Selçuk Kozağaçlı

Yenilginin, kargaşanın, zulmün ve tiranlığın hesabını sormuş bir demokrasi olabilir karşımızdaki ve adları en az Sokrates kadar hatırlanmaya değer bu anlamda.

“Ceza Sömürgesi”nin “Adil Ol” düsturunu bedene kazıyan unutulmaz finalini aklımda tutarak fakat önünde gece çökmeden yapılması gereken işi olanların temkiniyle Kafka’ya karşı adil olmaya gayret ediyorum.

Dünyayı hukuksal parsellere; sınıflara, ırklara, cinsiyetlere bölerek mülk edinmektir suç. Mülkiyet suçtur. Banka ve sigorta şirketi işletmek; borsa kurmak suçtur. Devletin görevini ihmal etmesi değil bizzat görevinin kendisi suçtur. Paylaşmamak, dayanışmamak, köprü kurmamak, engel yıkmamak suçtur. En büyük suç, değiştirmeye soyunmamak, direnmemek, bedeli ne olursa olsun dövüşmemektir.

Melankolik veya hayalperest değilseniz, nostaljinin yahut hüznün pençesine düşmemişseniz hapishane hep şimdiki zamandadır. Zaman, mekânın “peteklerine sızarak” korunur ve ne geçmişe dönüşür ne geleceğe izin verir: Bugün, burada, direnir; çalışır; yaşarsınız.

Tam üç yüz altmış beş gündür tek kişilik hücredeyim. Boyu üç metre yetmiş beş santim, eni üç metre yirmi beş. Bir gün tahliye olup çay bile içtim Sarıyer’de, yeniden aynı hücreye getirilmeden önce.

Silivri’de tutuklu avukat Selçuk Kozağaçlı, gelecek baro başkan(lar)ına yazdı: Böyle bir devirde Baro’ya başkan adayı olmak, diş dolgusuyla limonlu dondurma ısırmaktan sonra duyduğum en tehlikeli ve heyecan verici girişim.

Adalet Bakanlığı ceza yargılamalarını yavaş ve verimsiz kılan esas problemi görmezden geliyor; yargıçlar ve savcılar. Gerçekten, bu yüksek ücretli ve yargı hizmetlerini yavaşlatan, verimsiz mesleki pozisyonlara ihtiyaç var mı? Birlikte bakalım.

Ceza ve Tedbirlerin İnfazı Hakkında Kanun Tasarısı, başta tutuklu ve hükümlüler ile onların aileleri, her derece ve görevdeki infaz personeli, hukukçular, hekimler, mimarlar, insan hakları savunucuları değerlendirmesi oluşturulmadan yasalaştırılmamalıdır.