Belgesel ve kısa film festivali Dokufest bu sene 1-9 Ağustos tarihleri arasında gerçekleşti ve Cumartesi gecesi ödüller sahiplerini buldu. 9 gün boyunca festivalde 213 adet film seyirciyle buluştu, sinemaya alternatif olarak 9 konser düzenlendi, 8 tartışma toplantısı gerçekleşti, 4 masterclass ve 6 atölye organize edildi.
İnsan hakları belgesellerinin manası kaldı mı ki?
Prizren’li bir vatandaşın deyimiyle, eski Osmanlı kasabası bilhassa Dokufest sırasında sanki “Las Vegas”a dönüştü.
XXIV. Dokufest’te Balkan ülkelerinden belgesellerin yarıştığı Balkan Dox klasmanında Bir garip rüya rengi (A strange colour of dream) yönetmen Yasemin Akıncı’ya En İyi Belgesel ödülünü kazandırdı.
Akıncı filmde mimar dedesi Ertil Bey’in Türkiye’de vermek zorunda kaldığı mimarî mücadeleye bizi zarafetle dahil ediyordu.
Jürinin motivasyonunda mimarlığın insani yönünün filmde ortaya çıkarıldığı belirtildi. Bunu mümkün kılanın da, teferruatlı biçimde ve derinlemesine tanıdığımız filmin kahramanı Ertil Bey olduğunun altı çizildi. İleri görüşlü olduğu kadar şahsen imar ettiği dünyasına dalmış, lakin ziyadesiyle sorumlu bir vatandaşın hikayesi, sessiz bir direnişin ve yıkımlara rağmen canlı kalmayı başarmış hatıraların filmi haline geliyor.
Belgesel ve kısa film festivali Dokufest’te çevre filmlerinin yarıştığı Green Dox bölümünün galibi Julien Elie imzalı Değişken zeminler (Shifting lines) oldu. Megaloman Elon Musk’a ait, uzay çalışmaları üssü SapaceX seyirciye kötü bir bilim kurgu filmi seti hissini verirken yalakaların edilgenliği ABD’de vaziyetin gittikçe acayipleştiğini ispatlıyor.
Green Dox jürisi filmde uzayın yeni bir sömürge coğrafyası olarak işgal edilmeye başlanmasıyla iklimsel krizde yeni bir eşiğe geldiğimizin kara mizahla resmedildiğini belirtti. Belgesel, teknolojiye duyulan aşırı güvenle harmanlanmış şekilde, vaatlerle dolu yeni cephelerin fethedilmesinin, yerkürenin problemlerini çözüme kavuşturma inancını beslediğine işaret etti. Jüriye göre 2. Cihan Harbi sonrasının bilim kurgu estetiği, mevzuya eğilmek üzere kullanılmış görsel dille mükemmel bir ahenk içindeydi.
24. Dokufest’te insan haklarına eğilen belgesellerin yarıştırıldığı Human Rights Dox’ta ödül Alisa Kovalenko imzalı Sevgili Teo (My dear Théo) adlı filme layık görüldü.
Ukrayna’nın Rusya’ya karşı verdiği mücadelede ailesini ve bilhassa çok bağlı olduğu oğlunu bırakıp savaşa katılmış kadın sinemacı Alisa’nın eseri kayda değer.
Human Rights Dox jürisinin motivasyonunda film için “Cepheden korkusuz bir sevgi mektubu” deniyor.
Kovalenko’nun bir anne, bir asker ve bir filmci olarak savaşın ortasında, şefkate ve insani değerlere dair anlar yakalamış olduğu belirtiliyor. Film, sevgi ve ödenmesi gereken bedeller hususunda çarpıcı bir şahitlik olarak övülüyor.
Festivaln ödülleri hakkında teferruatlı malumata buradan ulaşabilirsiniz
XXIV. Dokufest’e buyurmaz mısınız?
(MT/EMK)
