selam Encü'yüm

Ben Selam Encü'yüm

Yoldayken 40 lira için beni bu karda kışta kıyamette, kelle koltukta bu sefere çıkaran düzene her nefesimde lanet ettim. Bu ilk kaçağımdı, sonum oldu!

Ben Adem Ant'ım

Ben Adem Ant'ım

Yaşı küçük bir akrabam gidecekti kaçağa, onu yalnız bırakmamak için gitmek zorundaydım, gittim... Belki bu son kaçaktan kazanacağım parayla Garibe'me bir çift küpe alacaktım... Ama bu sondu, kim ne derse desin son olacaktı! Sonumuz oldu!

Ben Yüksel Ürek'im

Ben Yüksel Ürek'im

Üzerime bomba yağdıran pilot kimdi, ben yaşta çocuğu var mıydı, kendi çocuğunu benim yerime koydu mu çok merak ediyorum; sahi, bir baba bir çocuğu bombalayabilir mi?

Ben Bedran Encü'yüm

Ben Bedran Encü'yüm

Birden göğün aydınlandığına şahit olduk. Biz bu durumu hayra yoralım dedik. Gülümseyen ay ışıgı beklerken, bomba yağdı gökyüzünden...

1
2