Sartre dibêje; “Niha dikarim xwe bikujim jî, dikarim fîncanek qehwe jî vexwim.” Û dixwaze bi vê mînakê rewşa me ya serwer a ku dikare tercîhan bike bîne bîra me. Erê. Em her tim dikarin xwe bikujin jî, dikarin fîncanek qehwe jî vexwin. Yanî hem fîncana qehwê hem jî xwekuştin tim li ber me, li ber destê me ye. Belkî ev herdû ji bo me şer jî dikin, kî dizane!

Li gorî lêkolînên ku li Tirkiyeyê hatine kirin, ji her 10 ciwanan nêzî 9 kes piştî zanîngehê dixwazin biçin welatê biyanî.Ev daxwaz bi taybetî di nav ciwanên ku di endezyar û teknolojiyê de dixwînin de hevpar e.

Îro cejna Misilmanan e, bila cejn li hemî Misilmanan pîroz be. Cejna Remezanê îro dest pê kir û dê sê rojan dom bike.

Ji bo ew sûret li bîra me tevan neqişiye, em sûretê wî yê li hişê çêkirî binhêrin, ka ew çî ye. Ev resmê hêja layiqê dîtin, silavdan û famkirinê bû jixwe. Rastê wan jî hat. Lê her tiştê vê dema dîjîtal wek kefê ye, pir zû dimire diçe û gelek caran peyam an wata xwe jî nahêle, nikare bihêle. Ji ber ku her tişt pir hewayî û fûrek e, difûre. Loma jî dema niha dipirsim dibêm: Gelo me têra xwe peyam û meneyê jê derxist, an jî çi bû ya ku bala me ewqas kişand; vana tên bîra min...

Li peravên rojhilatê Tayvanê bi pileya 7,4an erd hejiya û 20 xulek piştî vê erdhejek din bi pileya 6,4an pêk hat.

Li Wanê sandiq bû darbest û çiyayê wê yê hêja û cengawer Araratê evî li ser nivîsand:”…..Li vir medfûn e, definkirî û veşartiye!” Cîhê vala ji bo xatirê dilê me ye, me çi bivê em ê wê binivîsin, her carê ji nû ve… Cîhên vala li benda me ne, me çi xwest em ê wê binivîsin. Em ji vir in li vir in, ji dil in. Wan jî em in,ax û pênûs jî.

Malbat hêmana herî bingehîn a fonksiyonên ferd û civakê ye. Malbat cihê bingehîn e ku ferd hewcedariyên xwe yên bingehîn ên wekî xwarin, lênêrîn, hewcedariyên hezkirinê, pêşkeftina hestyarî, pêşkeftina derûnî, perwerdehî, bidestxistina nirxên çandî, domandina pêşkeftina hişmendiya saxlem (saziya civakî ya herî bingehîn e) tê de peyda dike.

Em dîsa bûn Newroz lewre. Ev bûyîn, ne rîtûelek ji rêzê, ne jî mecbûriyetek e. Ev bûyîn, çawa ku herî geş û herî rast, di can û beden û coş û mîhrîcana Rojhilat de tê dîtin, bişkivîna xwezayê ye. Her kes dibe dara behîvê, dibe kanî û robar, dibe ax, dibe çiya û zozan, dibe pinpinîk û teyr, dibe agir, stêrk, av, mirov, jin, mêr, zarok û pîr...

Nexwe rondikên ku edebiyat dide barandin, ji yên ku jiyana derveyê edebiyatê dide barandin pirtir in. Û derya ne ji avê, lê ji rondikên xwendevanan ên li ser evîndar û delodînên edebiyatê çêbûne?

Hevserokê Giştî yê DEM Partiyê Tûncer Bakirhan û Hevberdevka HDKê Esengul Demîr wê tevlî pîrozbahiyê bibin. Her wiha dê hunermenda Tûnisî Emel Mathlouthi, Golgedekîler, Mîkail Aslan û Murat Demir bi stranên xwe tevlî pîrozbahiyê bibin.

Deklarasyona Newrozê ya Stenbolê Parlamenterê Stenbolê yê DEM Partiyê Cengîz Çîçek xwend û got: “Dem dema çareserkirina pirsgirêka Kurd a bi rêyên demokratîk û azadiya fîzîkî ya Abdullah Ocalan e. Ji bo azadî û serkeftinê dema rabûna ser pêyan e.”

Di van demên dawî de li gorî lêkolînan hestek hevpar di nav ciwanan de nebextiyarî û bêhêvîbûn e. Ev zehmetiyên hestiyar ên ku ji hêla ciwanan ve têne jîyîn ji hêla gelek faktoran ve pêk tê. Faktorên wekî nediyariyên aborî, zextên civakî, bargiraniyên akademîk û girêdanên teknolojîk ên ku ji hêla serdema dîjîtal ve têne peyda kirin, bandorek neyînî li tenduristiya derûnî ya ciwanan dikin.