James Baldwin, "Şeytanı Gördüm"de siyahların ABD sinemasındaki eksik temsilinden, önyargı ve korkulara dek geniş bir ufuk turuna çıkarıyor bizi.

Gezgin Günce bir düşünme yolculuğunun seyahatle birleşmesi; yazar Ali Teoman’ın İstanbul’dan hareket edip Edinburgh’la ve Londra’yla süren yolculuğu sırasında gördüğü, işittiği, denk geldiği ve zihnini meşgul eden pek çok şeyi kâğıda döktüğü notlar ve metinler bütünü.

Rebecca Solnit, Alzheimer hastası annesinin bahçesinden toplanan kayısılardan hareketle hatırladıklarını kâğıda dökerken farklı zamanlara ve başka pek çok kişinin hikâyesine doğru bir yolculuğa çıkıyor.

Antony Loewenstein, Filistin Laboratuvarı’nı hem mevcut durumu tarihsel eşikleriyle gözler önüne sermek hem de bir dizi uyarıda bulunmak için kaleme almış.

Bir bakıma "Yargı Günü", patronların, menfaatçi gazetecilerin ve akademisyenlerin inşa ettiği, hükümetlerin de icracı olarak yer aldığı, yozlaşmış dünyayı değiştirme girişiminin anlatımı…

İnsanın işlediği temel suçlardan biri, üzerinde tahakküm kurmaya çalıştığı kendi dışındaki canlılara karşı bir güç gösterisi sergilemesi. Diğer bir ifadeyle doğaya uyguladığı tarifeyi tekrarlayarak hayvanları tüketme yoluna girmesi.

Traverso, “hikâye bitmedi” derken teorik ve ikonografik olarak ele aldığı devrimlerin özüne ilişkin son sözünü şöyle söylüyor: “Devrimler planlanamaz, her zaman beklenmedik şekilde gelir.”

“Sistem milyonlarca insanın ve belki de insanlığın büyük bir çoğunluğunun ihtiyaçlarını karşılayamaz veya hayatta kalmalarını garanti altına alamaz hâlde.”