Her Renkten Hikayeyi Anlatma Sanatı

Kararımı vermiştim, gazeteci olacaktım. İnsanlara yardım edebilme, geride kalanların sesini duyurabilme gücüne sahip olduğum bu meslek benim için biçilmiş bir kaftandı.                    

Hazırlıktan bölüme taze geçmiş, tecrübesiz ve yaşayacakları hakkında endişeli bir gazeteci adayı olarak, içimde korkuyla karışık bir heyecanla zile bastım. Bir aylık bianet maceram böyle başladı.

Tecrübesiz olduğum için ne yapacağım, neler yazacağım hakkında bir fikrim yoktu. İlk haberimi yapmaya Mısır Konsolosluğu’na gönderildim. Benim için büyük, habercilik için küçük görünen bu adım ne yapacağım konusunda fikir sahibi olmamı sağladı. Kitaplarda değil gözlerde, gözlemde biten bir mesleği seçmiştim.

Yıllardır çocuğunu, kardeşini bulamayan onun kemiklerini bulmaya razı olan aileler, Haydarpaşa Merdivenleri’ni yalnız bırakmayan çalışanlar, Taksim’in dönüşümünde değerini kaybetmiş tarihi kitapçılar, 40 yıl sonra Gökkuşağı Merdiveni ile gerçekleştirilen hayaller, Alevisinden Sünnisine, LGBT üyesinden Anti-kapitalist Müslümanına birbirinden ayrı renkler ve  bu renkleri kesiştiren “insanlık” kavramı…

Gazetecilik bir hikaye anlatma sanatıymış meğerse. Burada birçok hayatı gördüm, yazdım. Bazen gözönünde bazense geride kalmış hayatların hikayesini anlatmanın yargılarını yok eden bir büyü olduğunu anladım. Bir kez bu büyünün içine girdin mi bırakması zor.

Dostlukları ve samimiyetiyle bütün bunları öğrenmeme fırsat sağlayan bianet’teki tüm arkadaşlarıma çok teşekkür ederim.

Her sabah benim gibi erken gelip hoş sohbetiyle bana arkadaşlık eden Leyla Ablama, Galatasaraylı’nın Galatasaraylı’ya yapacağı koruma duygusuyla beni yalnız bırakmayan Nilay’a, gerek Detay Dergisi gerekse hayat tecrübesiyle beni bilgilendiren biricik çevirmenimiz Barış’a, güleryüzüyle “çocuklar niye bir şey içmiyorsunuz” diyen Ekin’e ve her konuda yardımcı olan Yüce, Çiçek, Elif, Korcan, Evren ve Beyza’ya... Özellikle de her gün en az beş haber önerisi olan kağıtlarla geldiğimde beni sabırla dinleyen Haluk Abi’ye...

Şimdilik hoşçakal bianet, ama bil ki tekrar geleceğim. Haluk Abi yine seni zor zamanlar bekliyor. Kendini hazırla! (MA/YY)