Savaş endüstrisi ve onun bütünleyeni olan bilişim endüstrisinin ardından gelen en büyük ekonomik güç hangisidir? Bunun somut örneklerini biraz gazete okuyan, televizyon izleyen herkes biliyor: Tıp teknolojisi ve ilaç endüstrisi.

O partizan olunmadan militan olunabileceğini gösteren bir insandı. İşte onun bu yüzü nedeniyle ondan sevgi, şefkat ve her koşulda güler yüzlü olmayı öğrendik. Bu örgüte yeni bir yüzü o böylelikle getirdi. Yaşama ve ilişkilere yeni bir çıta koydu.

Yasal sınırlılıklar, bu iş gerekli niyet ve emeğin çokluğu, elektronik ortamın olanaklarıyla birleşince, bir şeyleri biriktiren ve onları toplumla paylaşmak isteyenlerin önüne bambaşka bir ufuk açıldı: Elektronik ortam müzeleri.

Yeniden gelme sözü vererek ayrıldığınızda, keşke burada bir evim olsa diye düş kurabilirsiniz. Ben de o zaman size orada bir evi olmak yerine sizin geçmişinizden kalan izleri aramanızı ve oralarda yeni ve benzer güzellikleri bulabileceğinizi söylerim.

Küçük Deliller köyüne vardığımızda; beyaz boyalı bir ev gördük. Ev Bursa Devlet Tiyatrosu Sanatçısı Mustafa Kabakçıya aitmiş. Kabakçı, tıpkı Alibey Kudar ya da Hakan Gürüney gibi topladıkları ve biriktirdiklerini yaptırdığı evin her yerinde sergiliyordu.

Alibey öğretmen 12 Eylülde emekli olup Tahtakuşlar köyüne döndü; biriktir dedi, zamanı durdurmak için. Spor yapıyor, müzikle uğraşıyor, muhabirlik ve makale yazma da sevdiği işler arasında. Çadırlar, kilimler, kitaplar, yani yaşam Galeride buluşuyor.

Baksı Müzesi dediğimiz yer aslında bir Halk Sanatları Araştırma Uygulama Merkezi. Hüsamettin Koçan Bir düştü ve zamanla bu bireysel düşü yaşama katacak ısrarlı bir tutkuya dönüştü diyor. Ancak insan ögesine hala çok gereksinim var.

Maliye Bakanlığının Bütçe Uygulama Talimatları aracılığı ile halkın sağlığı üzerinde yürüttüğü uygulamalar, insanların yaşama ve sağlık hakkını ortadan kaldırıyor. İlacın rantı olamaz ve rant elde etmenin bir unsuru olarak kullanılamaz.

Doğduğunuz, doyduğunuz, durduğunuz ve duygulandığınız şehir, kent, yer için ne yaptınız? Bana değil kendi kendinize yanıtlamanız için sordum bu soruyu. Ben birisini anlatacağım sizlere: Adı Hakan Gürüney. O yapmış ve yapmaya devam ediyor.

Gereksindikleri sağlık hizmetleri hak olduğu halde yerine getirilmeyen vatandaşlar; önce bu hakkın gereği hizmetin bir tıbbi zorunluluk olduğunu hizmeti vermekle yükümlü sağlıkçılar aracılığıyla belgelemeli, bu hizmet veya ürünü kamudan talep etmelidir.

Hekimler ve sağlıkçılar çocuklara yönelik olarak uyguladıkları tanı ve tedavi süreciyle ilgili işlemler sırasında çocuğun ağrı ve acı duymaması için gerekli özen ve dikkati göstermeli. Aileler de haklarının bilincinde olarak hizmet talebinde bulunmalı.

Mevzuatta olmasına rağmen çocuğun tanı ve tedavi sürecine aktif katılımı sağlanamıyor. Çocuğu bilgilendirmeme korkmasına, güven duymamasına neden olur. Çocuklar da kendi sağlıklarıyla ilgili kararları yeterince aydınlatıldıktan sonra vermeyi istemelidir.