Onur Yılmaz

Kadınlar, özellikle büyük şehirlerde, hiçbir istatistikte yer almadan, varlıkları bilinmeden, tam bir arı kolonisi gibi çalışıyorlar. Kot pantolonlara taş işliyor, mandal yapıyor, mağaza vitrinlerindeki aksesuarları hazırlıyorlar...

Kadınlar, özellikle büyük şehirlerde, hiçbir istatistikte yer almadan, varlıkları bilinmeden, tam bir arı kolonisi gibi çalışıyorlar. Kot pantolonlara taş işliyor, mandal yapıyor, mağaza vitrinlerindeki aksesuarları hazırlıyorlar...

Yerel Yönetimler Yasa Tasarısı bize bazı sorular sormayı da zorunlu kılıyor: Nasıl bir kamu hizmeti? Nasıl bir yerel yönetim? Yerel ve merkezde nasıl personel istihdamı? Nasıl bir örgütlenme tarzı? Yerelleşme demokratik sivil yapılanmaya neden olur mu?

DB yoksul öğrencilerin kitap ihtiyacını karşılamak için 15 trilyon lira ayırıyor, MEB ihtiyaç duyacağı diğer parayı okulları satarak kapatmayı düşünüyor. İş Yasasından Yerel Yönetim Yasalarına kadar herşey, AKPnin herşeyi sat politikasının parçası...

DB ile Türkiyenin kredi anlaşmalarında devletin yeniden örgütlenmesine ilişkin ayrılan pay artıyor. 1980li yıllarla birlikte dünya ölçeğinde kamu reformu adı altında devletin küçültülmesine gidildi. Süreci neo-liberalizmin genel planı olarak görmeliyiz.

Hükümetin Kamu Reformu Tasarısının bir parçası da yerel yönetimlere ilişkin. Devlet asli görevlerinden kurtulmak istiyor, temel amaç ise sermayenin akışkanlığını hızlandırmak. AKPnin seçim öncesinde başlayan projeleri ya da saldırıları devam ediyor.

1913 yılında Rusyada doğum izni için greve çıkan kadınların durumu ile bugünkü koşullar aynı. Recm edilen, fuhuşa zorlanan, sözleşmeli personel uygulamasıyla doğum izni tanınmayan kadınların dramı devam ediyor.

Hükümetin hazırladığı Personel Rejim Kanunu, yarım gün nöbet usulü çalışma, kurumlar arasında geçişe olanak tanıması ve bazı kamu çalışanlarının işçi statüsüne geçirilmesiyle esnek çalışma modelinin örneği. Tasarı işçi sınıfına örgütlenme zemini veriyor.