Tanrı Anadolu Halkını Korusun

Ne kavurucu çöl sıcakları ne şu, ne bu. Kıbrıslıtürk kendisini Aralık seçimlerine öyle bir kilitledi ki başka birşey düşünemez, başka birşey yapamaz oldu.

Kolay değil elbette. Aralık ayında yaşanacak olan seçimden öte birşey. Adına, yeni bir gelecekle statüko arasında yapılacak bir referandum da denilebilir, Kıbrıslıtürk toplumunun kader oylaması da. Bu nedenledir ki hem statükocular hem de Çözüm ve Avrupa Birliği (AB) yanlısı güçler olanca güç ve olanaklarını ortaya koymaya çalışıyorlar.

Çözüm ve AB yanlısı güçlerin elinde sadece bir “gelecek projesi” vardır. Barış, demokrasi, ekonomik refah, insan haklarına saygı ve eşitlik temelinde şekillenen bir AB projesi.

Denenmiş ve başarısı defalarca kanıtlanmış bir proje.

Örnek mi gerek?

Yunanistan ne idi, ne oldu? İlk kez 70’li yıllarda gittiğimiz Yunanistan’da bir adet ekmeğin bir okka drahmi ile alındığını hatırlıyoruz. Türkiye’den en az 5-6 kat geriden seyreden bir ekonomisi vardı.

Ya şimdi? Sadece turizm gelirleri Türkiye ekonomisini neredeyse 2’ye 3’e katlayacak durumda.

Yunanlılar çok mu çalışkan? Ellerinde sihirli değnek mi var? Değil elbette. AB Projesine katılma kararı verdikten sonra ülkeye demokrasi de geldi, ekonomik refah da.

Portekiz’de de öyle olmadı mı?

Bu ülkeler ekonomik olarak Türkiye’nin gerisinde olan ülkelerdi. Demokrasileri de yerlerde sürünüyordu. Onlar küme atladı, Türkiye ise küme düşe düşe neredeyse Afrika’nın en yoksul ülkeleriyle kıyaslanır konumda kaldı.

İşte, Kıbrıslıtürk toplumunun elinde bu “silah” vardır.

AB projesi ve bu projenin somut gerçekleri.

Öte yandan statükocuların elinde ne var?

“Vatan”, “millet”, “devlet”, “bayrak”!

Bir silahları da “psikolojik harekat”ın gizli talimatlarına uygun olarak kişi ve kurumlara karşı çirkin kampanya yürütüp sözüm ona “mevzi kazanma” çabası!

Devlet olanaklarını eşe-dosta peşkeş çekmek, arsa dağıtıp kredi vermek, bol bol yeni vatandaş yapmak da başvurdukları yöntemler arasındadır.

Demografik yapıyı değiştirmek için adaya taşıdıkları TC’lilerden artık fayda sağlayamayacaklarını, oy alamayacaklarını anlayınca 50 bin adet yeni kimlik kartı siparişi verildi. Onbeş dakikada “vatandaş” yapılıyor, seçimler için yeni “oy” depolanıyor.

Şimdi de AB ile Kıbrıs Cumhuriyeti’ni kandırmaya yönelik bir uygulamaları ortaya çıktı. Sipariş verdikleri 50 bin adet yeni kimliklerde “vatandaşın” doğum yeri yer almayacakmış.

Hatay’da mı doğdun? Ankaralı mısın? Hiç belli olmayacak. Çünkü kimlik kartında bunalar yazmayacak, sadece “kütüğe kayıtlı olan yer” yazılacak!

Ve herkes de bunu yutacak ha!

Ama bunların Aralık seçimlerinde geçer akçe olmayacağı şimdiden belli.

Denktaş bile düne kadar “muhalefet en fazla yüzde 30-35 oranında oy alabilir, korkumuz yoktur” derken bugün kaybedeceği korkusunun da verdiği dürtüyle ağız değiştirdi, bunu görüyoruz.

“Seçimlerde muhalefetin kazanması olasılığına karşı Anadolu halkını arkama alır mücadelemi öyle sürdürürüm” demesi çaresizliğin dışa vurması değil de nedir?

Demek ki anketler yalan söylemiyormuş.

Demek ki Denktaş bey meydanları dolduran 70 bin kişinin gücü geç de olsa görmeğe başlandı. Tabii geleceğini de..

Kıbrıslıtürk toplumunun en az yüzde 70’şi statükonun değişmesi, Denktaş’ın görüşmecilik görevinden azledilmesi ve Annan Planı temelinde bir çözümün sağlanması için oy verecek. Bu kesin!

Hal böyle olunca sayın Denktaş’a da “Anadolu halkını arkasına almak”tan başka seçenek kalmıyor. Çünkü boşuna söylenmemiştir, “Denktaş’ın halk desteği yoktur, halkını temsil etmemektedir” diye.

Ancak anlamadığımız nokta şu: Neden sadece Anadolu halkını arkasına almayı hedefliyor da tüm Türk halkını değil?

Hani Türkiye halkıyla bölünmez bir bütündü?

Hani halkın bölünmez bütünlüğünü bölmek suçtu?

Denktaş bey Kıbrıs’ta halkı “vatanseverler” ve “vatan hainleri” ya da “Türkiye’nin yolunda gidenlerle” “Rumun enosis yolunda gidenler” diye ikiye böldükten sonra şimdi sıra Türkiye’ye mi geldi?

Ne demek “Anadolu halkı”?

İstanbul’dakiler, Ankara’dakiler, İzmir’dekiler, Edirne’dekiler, Bursa’dakiler, Adana’dakiler, Samsun’dakiler değil de neden sadece Anadolu halkı? Yoksa diğerleri Türkiye halkından sayılmıyor mı? Yoksa sayın Denktaş Anadolu çocuğunun kandırılacak kadar saf ve filmlerdeki gibi “köyden indim şehre” konumunda olduğunu mu sanıyor?

Öyle ya, milletin gözü açıldı, çıkarının ve geleceğinin Avrupa Birliği’nde olduğunu gördü, şimdi kandırılacak “saf” insan aranıyor!

Demek ki sayın Denktaş o kadar umutsuz. Gideceğine artık iyice inanmaya başladı. Ama inat işte, “belki arkamdan gelecek birilerini bulur da saltanatımı devam ettiririm” diyerek oltasını Anadolu halkına attı.

Neyse ki TC Dışişleri Bakanı Abdullah Gül “Sayın Denktaş önce Kıbrıs halkını arkasına alsın” dedi de Anadolu halkını olası bir felakete sürüklenmekten kurtardı. (ZE/BB)