Ayhan Yılmaz’ın aidiyetsizliğini nereye koymalı. Mesele Kürt olmaması, Alevi olmaması, bir LGBTİ birey olmaması mı? Hangi temsiller yalandır, hangileri toplumsal muhalefet açısından popüler olduğu için kitleleri çağırmaya uygundur?

İster muhafazakâr kesim deyin ister başka bir şey. İlk defa kendi gibi birini lider koltuğunda gören büyük bir çoğunluk var ki bu zamana kadar öyle ya da böyle kabul edilemeyip, bir şekilde toplumsal görüntüden ekarte edilmek istenen.

1 Mayıs’ta yaşananları da düşünürsek şu günler için en önemli soru: Sokak hareketleri artık bir işe yaramıyor mu? Yaramıyorsa, şu ana dek yapılmayan ne kaldı?

Öldürülen kişi Çağla Joker. 25 yaşındaydı. Arkadaşı “Bakma, aslında Çağla kurtuldu. Böyle hayat mı olur?” diyor. Trans cinayetleri politiktir ve ne yazık ki örf, adet ve geleneklerimize göre çok bizliktir.

Kadın hakları diye bir şey niye var? Anayasal güvenceye alınmış haklar; demek ki hak lütfetmiş bir taraf bir tarafa. Eş başkan, kadın kotası... Hatırlatmak icap ediyor demek ki.

İyiliğin sıradanlaşmasıyla, sokağa düşmesiyle başlar her şey. Şık dursun diye değil, doğrular içerisinde en doğru olduğuna inanıldığı için. Duygulanmak için değil, başka bir davranışın mümkün olmadığı, olamayacağı için.

Yazı için kullandığımız fotoğraftaki kadın dünya yansa umuru olmaz gözüküyor. Ama bir ana yol işgali var o fotoğrafta. İsyan o kadar basit o kadar keyifli işte.

İster uhrevi vaatlerle manevi dayanak deyin, ister öte dünyanın “sonsuz”u insana armağan etmesinin cazipliği deyin, Tanrı ya da Tanrılar 90 derece dik açıyla tepenizdedir.

Kimi insan okuyarak yaşar. Okudukça takat toplar. Okudukça anlatası, yaşayası, susası gelir. Okudukça karmaşadan, sükûta evrilir. Okudukça seyrettiği dünyaya soğukkanlı çelmeler takabilir.

Deniz Gezgin'in ilk romanı "Ahraz"dan önce Bitki, Su, Hayvan Mitosları olmak üzere üç araştırma kitabı var. Gezgin'le kitabını, edebiyatı, kötülüğü, "öteki" olmayı konuştuk.

Başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan; Söz kesenimiz, terbiye edenimiz, azarlayanımız, kardeşimiz ve hatta din kardeşimiz, yoklayıcımız, tebliğ ve tevkif edenimiz yani yargımız, hukukumuz, geleneğimiz, göreneğimiz, evimizde direğimiz.

"Ne işe yarayacak?" Varsa bir cevap, diyeceğim ki "ölüm yalnızca ölüleri ilgilendirir" bir yanıyla, tamam. Ama ölüme yatan, ardındakileri düşünerek bu eyleme kalkışıyorsa ve bu eylem amacına ulaşmamışsa, mezarlarının başında tarifsiz bir boşluğa düşmez mi insan?