Ermeni Soykırımı sürecinde queerlerin tarihsel iz bırakmaması, yalnızca arşivsel sessizlikten değil, aynı zamanda bu bireylerin kamusal ve kurumsal düzeyde tanınmamasından da kaynaklanmaktadır.

Grev kırıcılığın ne olduğunu en net haliyle çöp toplama günü bizzat Cemil Tugay dile getirdi: “Grev yapan insanlar işyerini terk eder ve evlerine gider. Sizin işinizi ben yapıyorum burada”. Özünde grev kırıcılık bu kadar basit, grevcinin işinin bir başkası tarafından yapılması. Bu kişi başka bir işçi de olabilir, belediye başkanı da.

“Sanat benim için inkâr edilenlerin görünür kılınması ve hafıza pratiği. Sessizleştirilen gerçekleri ortaya koymak, faili teşhir etmek ve izleyiciyi politik yüzleşmeye çağırmak temel görevim.”

Sosyalizm tecrübesinden sonra arsız neoliberalizmle cebelleşen eski Yugoslavya coğrafyasının hafızasında karmaşık hisler bırakmış maziyi deşmeden olmuyor…

Henüz tekelleşmiş zincir kitapçılar ve Amazon hayatımıza girmemişken, Vancouver’da birçok bağımsız kitapçı vardı. Raflar ve vitrinler, adlarını ilk kez duyduğum, gizemli bir çekiciliğe sahip, yepyeni yazarlarla doluydu.

4B, feministleri hayattan ve gelecekten vazgeçmiyor, onun yerine cinsiyetçiliği sürekli olarak yeniden üreten ve teşvik eden ülkelerinin geleceğinin bir parçası olmak reddediyorlar.

14 Haziran’dan itibaren Ankara'nın parklarında oynayacak Yıldız'ı, oyunun yönetmeni Anıl Can Beydilli ve başrol performansıyla büyüleyen Mine Nur Şen'den dinliyoruz.

“Bir senaryo yazalım kitabının kitlesi sadece gençler değil, aynı zamanda yetişkinler” diyen Çiçekoğlu, ekliyor: “Birlikte hikâye yazma konusunda her yaştan okuyucuya yol arkadaşı olmasını umuyor ve diliyorum.”

“Kurumsal ayrımcılık” yanında had safhada “Bireysel ayrımcılık” da var ve hep tedavülde bu tuhaf ülkede. Ve ne acı ki; bu “ayrımcılık” öyle basit bir hâl de değil! Çoğu kez nefret söylemi, linç ve ırkçılığa kadar da uzanabiliyor.

Ferruhzad, kelimelerin yerine yaralı bedenleri, sabunla yıkanan elleri, göz ucuyla çekilmiş bakışları ve insan onurunun çıplak halini yerleştirerek, sessizliğin içindeki şiiri görünür kılmayı başardı. Böylelikle, Ev Karadır, bir film olmaktan öte, ötekileştirilmişlerin diliyle yeniden yazılmış poetik-politik görsel bir şiire dönüşmüştür.

Papusza, Roman halkının tarihsel acılarını ve kimlik mücadelelerini güçlü bir şekilde yansıtır. Papusza’nın bireysel trajedisi, Romanların toplumsal hafızasını oluşturma çabasının bir sembolü haline gelir.

Başlangıçta gök, yere çok yakınken Tanrı ilk çifte armağanlarını ipe asarak gönderiyordu. Bir gün onlara bir taş gönderdi. Bu armağana şaşıran ilk çift bu hediyeyi yakışıksız buldu ve bu armağanı reddettiler. Bir süre sonra Tanrı ipin ucunda bir muz gönderdi. Bu armağan hemen kabul edildi. Atalar yaratıcının sesini duydular "Madem ki muzu seçtiniz hayatınızda bu meyvenin ömrü gibi olacak. Eğer taşı seçseydiniz hayatınız tıpkı taşın ömrü gibi değişmez ve ölümsüz olacaktı."

Richard Powers’ın Pulitzer ödüllü romanı Her Şeyin Hikâyesi (The Overstory) 9 kişiyi bir ağaç gibi görünmeyen ağlarla birbirine bağlarken; doğaya ithaf edilmiş hem bir yas hem de bir direniş anlatısı. Kökler, Gövde, Dallar ve Tomurcuklar bölümleriyle bir ağacın ritminde ilerleyen roman, insan ve doğa için ortak bir dil inşa ediyor.

Havakirliliğinin insan sağlığı üzerindeki etkilerini en aza indirmek için fosil yakıtlardan yenilenebilir enerji kaynaklarına geçiş hızlandırılmalı.

Modern insan, artık bir topluluğun ya da ulusun doğal bir parçası olmaktan ziyade, kendi kişisel serüveninin merkezinde yer alıyor. Sosyal yapılar ise bu yolculukta geçici duraklara dönüşmüş durumda.

DİSK’in tarihinde TARİŞ işçi eylemleri vardır. 12 Mart sonrası direnişler vardır. Faşizme karşı şehit verdiği genel başkanı vardır. 1 Mayıs’ta Taksim’de kaybedilen canlar vardır. DİSK, işçi sınıfının umududur. Ve bu umudu taşımaya devam etmektedir.

Urrutikoetxea, yıllarca silahlı mücadele yürüttükten sonra, siyasi çözüm yoluna yönelen bir örgütün içinden gelen biri olarak, müzakere süreçlerinin hem olanaklarını hem de engellerini kapsamlı biçimde analiz ediyor.

Her insanın aynı inanca sahip olmasını beklemek dünyaya tek bir rengin hakim olmasını istemekle eşanlamlı. Farklı renkler olmasa birbirimizi göremeyiz. Tek rengin olduğu bir dünyada kimse kendisini tanıyamaz.

Adil olmayan infaz Yasasına, infaz düzenlemelerine ve “ağırlaştırılmış müebbet”e hayır!

Ben bunu niye yazdım? Arkadaşlarımın çabaları çok kıymetli. Hayallerini tek diplomaya sığdırmıyor, yeni hayallerini gerçekleştiriyorlar. Bilinsin istedim.