Akyüz: Kadın Olmak Zor Ama DESA'da Direnmeye Devam

DESA firması Düzce’de bulunan fabrikasında çalışan 41 işçisini sendikaya üye olmalarından kısa bir süre sonra işten çıkardı, gerekçesi "performans düşüklüğü"ydü.

İşten çıkartılmalarının asıl gerekçesinin sendikaya üye olmaları olduğunu düşünen 13’ü kadın 41 işçi 2 Mayıs’ta fabrika önünde direniş başlattılar.

Amaçları son verilen işlerinin başına sendikalı olarak geri dönebilmek.

Cumartesi (23 Ağustos) günü Taksim ve Nişantaşı’da yapılan Direnişteki DESA işçileriyle dayanışma eylemlerine katılan direnişteki işçilerden Gülhan Akyüz bianet’e işten çıkartılma sürecini ve fabrika önündeki direnişi anlattı.

"'Performans düşüklüğü' minareyi çalarken uydurulan kılıf" 

İki yıldır DESA’nın Düzce’deki fabrikasında çalışan Akyüz şöyle konuştu:

“DESA’da iki yıl boyunca hiç de insani olmayan koşullarda çalıştık. Şartlar çok ağırdı ve dayanılacak gibiydi. Ben ve bu durumdan rahatsız olan bir çok arkadaşım sendikaya üye olduk. Üye olmamızın hemen ardından işveren ‘performansımızın düşüklüğünü’ gerekçe göstererek benimde aralarında bulunduğum 41 arkadaşımın işine son verdi.”

Akyüz sendikalı oldukları için işlerine son verildiği görüşünde.

“İşveren işimize son verirken tazminatımızı vermeyi teklif etti. Biz de kabul etmedik. Sonuç olarak bizi işten çıkartmasının asıl nedeninin sendikaya üye olmuş olmamız olduğunu biliyorduk. Bu nedenle de ortada bir haksızlık olduğunu düşünerek direnişe geçmeye karar verdik.”

İşveren baskısı sürüyor...

Akyüz işverenin fabrikadaki işçilere baskı yaptığını söylüyor.

“Direnişe başladığımızın ertesinde işveren fabrikada çalışan işçiler üzerindeki baskısını arttırmaya başladı. Sendikaya üye olan işçilere sendikadan istifa etmeleri yönünde konuşmalar yapıyorlar, işçilerin bizlerle irtibat kurmasının engellemeye çalışıyorlardı. Bu baskıların temelinde sendikanın fabrikaya girmiş olmasından duyulan rahatsızlık var tabii ki.”

Sendikalı olarak işimizin başına dönmek istiyoruz

“Direnişimizin amacı performans düşüklüğü gerekçesiyle son verilen işimizin başına sendikalı olarak dönmek. Bunun için sonuna kadar direneceğiz. Çünkü haklıyız ve işverenin tavrı kabul edilebilir değil. bu yüzden de sesimizi duyurabildiğimiz kadar çok insana duyurmaya çalışacağız.

DESA’nın Sefaköy’deki fabrikasının önünde 53 gündür ailesiyle birlikte olan Emine Arslan’la ve Düzce’deki direnişte bulunan 41 işçiyle dayanışmak için yapılan eylemlerin kendilerine moral verdiğini ve yalnız olmadıklarını düşündürttüğünü söyleyen Akyüz kadın olarak direnişte olmanın iki katı zor olduğunu, ancak tüm bu zorluklara rağmen direnmeye devam edeceklerini ifade etti.

DESA Direnişiyle Dayanışma Kadın Platformu ve Deri-İş üyeleri Cumartesi günü DESA'nın Taksim ve Nişantaşı mağazalarının önünde eylem yaparak herkesi DESA ürünlerini protesto etmeye çağırdılar.(BÇ/EZÖ)