Çiftçi Haklarının Tanınması Girişimi, Toprak Reformu, Çiftçilerin Tohumlar ve Genleri Değişmiş Türlere ve Patentlere karşı Mücadelesi, ve Halkların Gıda Egemenliği ve Dünya Ticaret Örgütü... doğum günü partisi ve Venceremos...

İtaatsizliğin kültürünü öğrenmek gerekir diyen Fransa Köylü Konfederasyonundan Povie Fransadaki çiftçileri, kredi imkanlarını, imkansızlıklarını, örgütlenme sorunları, mevsimlik işçilerin durumlarını anlatıyor.

IMF ve Dünya Bankası politikalarıyla ihraç edilen ürünler ithal edilir hale geliyor. Pancar elde kalıyor, tatlandırıcı ithal ediliyor. Fındık gibi ürünlerde ise çiftçi yabancı tekellerin sömürüsüne terk ediliyor. Çiftçi örgütlenmedikçe bu çark dönecek...

AKP iktidarından bu yana mazota yapılan zam oranı yüzde 20.2yi buldu. Borçlarını ödeyemeyen, geçinmekte güçlük çeken çiftçiler, traktörlerini satışa çıkarıyor, üretimden vazgeçiyor. Hükümet, üreticiler ve tüketiciler kararlarını yeniden gözden geçirmeli.

Tütün Yasası esas itibariyle yerli ortakları da olan yabancı tekellerin hakimeyetini öngörüyor. Ekim konusunda getirilen yasalan geçmiş yıllardaki Haşhaş ekim yasağını hatırlatıyor. Çare çalışanların demokratik kooperatifi ve modern üretim teknikleridir.

Tekelin özelleştirilmesi demek yerli yerine yabancı tekel lerin gelmesi demektir. Tekel tek başına Milli Savunma Bütçesinin yüzde 42sini karşılayacak kadar büyük bir kuruluş olmasına rağmen özelleştirilmek isteniyor.

12 Eylülden bu yana Tekelin özelleştirilmesine karşı çıkan 4 bakan bakanlıktan azledildi veya ayrılmak zorunda bırakıldı. Ulusaşırı sigara tekellerinin Türkiye pazarında yayılması için gerekli kolaylıklar sağlanırken çiftçi üretemeyecek noktaya geldi...

Reji 1925te kaldırıldı. İnönü Tekel usulünün en doğru olduğunu söylediğinde yabancı şirketlerin Tekelle ilgili umutları söndü. Ta ki, Demirel hükümetinin programında özel teşebbüse sigara üretimi ve dağıtımı konusunda imkan verilmesi yer alıncaya dek.

Tütün ve sigara ticareti Osmanlı döneminde, devlet içinde devlet olan bir yabancı şirketin, Reji İdaresinin tekelindeydi. Avrupalıların alacaklarının karşılığı olarak tütün gelirlerine el koyan Reji, tahsilatlarını silahlı birimler ile gerçekleştirdi...

Üst kurullarla amaçlanan yönetimlerin kamudan alınıp büyük tarım tekellerine/şirketlerine verilmesidir. Az gelişmiş ülkeleri, gelişmiş ülkelerin tarım tekellerinin sömürgesi haline getirmektir. Ulus devletlerin, kurullar aracılığıyla işgal edilmesidir.

Güdümlü hükümetlerin buğdayda uyguladıkları yanlış politikalarla Türkiye buğday ithalatçısı ülke haline gelmiştir. 1994te 495.906 ton buğday ithalatı 1995de 1.253.331 tona, 1996da da 2.214.876 tona çıkmıştır...

İlk masalcı Abdülmecittir. Dönemin başbakanı Çiller 1995te Gümrük Birliğini imzalar, 2 yıl içinde ABdeyiz der. 1999 Helsinki Zirvesi sonrasında 4-5 yıl içinde AB içindeyiz diyen başbakan Ecevittir. Son masalcı Erdoğan ama, masal bitmek bilmiyor.

Hükümet fındık üreticisini düşünüyor, üreticinin zararını gidermek istiyorsa; üreticilerin sahip olduğu fındık bahçeleri belli, ortalama verim de belli. O zaman üreticiye prim versin... Yok stokçu düşünülüyorsa...

Üretici belirlenen alan dışında tütün ekerse, belirlenenden yüzde 10 fazla ya da az üretirse hapis ya da parayla cezalandırılacak. AKPnin önceki hükümetin Tütün Yasası doğrultsunda çıkardığı yönetmelikle Cumhuriyet öncesi Reji İdaresi karşılaştırması...

AKP seçim bildirgesi ve parti programında tarım kesiminin beklentilerinin tamamı için yaparız denmiyor. Ama, tek başına bu kadar sayısal bir çoğunlukla iktidara gelince de çiftçilerin istekleri, beklentiye dönüştü.

Seçim sonuçları yoksulları, kendi tercihleriyle de Adalet ve Kalkınma Partisine mahkum ederken, Latin Amerikada son seçimlerde iktidara gelenler ve diğer ülkelerde verilen küreselleşme karşıtı mücadele; küreselleşmenin rüzgar kıranı olmaya aday.

Pamuk üreticilerinin borçları faizsiz ertelenmeli, prim verilmeli, KDV düşürülmeli, TARİŞ pamuk alımı yapmalı, pamuk işçisinin oy kullanabilmesi için düzenleme gerekli, Yeniden Yapılandırma Kurulları devre dışı bırakılmalı.

DEHAP, tarıma yatırım, kotada sınırlama öneriyor; ÖDP, IMF ve Dünya Bankasının dayattığı politikaları reddediyor; çözümü çiftçilerin örgütlenmesine bağlıyor; TKP ise, Avrupa Birliği politkalarının tarımı tahrip ettiği tesbitini yapan tek parti.

LDP, tarımda IMF ve DB programını savunuyor; İP toprak dağılımı vaat ediyor, tarımın tasfiyesine dair net bir görüş sunmuyor; GP ise genel geçer ifadelerin dışında tarımın temel sorunları üzerine öneri getirmiyor.

AKP ürün borsası oluşturuyor, kırsalı boşaltıyor, çiftçi yerine tüccarın sorunlarına çözüm üretiyor; SP sözleşmeli tarımı destekliyor, çözümü borsada görüyor, tarımda yabancı sermaye yatırımlarını teşviki öngörüyor.