Osman Akınhay

Şubat'ta alınan 26 Mayıs "genel grevi"nin sendika konfederasyonlarınca "satılması" ve 24-25 Mayıs'ta birkaç şehirde birden Türk-İş binalarının işgal edilmesi, 1 Mayıs 2010'un üstüne bu 'inisiyatifler'e hâlâ umutla bakabileceğimizi gösteriyor.

Çıplak gözle saptamanın en kolay olduğu şey, AKP'nin ve devletin Kürtleri lidersiz/örgütsüz bırakmakta son derece kararlı davrandıkları. Halihazırda etkili olan örgütleri, yani DTP ile PKK'yi en azından marjinalleştirmeden Kürtlerin üzerlerindeki baskıları gevşetmeye asla niyetli olmadıkları.

Üç olay....DSİP'li Roni Marguiles'in bir yerde yakınlarıyla birlikte otururken birkaç genç ÖDP'linin başından aşağı boya dökmesi, BirGün gazetesinin genç editörlerinden birinin, IMF Başkanı'na ayakkabı fırlatması ve IMF karşıtı eylemlerinde bazı solcu gençlerin bazı bankalarla zincir mağazaların camları çerçevelerini indirmeleri...

AKP (ya da onun türevi olacak ‘yeni’ parti) geçmişle organik bağı bulunan ve 12 Eylül’ün doğrudan uzantısı olup, kıta sahanlığı içinde kalan bir Eylülist parti midir, yoksa esas serüveni hâlâ gelecekte şekillenecek Ortadoğucu bir parti mi?

Hiçbir devlet kurucu ideolojisini sorgulayanı sevmez. Türkiyeye özgü olan, kurucu ideolojinin galiba çok da kurucu olamamış olması; hassasiyetlerinin hep fazla büyük, yaraların en ufak bir hadisede yeniden kanamaya müsait olması...