"Irak Sınırında Olay" Yoklaması

Ben Selim Encü'yüm; kırk yaşına dört çocukla gircektim, karlar üzerinde kırk parça olsun istemezdim bedenim, ciğerime çektiğim cigaram ciğerimle beraber bir kayanın altında kaldı...

Ben Osman Kaplan'ım; babamın oğluyum, gözü pek, alnı ak... Her bir yaşım bir tesbih tanesi gibi savruldu Roboskî'nin katalarına, ben böyle ölmemeliydim...

Ben Hüsnü Encü'yüm; otuz yıllık ömrümün bakiyesi, yanan bir ceset kokusu...

Ben Nadir Alma'yım; babamdan kalma bir işim vardı, kaçakçıydım, tütün içerdim, mezarıma çiçek ekin...

Ben Celal Encü'yüm; Nadir'le iyi arkadaştık, aynı tütünü içer aynı takımda top oynardık, aynı bombadan yedik, mezarlarımız yan yana olsun...

Ben Mehmed Ali Tosun'um; beni beyaz kefene sarmayın, beyaz karın üzerinde donarak öldüm, ama siz anama öyle söylemeyin...

Ben Fadıl Encü'yüm; üç gün aradılar beni, vücut parçalarım bulunamıyor...

Ben Hüseyin Encü'yüm; bacağım yok, kan kaybından öldüm, ruhum santim santim, gram gram çekildi, nasıldı anlatamam size...

Ben Adem Ant'ım; katırı kiralamıştım mahçup oldum...

Ben Şirvan (Şêrvan) Encü'yüm; Şêrvan aslan yürekli demek, Şêrvanlar hep böyle mi ölür?

Ben Abdulselam Encü'yüm; mühendis olacaktım, beni bombalayan pilot'un ben yaşında bir oğlu varmış, mühendis olacakmış, hayırlı olsun...

Ben Nevzat Encü'yüm; benim de hayallerim vardı, bombaladılar...

Ben Cihan Encü'yüm; askerin biri "bu son kaçağınız" demişti, sonumuz oldu...

Ben Bilal Encü'yüm; ölüm sırasını vermeden duran, bir battaniyeye gençliğimi sarmışlar...

Ben Şivan Encü'yüm; Şivan Perwer'in "Helepçe"sinde bir "ax hawar! hawar! hawar!" var ya o benim işte...

Ben Orhan Encü'yüm; medyanın 12 saat görmediğiyim, ben bir operasyon kazasıyım, özür dilerim...

Ben Özcan Uysal'ım; her parçam bir tabutta, bu tabut konvoyundaki hangi tabut benim?

Ben Salih Encü'yüm; sizin hiç çocuğunuz bombalandı mı? Babamınki bombalandı, kahroldu!

Ben Şerafettin Encü'yüm; bir kız seviyordum, söyleyemedim...

Ben de Şerafettin Encü'yüm; otopsi raporu öyle diyor, öbür Şerafettin'den iki kere daha şanslıydım; ben ondan daha kolay öldüm, üstelik sevdiğim kız da seviyordu beni...

Ben Seyithan Enç'im; beni hatırlayın...

Cemal Encü'yüm; babam yanmış elbiselerimden tanımış beni, parçalarımı çuvala koymuş; Ceylan'ın annesi gibi...

Ben Vedat Encü'yüm; üç gün sonra on sekizime girecektim, akan kanım buz kesmiş, ölmüşüm...

Ben Selahattin Encü'yüm; saatim kolumla beraber kayboldu bulursanız kardeşime verin...

Ben Mahsun Encü'yüm; masumum ben, beni öldürün!

Ben Hamza Encü'yüm; beni sevdiğimin gamzelerine gömün!

Ben Aslan Encü'yüm; ablamın bedenimin üzerindeki battaniyeyi öptüğü...

Ben Salih Ürek'im; beni bombalayan pilotun gözlerine bakmayı çok isterdim...

Ben Bedran Encü'yüm; gövdemin sağ üst parçasını bulmuş babam, bacaklarım "kök saldı" toprağa,  "kökümüzü kurutamasınlar" diye...

Ben Yüksel Ürek'im; bir parçam traktör yükü! yaşımı biliyor musunuz siz!?

Ben Serhat Encü'yüm; Yüksel'le beraber geldik dünyaya, beraber gidiyoruz, hoşçakalın...

Ben Savaş Encü'yüm; 14 yaşındayım, ben gelmeden ömrüm kadar sürmüştü bu savaş, ömrüm boyunca da sürdü, ma êdî ne bese!?

Ben Erkan Encü'yüm; 'asker görürsen korkma' dedi annem, bomba düştü, çok korktum...

Ben Muhammet Encü'yüm; 13 yaşındayım, ayakkabının tekinin sahibiyim, eğer okulda adım okunursa hep beraber söyleyin 'ben burdayım..

Ben "aidiyeti bilinmeyen kol ve bacak"; bunun ne demek olduğunu biliyor musunuz...

...

Ben bugün Reha Ruhavioğlu Encü'yüm; şairin dediğini diyorum: "Katır sırtında taşınan ölüler / unutursam kalbim kurusun!"