İstanbul İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi açıkladığı raporda yılın ilk sekiz ayında 227 işçinin trafik / servis kazası nedeniyle yaşamını yitirdiğini hatırlattı.
Raporda Emniyet Genel Müdürlüğü Trafik Eğitim ve Araştırma Dairesi Başkanlığı’ndan verilen bilgilere göre trafik kazalarında aynı dönemde 1600 kişinin hayatını kaybetmesine dikkat çekildi.
Bu iki verinin karşılaştırmasından hareketle “her yüz trafik kazasında hayatını kaybeden 14 kişi iş başında ya da işe gelirken, giderken can veriyor.”
Ulaşımın “iş süreçlerinin bir parçası” olduğunun belirtildiği raporda bu duruma yol açan nedenler arasında otobüs ve servis sürücülerinin günde 16-18 saate varan çalışma saatleri, dinlenme ortamından uzak oluşlarına da yer verildi.
Diğer nedenler içinde işçilerin patronlar tarafından uygun araçla getirilmemesi, kapalı kasa kamyonetlerde, traktörlerde taşınmaları ya da hiçbir araç tahsil edilmeyip kendi imkanları ile işe gidiş-gelişlerini sağlamalarının istenmesi de sıralandı.
Eylülde 127 işçi...
Raporda geçtiğimiz ay en az 127 işçinin hayatını kaybettiği de bildirildi.
Raporda işçi ölümlerine dair verilen bilgilerin bazıları şöyle:
*Sakarya’da ayva toplamaya giden mevsimlik tarım işçisi kadınlar Nazlı Gülfer, Hülya Yeltekin, Nermin Yeltekin, Hatice Fidan, Serpil Avcı, Nesrin Ağaçdelen, Emine Hatun Çöl ve Hacer Yıldız’ın da aralarında bulunduğu 30 tarım emekçisi hayatını kaybetti...
*Yarısı düşme nedenli olmak üzere TOKİ ve özel inşaatlarda 26 inşaat işçisi,
*Çoğu tır şoförü olan taşımacılık sektöründen 22 emekçi trafik kazası adı altında,
*20 kadın işçi, 107 erkek işçi,
*9 yaşındaki temizlik işçisi Nazar Güvendiren, 13 yaşındaki metal işçisi Sami Kozan, 15 yaşındaki inşaat işçisi Vefa Aydemir, 17 yaşındaki metal işçileri Ali Karkaş, Faruk Dumlupınar ve İlhan Yiğit ile yine 17 yaşındaki tarım işçisi Faruk Can Güvenç olmak üzere 7 çocuk işçi,
*10 işçi Sakarya’da, 8 işçi İstanbul’da, 7 işçi Şanlıurfa’da, 6 işçi Konya’da ve 5 işçi Tekirdağ’da hayatını kaybetti.
Kazova işçilerinin talebi
Raporda alacakları ödenmeyen Kazova işçilerinin fabrikayı işgal ederek üretime geçmelerine de yer verildi.
Fabrikanın yeni sahibinin Kazova işçilerine aralık ayına kadar süre verdiği, ancak işçilerin binanın bir bölümünü kiralamak ve eski patronlarından birikmiş paralarını değil, paraları karşılığı makinelerini istiedikleri dile getirildi. “Çünkü kooperatif kurmak, bundan sonra patronsuz üretmek hedefindeler.” (YY)
