İngiltere geçtiğimiz on yıl içerisinde iki kez tüm çocuk koruma sistemini gözden geçirdi ve değiştirdi. İlki Victoria vakası olarak bilinen bir vaka üzerine, ikincisi ise Baby P. vakası üzerine gerçekleştirildi.
Bu değişikiliklerin neler olduğu bir yana, burada dikkat edilmesi gereken bir çocuğun gördüğü zararı ciddiye alan yaklaşımdır.
Bizim asıl sorunumuz da budur. Her gün bir başka ihmal veya istismar haberi duyuyoruz, ama yorumumuz hep aynı: bunlar münferit olaylar. Herhangi bir çocuğa karşı ihmal veya istismar haberinden sonra bunun bir sistem sorunu olduğu kanaatine varıldığını neredeyse hiç görmüyoruz.
Sadece yetkililerin sorumlu tutulması, cezalandırılmaları veya istifa etmek gibi siyasi sorumluluk üstlenmekten bahsetmiyorum, hiç de kişisel olmayan, tamamen sisteme yönelik sorgulamalar bile yapılmıyor.
İstanbul Maltepe'de 6 yaşında iken üzerine lavabo düşmesi sonucunda hayatını kaybeden Efe Boz'un babası bunun bir istisnalarından birini gerçekleştiriyor.
"Okullarda güvenli eğitim alanları oluşturulması" için topladığı 100 bin imzayla Ankara'ya yürüyor. Bu baba, çok büyük bir iş yapıyor. O okullarda güvenli ortamlar talebi ile yola çıkıyor ama aynı zamanda münferit vaka anlayışını yıkmaya da büyük bir katkı verecek bu hareketi.
Çocuk ihmal ve istismarını önlemeye yönelik çabaların asıl hedefi, her olayı en acısını en vahimini bile sineye çekmemize neden olan münferit vaka anlayışını sona erdirmektir. Her bir ihmal ve istismar vakasını kabul edilemez bulan bir yaklaşımın benimsenmesi ve kendini bu bakış açısı ile sürekli yenileyen ve sorgulayan bir sistem kurmak, gerçekleştirilmesi gereken en acil hedeftir.
Kemal Boz, İstanbul - Ankara yürüyüşü ile bu hedefe yönelik olarak önemli bir katkı sağlıyor. Onu desteklemeliyiz. Hem Efe'ye olanın başka çocuklara olmasını engellemek için hem de toplumda çocukların başına gelenlere duyarlılık konusunda bir bilinç yaratmak için. (SA/EÖ)
