İnsan hakları savunucusu Neriman Deniz, dün 60 yaşındayken hayata veda etti.
Deniz, İnsan Hakları Derneği (İHD) kurucularındandı, daha sonra yönetim kurulu üyeliği de yaptı.
Hayatı insan hakları mücadelesiyle geçen Neriman Deniz’in kızı Zeliş Deniz de feminist ve LGBTİ aktivistiydi. Zeliş Deniz 5 Eylül 2015’te Boysan Yakar ve Mert Serçe ile birlikte geçirdikleri trafik kazasında hayatını kaybetmişti.
Neriman Deniz’in cenazesi, bugün öğle namazından sonra Bahçelievler Mehmet Ülker Camii'nden kızı Zeliş’in yanına, Kanarya Mezarlığı’na defnedilecek.
Neriman Deniz’in arkadaşları, ardından şunları yazdı:
Nefise Neriman’ı kaybettik Neriman’ın göbek adı Nefise imiş, bunu Neriman ölümün eşiğindeyken bileğine takılı beyaz banttan öğrendik, serum takılı olmayan öteki kolu yatağın kenarından sarkmıştı. Sanki bu isim Neriman’ın insan hakları emekçiliğinin, devrimciliğinin, eksik bıraktığı ne varsa tamamlıyormuş gibi. Nefise Neriman altı ay gibi bir süre içinde önce kocası Harun’u arkasından kızı Zeliş’i kaybetmişti. Aynı zamanda yoldaşı olan kocasına pek çok kimsenin gösteremeyeceği bir ihtimamla bakmıştı. Ardından kızının ölümü ise hayatın zorlukları ve acıları karşısında kurduğu barikatları yıkıp onu bizden kopardı. Neriman’ın barikatları inançlarından örülmüştü, kadın değerlerinden, evlat sevgisinden, şefkatten, ihtimamdan kocasına yaptığı otuz iki otlu salatalardan örülmüştü. Neriman’ın barikatları öylesine narin, öylesine güçlü, öylesine kadına dairdi. Son günlerinde o aldığı ilaçların etkisiyle kendinden geçmiş vaziyetteyken bizler yanıbaşında oğluyla ve diğer arkadaşlarla siyaset konuşuyorduk. Neriman bu tanıdık sözcüklerden kurulmuş dünyanın mırıltıları arasında sakinleşiyordu. İç savaş tanımı yapıldığını duyduğunda uykusundan uyanıp eyvah diye dertleniyor, bazen barış oldu mu diye soruyordu. Yoğun bakımdayken Sebla’nın 'Cumartesi annelerinden sana selam var' sözleri üzerine ağır uykusundan uyanıp başını çevirmiş. O kadar tipik bir bizim kuşak kadınıydı ki, öleceğini anladığı için "insanlara kötüleşti dersiniz, hazır olsunlar tantanaya gerek yok" diyerek kendi cenazesini bile örgütlemeye kalkıştı Nefise Neriman. Bir ara, “Polis çok tehlikeli ismimi vermeyin,” dedi Nefise Neriman. “Ben yoldaşlarımız gibi dayanamadım tabansız çıktım” diye özür bile diledi Nefise Neriman. Nefise Neriman’ı sevgili kızının, erkek şiddetinin kurbanı olan kadınların, kaybettiğimiz yoldaşlarımızın yanına uğurluyoruz. Öbür dünyaya, ahirete inancı olmayan bizler yine de onların bilinmeyen alemde kavuşacağına dair bir umut barındırıyoruz. Nefise Nerimanımız’ı yanlarına yolladığımız bütün sevdiklerimizi birbirlerine emanet ediyoruz. Sebla, Yeter, Nimet, Ayşegül |
