Hatice Nur Dicle: bianet’te bir eleman değildim, bir gazeteciydim

Staj, dört yıllık eğitimimin en önem verdiğim ve korktuğum parçalarından biriydi. Bu parçayı bianet ile doldurduğum için çok şanslıyım. Çünkü staj yeri, bir stajyere mesleği hakkında birçok izlenim verir ve onu bu izlenimlerine göre yönlendirir.  

Ofise geldiğim ilk gün birçok stajyer gibi heyecanlıydım. Aynı zamanda ne yapacağımı bilmiyordum. Aklımda birçok soru dönüp duruyordu. “Klasik, her stajyerin yaptığı gibi çay mı taşıyacağım? Sabahtan akşama kadar oturup bekleyecek miyim?” soruları, eminim birçok stajyere tanıdık gelmiştir.  Ama bu sorular, bianet stajyerlerine çok uzak ve yabancı sorular.

Haberlerim için çevremden aldığım her övgü bianet’e staj için başvurarak ne kadar doğru bir karar verdiğimi gösterdi.

bianet’te geçirdiğim ilk günümün ardından ne kadar mutlu olduğumu hatırlıyorum. Bu mutluluğumun sebebi aklımdakinden çok daha farklı ve verimli staj zamanı geçireceğimi anlamış olmamdı.

bianet bana ne öğretti?

Stajımı geçirdiğim süreçte birçok şey öğrendim bianet’ten. Yanlışlarımdan endişe duymadım. Aksine yaptığım her yanlışın beni geliştireceği biliyordum. Çünkü Evrim Kepenek, Ayşegül Özbek, Hikmet Adal, Tuğçe Yılmaz, Melin Durmaz, Yağmur Karagöz  ve daha sayamadığım birçok ekip arkadaşım, benim yanlışlarımı düzeltmem, sorularıma cevap bulabilmem için her zaman hazırdı.

Ofisteki ilk günümde gündem toplantısının ardında “Senin gündemin nedir?” diye soran Hikmet Adal sayesinde öğrendim ki bianet stajyerleri kendi haberinin peşinde koşardı ve kendi gündemini kendisi oluştururdu ve kimse tavsiyeler haricinde stajyerlerin gündemini belirlemezdi.

Haber kaynakları ile iletişim kurarken “Merhaba, bianet’ten arıyorum. Gazeteciyim” cümlesi benim için sıradan bir cümle değildi. Çünkü bu cümle bana “Ben gazeteciyim” dedirten cümleydi. Bu cümleyi kurabilme cesaretini ise bianet’ten aldım. Mesleğimi tanıdım ve bir kez daha saygı duydum.

bianet’te emeğimin kıymetini öğrendim. Genellikle bir haber yaptığınızda editörler bunu istedikleri gibi değiştirirler. Bu durum bana hep emeğe saygısızlık gibi gelir. bianet’te ise yaptığım haberlerde yapılacak her değişikliğin bana haber verilmesi emeğime verilen kıymeti gösterdi bana.

İlk heyecan ilk haber

bianet’te stajyer olmak büyük şans. Çünkü bianet bana kendi penceremi nasıl açacağımı ve o pencereden nasıl bir gazeteci gibi bakacağımı öğretti. Ben bianet’te bir eleman değildim, bir gazeteciydim. Bu motivasyonla ofise geldiğim her gün hevesle ve mutlulukla geldim.

İlk haber, ilk heyecandır ama ben bianet’te yaptığım her haberde aynı heyecanı duydum. Bunun en büyük nedeni ise bianet ekibi.

Bu yüzden bianet’te stajımı tamamlamak üzereyken yazmam gereken “bianet’te stajyer olmak” adlı yazımı bana her zaman destek veren, tıkandığımda ne yapmam gerektiğini gösteren, kaynak bulamadığımda önüme numaralar dizen ve bana kendimi gerçekten bir gazeteci gibi hissettiren bianet ekibine teşekkür ederim. 

(HND/EMK)