“Yeğenim doğduğunda dünyam tamamen değişti. Doğum sırasında bebek sıkışmış, kız kardeşim ve bebeğin hayatı tehlikeye girmişti. Acil müdahale ile ikisinin de hayatı kurtuldu ama João engelli olarak doğdu. Şu an 12 yaşında, inanılmaz hayat dolu ve çok mutlu bir çocuk.
Ben teknolojiyi, makineleri ve oyunları çok severim. João için sürekli bir şeyler yapmak, onu mutlu etmek beni mutlu ediyor. Kardeşi ile oynayabilmesi için “João’nun Maceraları” adında bir bilgisayar oyunu yaptım. Çok seviyor bu oyunu.''
‘Bir zamanlar João adında bir çocuk yaşarmış. Yürümesi için João’ya bakın.’ cümlesi ile başlıyor oyun.
Tıpkı Süper Mario gibi. João koşuyor, zıplıyor, yıldızlara erişiyor, puan topluyor. Ancak João tüm bunları göz bebeklerinin hareketini algılayan bir cihaz yardımı ile yapabiliyor, çünkü yüzde 95 engeli var ve sadece gözleri ile iletişim kurabiliyor.
“Ben 42 yaşındayım. Özellikle João bende çok şey değiştirdi. Eskiden oldukça evhamlı, stresli bir insanken, artık etrafımda problemlerden şikayet eden insanlar gördüğümde bunların gerçek problemler olduğunu düşünmüyorum. Daha sakin bir insan oldum. João ile birlikte insanların sadece gözleriyle iletişim kurabildiklerini öğrendim...
Bence toplum bazı şeylere henüz hazır değil. Mesela, onu sevmek için yaklaştıklarında ve engelini farkettiklerinde yüzlerindeki sevgi ifadesi birden acımaya dönüşüyor. Kişinin engelli olması çevresinde olup bitenin farkında olmadığı anlamına gelmiyor. İnsanları suçlamıyorum bunun için, ama acıyan bakışların hiçbir şekilde yardımcı olmadığını bilmeleri gerekiyor.'' (ST/AS)
Projeye ait sosyal medya hesabı: https://www.instagram.com/autruitr
