M. Bilal Arık

Toplam 44 iletişim fakültesinde, dekan olarak görev yapan öğretim üyesinin 35'i erkek, 9'u ise kadınr. Her ne kadar kadın öğretim üyesi sayısı erkeklerle yaklaşık eşit olsa da bu oran yönetim kademesine yansımıyor.

Disiplinlerarası bir eğilimle biçimlenen iletişim fakülteleri, diğer fakültelere kıyasla her şeyin "biraz" öğrenildiği bir görünüm sergiliyor. Temel problem tüm bu farklı dersler birleştiğinde ortaya manalı bir bütünlük çıkmamasıdır.

İletişim pratiklerindeki yetkinlik anlamında kıyasıya eleştirilen iletişim fakülteleri, kuramsal birikim açısından da çeşitli sorunlar yaşıyor.

Ulusal yayıncılık yapan kuruluşlar gibi yerel basın işletmeleri de iletişim fakültesi mezunlarına tereddütle yaklaşıyor. Şüphesiz ki bu kan uyuşmazlığının tek sorumlusu iletişim fakülteleri değildir.

İletişim fakültelerindeki neredeyse her disiplinden gelenin içeri buyur edildiği, bir disiplin standardının bir türlü tutturulamadığı, "ne yapsan gider" mantığının hakim kılındığı bir akademik ortamı, disiplinlerarası olarak nitelemek bilimin özüne ihanettir.

Basın endüstrisi, kuruluşunda etkin olduğu iletişim eğitimi veren okulları başından beri denetlemek, yönlendirmek istiyor. Buna karşılık bu okulların bünyeleri bu denetimin gerçekleşmesini engelliyor.

Çoğalan iletişim fakülteleri ve artan öğrenci popülasyonu iletişim eğitiminin zaten var olan sorunlarını gün geçtikçe daha da çetrefilleştiriyor. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi'nden Prof. Arık ve Yrd. Doç. Bayram, veriler ışığında iletişim eğitimini değerlendirdi.