Merve Özdemirkıran

''Neokolonyal'' bir tutum sergilemekle suçlanan Fransa ''çıkarlarını'' ve ''güvenliğini'' korumak için girdiği bu savaşta yalnız bırakılmış gibi. Gözlemcilere göre de yakın gelecekte ortak bir BM operasyonu ufukta görünmüyor.

Bir kadına şiddet göstermiş olma ihtimali olan bir adamın cumhurbaşkanı olması ihtimalinin ortadan kalkmasından rahatlık duyuyorum. Yine de DSK'nın yargılanmadan infaz edilmesinin muhafazakârlığın gösterilerinden biri olduğuna inancım tam.

1 Mayıs kutlamaları Türkiye'nin dört bir yanında zaman zaman gerginliklerle de olsa uzun yıllardır beklenen bir heyecan ve coşku havasında geçerken, bu yıl da izleme fırsatı bulduğum Paris 1 Mayıs'ı bana gelişmiş ve geliştikçe atıllaşmış Batı dünyası ile az gelişmişliğinin, siyasi tıkanıklıklarının açmazlarıyla mücadele eden ülkelerin arasındaki ayrımı tuhaf bir hayal kırıklığı duygusuyla birlikte bir kez daha anımsattı.

Batı, Türkiye’nin henüz yasamaya başlamadığı, uzaktan temas etti bir sosyal krizle boğuşuyor. Avrupa’da gözlenenler, yazılanlar, yüksek sesle tartışılanlar, ırkçılığın hızla yükselmekte ve yayılmakta olduğunu, hatta siyaset yapma biçiminin etkin unsurlarından biri haline gelmeye başladığını işaret ediyor.

Kötünün böylesine içine işlediği bir coğrafyada ölüm de yaşama üstündür elbette, ölüm yaşama evladır, ölünce insan yerine koyarlar sizi, ölünce sıfat alır, ölünce duyulur, bilinirsiniz, yaşamak bir gündelik iştir, zaten zavallı yaşamınız da bir yerlere, birilerine feda edilmek için vardır.

Kağıtsız işçiler Paris sokaklarının son sahipleri; sesleri gür, yüzleri öfkeli, karanlık geleceklerini yırtmaya çalışıyorlar. Pankartları, sloganları Paris’te dingin 1 Mayıs’ı yeniden bir talep, bir itiraz platformuna çeviriyor.

Eski sosyalist Milli Kimlik ve Göç bakanı Eric Besson, sürekli göçmenlerin şiddetinden ve adaptasyon sorunlarından dem vuran İçişleri bakanı Brice Hortefeux, hükümetin finansman kaynaklarını keserek öldürdüğü Elele gibi derneklerin göçmenlerin Fransa toplumu ve kurumlarıyla bütünleşmesinde ne denli büyük bir rol oynadıklarını çok kısa sürede anlayacak.

Nicolas Sarkozy kaosun ardından, eşi Carla Bruni'yle beraber ABD'ye gitti, Michelle ve Barack Obama çiftiyle Beyaz Saray'da baş başa yemek yiyecek olan Sarkozy çifti, öyle anlaşılıyor ki, bölgesel lerin ağır yenilgisini "Beyaz saray fethiyle" unutturmaya çalışacak.