Ben Zeyno’yu tanıdığım için çok mutluyum.
Zeyno “büyümüş de küçülmüş” bir öykü anlatıcısı. Eee, “bir astronot kızı olmak kolay değil” tabii.
Zeyno 10 yaşında. Onunla tanıştığımızda annesi uzayda. O bir astronot; uzaybilimci yani.
Zeyno ekliyor hemen “usta bir uzaybilimci”. Onunla gurur duyuyor. Çok zeki, çok başarılı.
Tek bir sorunu var, annesini özlüyor. Özleyince hüzünleniyor.
Böyle zamanlarda babası, onu kaptığı gibi evlerinin terasına çıkarıyor.
Zeyno düzeltiyor hemen “kaptığı gibi değil, omuzuna aldığı gibi…”
Babası Zeyno’ya “sonsuz bir yorgan gibi uzanan gökyüzünde bir noktaya işaret ederek” annesini gösteriyor. Annesi Sevinç o sırada uzay istasyonunda.
Zeyno aslında mutlu bir çocuk. Mutlu bir ailesi var. Bir de annesi görevden dönse…
Çünkü babasının hep dediği gibi “Üzüm, salkımıyla güzeldir.”
Zeyno tamamlıyor hemen “Şimdi biz, üç üzüm tanesi”.
Şimdi gelelim üzümlerin üçüncüsüne. Baba Ahmet. Aslen şair. Ünlü ama evde “ünlü”. “Zeyno Kitapları” dizisinin birincisinde belediyenin şikayet masasında gelen telefonlara bakıyor, insanlara yardım etmeye çalışıyor. Neşeli, çocuk gibi şen bir baba. Fotoğraflarda genelde mutfakta üzerinde önlük ya yemek yapıyor ya bulaşık yıkıyor.
Zeyno babasının şiirlerini genel olarak saçma buluyor
Zeyno ekliyor “ama komik de, hatta bazen çok komik”…
Babası tabii ki biraz farkında durumun. Bunu nereden anlıyoruz. Bakın dinleyin Zeyno anlatsın:
“Annem erken yatması gerektiğini söyleyerek masadan kalktı. İkimizi de öperek uyumaya gitti.
“Ben de esnemeye başladım.
“Babam, ‘Tamam’ dedi. ‘Bulaşıkları birlikte yerleştirelim hadi. Yoksa, şiir okurum bak!”
“Hemen koşarak babama yardım ettim.
“Yine dayanamadı ve kısacık iki dizesini kulağıma fısıldadı:
“Sen şiir seviyorsun diye / Şiir de seni sevmek zorunda değil!”
"Eyvah, Babam Şiir Yazıyor" adlı ilk kitapta annesi uzayda, babası ise yaptığı işte insanlara daha çok yararı olmak için şairliğini devreye sokuyor. Başı biraz derde girmiyor değil. Ama en azından parktaki kargalar onun şiirlerinin değerini anlıyor.
İkinci kitabın adı “Annemle Uzayda”. Zeyno ile uzayı, babası Ahmet ile helvacılığın sırlarını, Annesi Sevinç ile çocuk eğitimine yeni bakış açılarını keşfediyoruz.
Öyküleriyle tanıdığımız Ahmet Büke, “Zeyno Kitapları” dizisinde bu kez çocuklara sesleniyor. Aslına bakarsanız çocuklara seslenirken anne babalara yazmış bu hikayeleri demek daha doğru olur. Ailedeki toplumsal rolleri alt üst eden, böylece insanın içini ferahlatan şimdilik iki kitaplık bu seri, helva tadı veriyor.
Zeyno diyor ki “helva tadı vermeyi, nerden bilecekler; babamın şiirini okumalılar”…
Zeyno yine haklı.
İşte o şiir:
Helva nedir?
Dostlarım, bu soruyu bilmeden
matematikten ve aşktan geçemezsiniz
Helva,
aysız bir gecede koşan bir yıldız tozunun
annesini özlemesi,
annesinin onu koynuna alıp
öpmesidir.
Dostlarım,
Helva
hepimizin ülkesidir.
(HK)
* Zeyno Kitapları Dizisi
Yazan: Ahmet Büke
Resimleyen: Sedat Girgin
Editör: Müren Beykan
Günışığı Kitaplığı 2017, İstanbul