Hurrem Kedi Sarayda

"Bir kediden dinledim bu öyküyü

Adını Şenlik koymuştum kedinin

Sokakta bulmuştu beni

Sokakta bırakıp gitti.

Aramadım bile

Koynumda geçirdiği gecelerden

Hurrem kalmıştı geriye."

Böyle başlıyor Barış Pirhasan'ın kaleminden çıkan Hurrem'in öyküsü.

İlk cümlelerinde saklı olan vaadi sonraki sayfalarına taşımayı başaran bir çocuk kitabı Hurrem. Şenlik'in mırıltılarından geriye kalan Hurrem bir kediye yaraşır biçimde yavaş yavaş sokuluyor okuyucuya, her adımında insanın üzerine çullanmayan temkinli bir sıcaklık, her sayfada bir kedi merakı...

İstanbul sokaklarında yaşayan bir sarmandan padişaha yar olur mu? Varsın olmaz desinler; telifini mi aldılar Hurrem'in! Olmuş işte. Şenlik söyledi. Kediler daha dürüst oluyor insanlardan. Onca saray entrikasını kediler çevirmedi herhalde. Evet, Hurrem oralardaydı ama koca bir tarihin sorumluluğunu bir kediye yüklemeye kalkmak, olacak şey değil. Kıskançlıktan söylenenleri boş verin; Şenlik ne demişti ona bakalım...

"Hurrem üç aydır Topkapı Sarayı'nda, haremde yatıp kalkıyor

Yediği önünde yemediği arkasında

Nerde o cılız sarman, anası gelse tanımaz

Tüyler kabarık, parlak

Kuyruk uzun ve nazlı, patiler yumuk

Ama herkes uyuya daldığında

Bir çift fosfor dolaşıyor Topkapı'nın çatılarında

Merak kediyi kedi yapar! Bilmediği, görmediği kalmamış sarayda

Kim kiminle buluşuyor gizlice, neler konuşuluyor

Dün gece Bostancıbaşı kimi götürdü o korkunç zındana

Valide Sultan ne dolaplar döndürüyor, Sadrazam'ın derdi ne

Resim, koku ve ses olarak kedi sözlüğüne

Bir bir yazılıyor bunlar"

Bir de Hurrem'in kitabında yazılı tabii. Sadece yazılı mı? Ceren Oykut'un karakalem çalışmasıyla rengini alıp ruhunu verdiği sarman Hurrem'i görsel olarak da yerleştiriyor okuyucunun belleğine. Okuyucu çocuk mu, yetişkin mi; bilmem. Kedinin gözünden mi, kendi ağzından mı okuyor; farketmez. Bildiğim Şenlik'in sözü, Pirhasan'ın kalemi, Oykut'un çizgileri tarihi daha keyifli kılmış. Tarihe kedi gözüyle bakmanın bu kadar tat vereceğini kim bilebilirdi?.. (YY)

HURREM / Yazan: Barış Pirhasan, Çizen: Ceren Oykut, İletişim Yayınları, İsstanbul, Ekim 2011, 47 sayfa.