Gazeteciyiz, haklıyız, çıkacağız ve yeniden yazacağız

Türkiye’de ekonomik kriz gün geçtikçe derinleşiyor, halkın alım gücü düşüyor, işsizlik artıyor. Yoksulluk bir kadermiş gibi dayatılıyor. Belirsizlik kar topu gibi büyüyor. Ufukta seçim var ve siyasi partiler sahaya iniyor. Havalar olduğu kadar, siyasi gelişmeler de çok sıcak. Bu kavurucu sıcaklar sonbahar ile içimizi serinletecek mi yoksa bizi kavurup yakacak mı? Önümüzdeki süreç ve siyasi gelişmeler bunu ortaya koyacak. Ama şunun da altını çizmek gerek: Kendi şansımızı siyasilere bırakmadan biz de belirleyebiliriz. Serinlemek istiyorsak daha çok çabalamalı, mücadele etmeliyiz. Sözümüzün gücüne inanmalıyız. Tersi durum malum, yaşadığımızdan daha kötü olacağını da bilmemiz gerekiyor. Buna göre biz de kendimizi iyi konsolide etmeliyiz.

Sorun ve teşhis

Seçime doğru giderken siyasetçiler, ülkenin temel sorununu “ekonomik kriz”miş gibi görüp bu yöne hareket etse de aslında ülkenin temel sorunu demokratikleşmeme, özgürlüklerin kısıtlanması, insan hakları sorunu olduğunu unutmamamız gerekiyor. Baskının artığı, özgürlüklerin sınırlandığı bir ortamda refah seviyesinin yükselmesi, ekonomik krizin son bulması imkansız. Siyasi partiler şimdiden vaatlerini uç noktalardan sıralamaya başladı. İktidar ya da muhalefet sorunun teşhisini doğru koymadığı sürece hiçbir soruna kalıcı bir çözüm geliştiremezler. “Kürt sorunu” çözülmeden varolan sorunlara kalıcı çözüm bulmak, çözüm geliştirmek hatta çözüm gücü olmak imkansız.

Gazetecilerin hali

Bir ülkenin demokrasisinin özgürlüğünün önemli dayanaklarından biri de “basın özgürlüğü”. Gazetecilerin özgürce yazabildiği, haber yapabildiği, tutuklanmadığı bir ortamın sağlanması ve ifade ile düşünce özgürlüğü anayasal güvenceye alınması gerekiyor. Ama maalesef üzüntüyle söylemek isterim ki, Türkiye’de basın özgürlüğünden bahsetmek çok zor. Yıllardır çokça konuşuluyor, tartışılıyor ama bu soruna bir çözüm geliştirilmedi. Her dönemde gazeteciler tutuklandı, tehdit edildi, sansürlendi. Bu durum bile içinde bulunduğumuz ve yaşadığımız süreci özetliyor.

İddianame yazacak savcı yok

Yıllardır “Türkiye’de cezaevinde hiçbir gazeteci yoktur” söylemi üzerinden gerçekler, yaşananlar çarpıtılıyor. Soruna çözüm değil, çözümsüzlük dayatılıyor. Keşke bu söylenen söz doğru olsaydı ve hiçbir gazeteci arkadaşımız cezaevinde olmasaydı. Hatta ben de keşke bu yazıyı cezaevinde yazmasaydım. Lakin durum böyle değil ve iki aya yakın süredir cezaevindeyim. 16 Haziran’da Diyarbakır’da 16 gazeteci tutuklandı. Haksız yere aylardır tutukluyuz. Dosyada gizlilik kararı var, savcılık tutuklama sonrasında terfi ettiği için iddianameyi yazacak bir savcı dahi yok.

Gazeteciler geri adım atmaz

Oysa 16 deneyimli ve yıllardır çalışan 16 gazeteci hukuksuz bir şekilde cezaevinde tutuluyor. 16 gazetecinin tutuklanması hiçbir soruna çözüm getirmediği gibi ülkede basın özgürlüğünün ne duruma geldiğini gösteriyor. Tutuklamalarla, baskılarla gerçekler susmaz, gazeteciler de geri adım atmaz. Özgür basın geleneği yıllara dayanıyor. Ağır bedellerle bugünlere geldi. Ne tutuklamamızla bu gelenek bitecek ne de gerçekler susturulabilecek. Geride kalan meslektaşlarınızın kalemimizi yerde bırakmayacağına inanıyoruz. Bizler de nerede olursak olalım gazetecilik mesleğimizi savunacağız ve asla gerçeklerden taviz vermeyeceğiz.

Halkın sesi olacağız

Tel örgü manzaralı, kör demir pencere kenarında payıma düşen bir parça gökyüzüne karşı bu satırları yazarken, aşağıda TV’den bir haber geçiyordu. Sınırlı TV kanallarımızın olduğu cezaevinde öylesi haberler bizi heyecanlandırıyor. TV’de "Türkiye Gazeteciler Cemiyeti  (TGC) bu yılki ödülü Diyarbakır’da tutuklu olan 16 gazeteciye verdi" diye geçiyordu. Hemen koşup haberi izledim. Hem mutlu oldum hem de gururlandım. Ama şunu belirtmek istiyorum: Biz gazeteciyiz ve bunu kimseye ispatlamak zorunda değiliz. “Biz gazeteciyiz”, “Tutuklu gazeteci yok” diyenlere bir cevap da bu ödüllerdir. Bizler aynı kararlılıkla ve inançla gazetecilik mesleğini savunacağız. Yazacağız, konuşacağız, gerçekleri dile getireceğiz, halkın sesi olacağız.

Daha çok dayanışma

Diyarbakır’da 16 gazetecinin tutuklanmasında bir kez daha dayanışmanın ne kadar önemli olduğunu gördük. Gazeteciliği suç olarak göstermeye çalışanlara inat dayanışma içinde olmak kıymetli. “Dışarıdan içeriye, içeriden dışarıya” dayanışma ağını büyütmemiz gerekiyor. Cezaevinde bulunan gazetecilere daha fazla ulaşmalı, daha fazla sesleri duyurulmalı. Hep birlikte bunları başarabilir ve zorlukların üstesinden gelebiliriz.

Dayanışma içinde bulunan tüm gazeteci arkadaşlarımıza, gazeteci meslek ve örgütlere sonsuz teşekkürlerimizi iletiyoruz. Bundan sonra da aynı şekilde güçlü bir dayanışma içinde olmalıyız.

Tüm yaşananlara rağmen iyiyiz, güçlüyüz ve en önemlisi haklıyız. Bu hukuksuzluğun son bulacağı ve tekrar yazacağımız günü özlemle bekliyoruz. Biz gazeteciyiz, haklıyız, çıkacağız ve yeniden yazacağız.

Özgür günlerde buluşmak dileğiyle.

Aziz Oruç için mektup adresi:

Aziz Oruç

1 Nolu F Tipi Ceza İnfaz Kurumu

A/Blok 40. Oda

Diyarbakır

(AO/NÖ)