Maşrapacı olmayı reddedenler tanışacak, ortaklaşabildikleri kısa vadeli amaçları için hep birlikte tutum alabilecek. Üniversiteler, okullar yeniden sahiplerinin, öğrencilerin olmaya başladı. Sıra meydanlarda, sokaklarda…

İçinde bulunduğumuz dönem, 21. yüzyıl faşizmi “birlikte mücadeleyi” hatta cephe mücadelesini gerekli kılıyor.

Sağlık hizmetleri ticaretin, piyasanın tüm uygulamalarından muaf tutularak kamu sağlık kurumlarında, kamu eliyle, kamu tarafından istihdam edilen sağlık emekçileri tarafından, “sürekli”, kesintisiz olarak ve kişiyi çevresiyle bir bütün olarak ele alarak sunulmalıdır.

Üniversiteler neredeyse 1996 yılından beri ilk defa kendi kimlikleriyle ve hep birlikte ortak bir hedef için eylemlilik içinde. Henüz vakit varken, birlikte mücadelenin en zengin formlarını düşünüp geliştirmek ve hayata geçirmek, sonuç almak için gereğini yapabilecek zamanımız var.

Sağlık hizmetlerinin öncelikle götürülmesi, sunulması gereken grup hastalar değil; henüz hasta olmayanlar, “sağlıklı” kişilerdir.

Elimizin beş parmağında olduğu gibi, sağlıkta-sağlık hizmetlerinde de eşitlik; herkesin gereksiniminin bir hak olarak karşılanması hedefidir. Mutlaklaştırılamaz.

Çöküş, revizyonlarla telafi edilemeyecek kadar büyük. Yeniden inşayı gerektiriyor. Külliyatımızda sağlık sisteminin yeniden inşası için gerekli bilgi ve deneyim de var.

HDK, halklar arasında harç vasfı olan, Türkiye halklarının ortak geleceğinin kurulmasını sağlayabilecek, özü itibarıyla geleceğimizin, geleceğin de zeminidir.

Güneydoğu Anadolu Bölgesi, düzenli verilere ulaşabildiğimiz son 15 yıl boyunca Türkiye’nin bebek ölüm hızının her yıl en yüksek olduğu tek bölge olma özelliği taşıyor.

İktidar, bu “çözüm süreci değildir” söylemiyle yeni dönemi “gelecek” açısından da toplum nezdinde belirsizlikle eşleştirmek istiyor.

Bunca bilimsel bilgiye ve milyonlarca insanın yaşamakta olduğu bu kentlerde hava kirliliğine neden olan bu çalışmaların yerel ve merkezi yetkililere bildirilmesine karşın, sorunun halen devam ediyor olması özel önem taşımaktadır.

Türkiye’de bir memur emeklisi Temmuz 2024’teki maaşı ile Sağlık Bakanlığı Eğitim ve Araştırma Hastanelerinde 2 bin 512 defa muayene olabiliyorken, 15 Ocak 2025 tarihinden itibaren, hem de zamlı maaşıyla, yalnızca en fazla 435 poliklinik muayenesi olabilecek.

Umudu yitirmemenin ve insanca yaşam için mücadele ve ısrarın notunun tarihe düşülmesi gereken örneklerinden birisiydi 20 Ocak 2018 öncesinde Efrîn’deki yaşam.

Dünya genelinde silahlar yalnızca bir gün susturulabilse; 840-960 kişinin ölümü, 1.920-2.400 kişinin sakat kalması, 21.600 kişinin yerinden edilmesi engellenebilecektir.

Annenin gebelik ve doğum sayısı arttıkça; annenin ve bebeklerinin ölüm riski ile anne ve bebeğinin sağlık hizmetlerine ulaşamama sıklığının artışı arasındaki ilişki uzun yıllardan beri bilinen bir durum olmasının yanında, bilimsel araştırma sonuçlarıyla da ortaya konmuş bir gerçektir.

Dilerim, her geçen gün riskler daha da artıyor olmasına karşın, toplumsal dayanışma, örgütlü mücadele Ortadoğu ve Türkiye’de önce “savaş”ları sonlandırıp barışı getirsin, ardından da eş zamanlı olarak eşitlikçi toplumsal yaşantı tesis edilebilsin ve 2026 yılı için bunları da aşan bir gelecek hedefleyebilelim.

Tarihsel deneyimler ışığında biliyoruz ki, her türden “karanlığı aydınlığa çevirmek” niyetinde olanlarda kararlılığın daha büyüğü hâkim olduğunda katliamlar son bulacak.

Suriye’nin bütünlüğünün korunması kadar, “yeniden” kurulacak ülke rejiminin hangi evrensel değerlere sahip olacağı da büyük önem taşıyor.

Kamuoyu olarak alışkın olduğumuz üzere, TÜİK’in yanıltma ve gerçeği değiştirme çabası sadece enflasyon hesaplamalarında değil. Neredeyse izleyebildiğimiz bütün açıklamalarındadır.

Bugün genç kuşakların bilmediği, bilecek yaşta olanların da unuttuğu “insanlığın ortak iradesiyle üretilen” ve ortaklaşılan; barış hakkı belgelerinin üzerindeki toz, “taşlaşmadan” silkelenebilmelidir.