Küresel Barış ve Adalet Koalisyonu'nun (Küresel-BAK) sözcüsü Tayfun Mater "6-7 Eylül, başarılı olmuş bir Türkleştirme operasyonudur. Bu operasyonun ne olduğunu, ne zararlar verdiğini görmek gerek. Çok seslilik yok oldu. Ticaret hayatında büyük bir kayıp oldu. Türk kapitalist sınıfı ele geçirdi. Buna, Faşizmin bir çeşit tezahürü diye bakılabilir" diyor
1955'te altı yaşında bir çocuk olarak 6-7 Eylül tanığı olan Mater, son aylarda yaşanan linç girişimlerine 6-7 Eylül olaylarının perspektifinden bakıldığındaysa, "Yine bir Türkleştirme operasyonuyla karşı karşıyayız" diyor bianet'e.
"Ama bugün aynı koşullar geçerli değil. Aklı selim hakim olacaktır. Bu sefer başaramazlar."
Mater: İstanbul'da tam bir vandalizm yaşandı
Mater, 6-7 Eylül 1955'in "bir tür devlet organizasyonu olduğunun ortaya çıktığını" söylüyor.
"1960'ta, 27 Mayıs askeri darbesi sonrası yargılamalarda durum aşağı yukarı ortaya çıktı. 6-7 Eylül 1955'in bir çeşit devlet operasyonu; Özel Harp Dairesi ve MİT'in ortaklaşa operasyonu olduğu aşağı yukarı belli oldu. Bombayı temin eden öğrenci daha sonra vali oldu."
Mater, o gün yaşadıklarınıysaşöyle anlatıyor:
"İstanbul'da tam bir vandalizm yaşandı. Altı yaşında bir çocuktum, okula başlıyordum. O gece gürültüyle kalktım; Bakırköy'de oturuyorduk. Evimiz, İstanbul Caddesi'ne bağlanan sokaklardan birindeydi. Sokağın başları mahallenin gençleri tarafından tutulmuştu; çapulcu grup içeri sokulmadı.
"Babam subaydı; resmi elbisesini giyip tabancasıyla sokağı bekleyenler arasındaydı. Rum komşularımızı kendi evimizde koruduk. Oğulları o sırada askerdi üstelik."
Mater, beş yıl önce bianet'te yayınlanan "6-7 Eylül Olayları'nın Çocuk Tanığı" başlıklı yazısında o geceyi şöyle anlatıyordu:
"Arkadaki misafir odamızda yan komşumuz Usta Amca ile Madam Teyze, misafirlik giysileri ve küçük bavulları ile oturuyorlardı. Oğulları Tanaş Abi o sırada askerdeydi."
(...)
"Cam çerçeve kırılmaları, bağırıp çağırışlar İstanbul caddesinden gelmekteydi ve caddeye 100 metreden uzak olmamıza rağmen rahatça duyabiliyorduk. Ayrıca yangınların dumanı da sokaklarımıza kadar erişiyordu."
"Annem elimden tuttu ve sokağa çıktık. (...) İstanbul caddesinin durumu kötüydü. Rumlara, Ermenilere ve hatta bazı Türklere ait dükkanlar tamamen tahrip edilmiş ve yağmalanmıştı. Bazıları da yanmıştı. Oradan kiliselerin olduğu caddeye geçtik. Manzara korkunçtu.
"Rum kilisesinin büyük giriş kapısı parçalanmış, içersi tamamen tahrip edilmiş, halılar, perdeler, büyük avizeler sokağa saçılmıştı. Birbirine ters konuşlanan 2 dev tank, ürkütücü namlularını kaldırmış dururken; tankların üzerindeki askerler makineli tüfeklerin namlularını bizlere doğrultmuş, bekliyorlardı."
"5 yıl boyunca inanılmadı"
Mater, Rum komşularının Yunanistan radyosundan Selanik'teki bombayı Türklerin attığını öğrendiklerini, ancak 1960'taki yargılamalarda ortaya çıkana kadar "bunun provokasyon olduğuna inanmak istemediklerini" söyledi.
Mater, aynı yazısında, bu durumu şöyle anlatıyor:
"İnanmamıştı bizimkiler. İnanmaları için 5 yılın geçmesi gerekecekti. 27 Mayıs askeri müdahalesi, 6-7 Eylül olaylarını mahkeme önüne getirdi."
(...)
"Bombayı Türkiye'de okuyan Batı Trakyalı bir Türk öğrenci koymuştu. Provokasyon Cumhurbaşkanı, Başbakan ve Dışişleri Bakanı'nın bilgisi dahilinde tertiplenmişti. Kendilerine verilen ölüm cezalarının gerekçelerinde, 6-7 Eylül olayları da yer aldı. Diğer 'kahramanlarımız' görevlerine devam ettiler. Bombayı koyan genç, TC devletinin Emniyet Genel Müdür Yardımcılığı'ndan Valiliği'ne kadar yükseldi. Selanik Konsolosluğu görevlileri resmi yaşamlarını büyükelçi rütbesiyle tamamladılar.
"40 yıl sonra eski Milli Güvenlik Kurulu (MGK) genel sekreterlerinden emekli bir orgeneral ağzından kaçırdı: '6-7 Eylül olayları özel harp dairesinin muhteşem bir örgütlenmesiydi.'
"Sonuç: Mahalle arkadaşlarım, komşularımız Rumların hiç birine 30-35 yıldır ulaşamadım. Birbirimizden iyice koptuk . Sanırım Atina ve Selanik'teler. Bir gün tekrar karşılaşacağımızı umut ediyorum." (TK)