Bütün yönetim biçimi gruplarında farklı gelir düzeylerindeki ülkelerin yer aldığı görülüyor. Yine de her gruptaki dağılım birbirinin benzeri değil. Yoksul ülkelerin başkanlık sisteminde, gelişmiş ülkelerin parlamenter sistemde yoğunlaştığı anlaşılıyor.

“Ek işgücü potansiyeli” işsiz sayılmıyor. Bu da kapitalizmin işsizliği tamamen ortadan kaldıramayacağının baştan kabulüdür. Bu sistemde işsizliğin her zaman var olacağı biliniyor, yeter ki tehlikeli boyutlara varmasın.

İstanbul Asayiş Şube Müdürlüğü'ne göre 2012'nin ilk altı ayında İstanbul'da 117 cinayet işlenmiş. Bu sayı yüz bin nüfusa 0,88 cinayet düştüğünü gösteriyormuş. Oysa BM'ye göre, İstanbul'da yüz bin kişiye 4,7 cinayet düşüyor.

2000'li yılların başından itibaren ücretler 700 Yuan dolaylarından 2.000 Yuan'ın üzerine çıkmış. Bu, dolar cinsinden kabaca 90 dolardan 180 dolara çıkışa tekabül ediyor. Çin'de bölgesel asgari ücret uygulaması var.

Eğer kriz varsa savaş tehlikesi de vardır. Dünyanın egemenlerinin güçlerini ve servetlerini korumak için yapmayacakları şey olmadığını tarih bize gösteriyor. Ne kadar akıl dışı olsa da, kriz şiddetini artırdıkça içlerinde savaşı denemeye hevesli olanlar çıkabilir.

50 milyar dolar servetiyle dünyanın üçüncü zengini Buffet, krizi atlatmak için zenginlerden daha çok vergi alınması gerektiğini söyledi. Buffet 80 yaşında, 1929'daki Büyük Bunalıma dair çocukluk hatıraları olmalı.

Ödeyemeyeceği kadar kredi alan kişilerin, ipotekli konutlarını kaybederek cezalarını çekmeleri gerekiyordu. Ama bunların konutlarını ellerinden alınca, bankalar binlerce değeri düşük konut sahibi olmanın hiç de garantili bir durum olmadığını fark etti.

Kamu harcamalarının artırılması konusunda kritik bir kararın verilmesi gerekmektedir. Krizi atlatmak için askeri harcamalar mı artırılacak, sivil harcamalar mı? Bu sorunun cevabı siyasidir. Kaçınılmaz bir sorudur. Krize giren tüm ülkelerin halkları bu soru ile karşılaşacaktır.

Türkiye Barbaros, Turgut Reis, Murat Reis gibi korsanları benimsiyor, onlarla gurur duyuyor. Sürekli olarak başkalarının çifte standart kullanmasından şikayet ederken Somali korsanlarının da aynı yoldan gittiklerini unutmamalı.

Hükümet konut sektöründe destek yöntemlerini değiştirmezse, liberal politikaların ezeli kabusu talep yetersizliği ile karşılaşılması muhtemeldir. Belki de bu nedenle, yabancılara mülk satışı kolaylaştırılarak, dış talepten medet umuluyor.

Liberaller son gelişmeleri açıklamakta zorlanıyorlar. Bu nedenle olsa gerek, son günlerde yazılarında en yaygın olarak kullandıkları kalıp "anlamakta güçlük çekiyorum".

Ahlak gündemde oldukça, egemen, steril ekonomi anlayışını sürdürmek güçleşebilir, hatta yer yer komik düşebilir. Bu nedenle bir direniş beklemek lazım. Muhtemelen her şey krizin seyrine bağlı olacak.